7 Adımda Ölüm ~Death in Seven Steps~

2~Gözyaşları.~

Yağmur yağıyordu şırıl şırıl.
gözlerimden gözyaşları düşüyordu pat pat.

Saat=16.10

-Salı-

O gün derin ebedi olarak bizden tamamen ayrılıyordu, toprağa gömüyorlardı onu, toprak onu kabul edermiydi ki ?
Etmezdi...
Derin toprağa gömülürken çocukluğumuda gömmüşlerdi onla beraber.
Şimdiden özlemiştim o bebek kokusunu.
Aklım almıyordu aniden kaybolmuştu, aniden...

~~O gece~~

rüya odadan çıkmıştı hemen, odasına girip kendini yatağına attı ve uzun süre düşündü ve sonra cesaretini toplayıp ablasının yanına derinin odasına gitti ve kapıya vurdu.
Tak, tak, tak...
Ses gelmemişti içerden, rüya yine kapıyı nazikçe açtı ve içeriye baktı. Ablası yerinde yoktu hemen içeri daldı ve etrafa göz gezdirirken de
"ABLA?"dedi.
Ses yoktu.
"ABLA!?"
Yine ses yoktu dolabın yanına doğru gitti balkondada yoktu.
Gözü banyoya kaydı aniden ilk banyonun kapısına gitti gözü, sonra kapının altında pembe su aktığını görünce eli ayağına dolaştı.
Medusayı görmüş gibi dondu kaldı, o an sağ gözünden 3 tane gözyaşı aktı.
Çünkü o pembe suyun boya olmadığını biliyordu.
Kan olduğunu anlamıştı bile.
O an bütün hayatı film şeridi gibi gözünün önünden geçti.
İçinden o suyun boya olmasını istedi.
Hızla kapıya doğru koştu, kapı kilitli değildi.
Hemen içeriye daldı ama karşısındaki görüntüyü görünce bünyesi kaldıramadı.
15 senelik ablası karşısında beyaz bir elbise ve kanlar içinde yatıyordu.
O an şizofren olmak istedi, bu görüntünün gerçek olmamasını istedi.
O görüntü sarı noktadan beynine ulaşınca kendine geldi ve çığlığı bastı.
" ABLAA!?"
Sadece uzaktan bağırıyordu, ses gelmeyince tekrar çığlığı bastı.
"ABLAAA!?..."
Yine ses yoktu bu sefer bedeninin uyuşuk olmasına rağmen ablasının yanına koştu, bedeni buz gibiydi, üşümüştü.
Sıkı sıkı sarıldı son defa ve tekrardan çığlığı bastı o an ev titredi.
"ABLAA?...BA-BABA AMBULANS BABA KOŞ! AMBULANS..."
Çığlıklarını duyan babası yusuf merdivenlerden jet misali hemen çıktı arkasından gökçede rüyanın kafası kadar olan topuklularla koşuyordu.
Babası hemen derinin odasına girdi kanama hala durmadığı için derinin odası tamamen kan olmuştu.
Babasının ayağı titredi banyoya doğru koştu ve içeriye baktı donuk bir suratla.
Adam yerde yatan cansız kızını ve onu kucaklayıp gözleri musluk misali ağlayan diğer kızını görünce şok oldu.
İkisininde üstü kan olmuştu.
Gökçe içeriye girince sağlam bir çığlık bastı bu sefer büyün kasaba titredi.

~~O gece~~

Cenazeye az kişi gelmişti sadece yakın kişiler ablamın intihar ettiğini biliyordu diğerleri ise kalp krizi geçirdiğini sanıyordu. Gökçe ve yusuf ablamdan utanıyorlardı, o intihar etti diye.
Sinirliydim, ablam bir melek olmuştu çünkü çok acı çektiğini biliyordum.
Sebepsiz yere ölmemişti, ölemezdi.
kendime söz verdim, bulacaktım. Neler yaşadığını bulacaktım bunu ona yaşatanları, ben onlara bin kat daha kötüsünü yaşatacaktım.
Söz vermiştim Rüya Ökçağ sözünü tutardı.
kafamı yan tarafa çevirdiğimde bir grubu gördüm. Gece, Arya, Çisem, Ali, Toprak, Bulut. Toprak Özsunar, uzun boylu, gözlüklü, sarı  kıvırcık saçlı birisiydi, zeki bir oğlandı eskiden derinlede çok iyi anlaşırlardı...Bulut Ballıoğulları, uzun boylu ve oldukça kaslı birisiydi oldukça ibneydi ve zengin zübbesiydi ama mulayim bir tipide vardı. Diğerlerini zaten tanıyorduk.
Ne yüzle geldiklerini anlamıyordum özelliklede geceyi görünce beynime kan sıçradı. Ablam derin bu 6 kişi ile çok takılırdı eskiden asla ayrılmazlardı sonra ise birden birşey oldu ve buluşmayı bıraktılar ve grup aniden dağıldı.
Hızlı adımlar ile onlarının yanına doğru koştum yanlarına vardığımda kalbim sinirden ve kinden o kadar hızlı atıyordu ki kalbim göğüs kafesimi kırabilirdi her an. Aryanın kafasındaki siyah tülü aniden çektim ve bağırmaya başladım.
"SİZ NE HAKLA BURAYA GELİRSİNİZ? ÇABUK SİKTİRİN BURADAN, ABLAM SİZİN YÜZÜNÜZDEN ÖLDÜ ONU SİZ ÖLDÜRDÜNÜZ BİLİYO-"o kadar sinirliydim kendimi tutamamıştım kafamı çevirdiğimde herkesin bize baktığını gördüm sonra dolu ve kin dolu gözlerle tekrardan o 6 kişiye baktım ve parmağımı kaldırdım tehdit edercesine "Sizinle tekrardan görüşeceğim, yaptıklarınızı ödeyeceksiniz." dedim ve hızlı adımlarla ağlayarak oradan kayboldum.