Can be called this, Destiny?

Chapter 4 New friend

Mara POV

.

"Mara! ano na naman itong nalaman kong ginawa mo? Bakit hanggang dito ba naman ay ginagawa mo pa rin 'yang pananakot mo?.."

"..ilang katulong ba dapat ang sisigawan mo at tatakutin mo, bago ka magising ng tuluyan?!.."

"..Hindi ko alam kong talagang nananadya ka talaga, pero sumosobra ka ng bata ka! Alam mong iba ang mga katulong dito, kaysa sa korea na sanay na sa ugali mo! Kelan ka ba titino?!.."

"..Alam mong kailangan mong magising na maaga, Lalo't na umpisa na ng pasukan! Kasalanan mo na yan, kong hindi ka natulog ng maaga!.."

"..Ano!? bakit hindi ka sumagot Bilisan mo dyan Mara at anong oras na. Umagang-umaga binibigyan mo na agad ako ng sakit sa ulo.."

"Sobrang napaka-pasaway mo talagang bata ka!"

Spell BWISIT..

L-U-C-Y!

Kainis diba? Nabasa niyo naman ang mga nililintanya niya kanina lang, diba? Kahit isa ay wala akong sinagot, para siyang armalite kung magpa-sabog. Walang tigil sa kaka-baril ng mga sermon niya.

BWISIT yon lang ang word na masasabi ko ngayong umaga. Grabi ang ingay ni Eonnie daig pa ang manok sa kakatalak walang tigil! walang ka preno-preno.

Parang armalite sa pag-sasalita. Napaka-gandang pag-salubong sa umaga. Sobra! Gusto ko nga siyang yakapin sa tuwa ko sa kanya. =_______= Tratatatatatatatatata! Di na natapos ang pangaral niya. Para na akong nakikinig ng sermon ng pari sa misa.

"Eonnie naman! alam mo naman na kahit sabihin ko man na sisante na sila ay di pa din sila aalis dito, dahil ikaw pa din ang masusunod." inis na wika ko pag-labas ko ng banyo ng kwarto ko.

Nakatapis lang ako at pinupunasan ng tuyong tuwalya ang basa kong buhok. Nakaka-inis pa dahil kailangan pa na naka-uniform sa school na iyon. Mas gusto ko sa school na hindi na need mag-uniform. Pabago ko kya kay Oppa Tristan? Tama! Tama! *tango-tango*

"Iyon na nga eh. Pero ang point dito ay tinatakot mo sila, naniniwala sila na mawawalan na sila ng trabaho. Alam mong hindi pa sila sanay sayo at hindi ka pa ganoon kakilala. Paano kung lahat na lang sila ay umalis dito?! Akala mo ba madali mag-hanap ng ipapalit?." inis na singhal niya sa akin. Sus! OA naman ni Eonnie, alam ko naman na hindi niya papayagang mangyari 'yon.

"Fine! Fine! I will apologize to all of them. Sasabihin ko din na if ever na maulit man na sabihin ko iyon, ay wag na lang nilang seryosohin. Di tapos ang problema. diba?" sabay kindat ko kay ate.. bipolar ako ah.. hahaha..

"Aba dapat lang! kung sakali mangyari ang bagay na iyon ay ihanda mo na ang sarili mo." maautoridad na sabi niya. Napalunok ako at tumingin ng diretso kay Eonnie na sinasabing "what do you mean" look.

"..You will take their spot." napalunok ako sa sinabi ni ate.

Ang ibig sabihin ba niya ay ako? Ako magiging maid sa bahay niya? na kapatid niya? Tss! Whoa! Grabi talaga.. ahh!.. ahh!.. Ang batok ko sumasakit! Di ako makahinga, naninikip ang aking dibdib. Oh My God!

Hahaha! OA na.

PSH! As if naman mangyayari yun, yari sa akin ang mga maid niya. Aba! Nabawasan na nga ang oras ko sa pag-pasok sa school, pati ba naman dito my duty pa.

Psh! -______-

Baka mag-guard na din ako o kaya maging butler na din niya. Para all around na ang dating ko, diba?