8 year's later...
......
. ...
SAM's POV
It’s easy to forget what an amazing gift life really is. Our lives are nothing but a cosmic blink. Even our seemingly all-encompassing world is just tiny blue dot circling an average sized star spiraling around a galaxy of 200-400 billion stars, which itself is just one galaxy among billions more. Yet for one brief moment, we get to experience the wonders of existence, of consciousness.
Sa walong taon kung pamamalagi sa mundo masasabi kung isa ako sa pinaka ma swerteng tao na nabiyayaan ng pangalawang buhay. Hindi naging madali ang lahat dahil lahat ng hirap ay dinanas ko umabot pa ako sa punto ng huling tibok ng puso ko akala ko sa mga araw na yun i was about to end but i was wrong. dahil sabi nga nila hindi pa daw tapos ang mission ko sa buhay! Wow ha! Angel lang ang peg?? Hehe.
“There is no royal road to anything. One thing at a time, all things in succession. That which grows fast, withers as rapidly. That which grows slowly, endures.”
"Huh?? What are you talking about?? " zack asked.
"Wala. Dont mind me. " i said.
"Huy Kababalik mo lang dito sa pinas buti nga pinayagan ka ni tita at tito kahit alam nilang may saltik ka" he said ayus din tong kumag nato kung maka saltik kala mo hindi niya master ang salitang saltik!
"Tse tigilan moko! " i said.
"Alam mo ruiz wag mong hayaang mangyari ulit ang nakaraan. Embrace every new day with gratitude, hope and love. Dont let sadness ruin it! God give you a best gift which is second chance for Pete's sake matuto kang magpahalaga ng bagay bagay lalo na kung sobrang mahalaga ito" he said . May alam naman pala tong baklang to sa love love love. Pwe! Sa pagkatulala ko biglang sumagi sa isip ko si liam simula kasi ng maghilom ang lahat sa akin ay siya namang pagkawasak ng puso ko dahil simula sa mga araw na yun wala na akong narinig na balita kay liam pati na rin kila sheena ! Araw araw akong pinapatay sa mga oras na yun hinihiling ko na sana naging maayos na si liam at sana bumalik na ang lahat sa kanya pero sabi nga nila time's could heal wounds araw araw kung sinasanay na kalimutan si liam kahit alam kong mali dahil kung kami talaga para sa isa't isa tadhana na mismo ang gagawa ng paraan para magkalapit kami at naniniwala ako na balang araw imumulat ko na lang ang mata ko na nasa tabi ko na si liam. Nangilid nanaman ang mga luha ko kaya agad ko itong pinunasan.
"Sus sige luha pa. talaga bang di nayan mauubos? " tanong ni zac.
"Gago! Ewan ko sayo! " pagmumura ko.
"Aba kailan kapa natutung mag mura ms. Ruiz? " tanong niyang di makapaniwala. Masyado ba akong anghel sa paningin nila para hindi magmura??
Namimis kona si mommy at daddy hindi na kasi sila sumama dito pauwi may mga business daw silang tatapusin dun ayaw pa akong payagan dahil baka kung anung mangyari pero napapayag ko naman sila! Hello it's almost 8 years na magaling na magaling na ako pero yung puso ko lang ang slight ng hindi shemay!
"Kumusta na nga pala yung kaibigan mong comatose ba yun dati? " anak naman ng tupa bat kailangan niya pang iparemind.
"Huh?? Eh ewan wala na akong balita sa kanya" i said pakiramdam ko para akong binubogbog kaya napaisip ako ano na kayang lagay ni liam ngayun?? kung nagising man siya bat kaya hindi man lang niya ako hinanap or siguro hindi na niya ako mahal. Huhu tutulo na naman si luha.
"Alam mo ruiz imbes na mag eemote ka diyan bat dika nalang mag shoping ng saganun hindi ka parang tanga dito sa bahay" bigla akong nabuhayan sa sinabe niya kaya agad akong umakyat sa kwarto at nagmadaling magbihis at dali daling bumaba
"Brown spaghetti top check white long pants and a pointed white shoes oh god! Wala ka parin panama sa fashion ko hahaha"
"What ever atleast may boobs eh ikaw! ? I asked.
"Well someday ruiz mark my word" he said aba! Tignan natin.
"Dream on! Zac dream on! " i said before i left my house i was riding my SUV ako nalang ang nag drive wala naman kasi si manong . Ang driver namin.
Pagkarating ko sa mall agad akong humanap ng mapaparadahan ng sasakyan ko.
Pagkatapos ay agad pumasok sa loob ng mall rinig ko agad ang bulung bulungan ng mga trabahante. Well nag bubulung bulungan sila because my family own this establishment hindi naman sa mayabang pero sinasabe ko lang.
Pumunta muna ako sa clothing section .
"Good day maam" bati sa akin ng sales lady i smiled at him masyado namang bastos pag hindi diba?? May nakita akong black na dress kaya agad ko itong kinuha mula sa pagkakapwesto.
"Hey bitch! Im the first who got that so back off!! " narinig ko mula sa likod ko kaya agad akong napatingin sa isang babae na mala demonya ang mukha! Naku sarap upakan neto!
"Who got?? " i asked.
"Yep so get off your fucking hands in my dressed" she said at akmang aagawin na.
"Not too fast dear! If you got this first. then i must say that it should be holding it by your dirty hands right now. But it seems it's not so stop your hallucinations i dont wanna argue in a small pest insect! Ops! No offense but you really look like are mosquito! Shoud i slap you then! " i sarcastically said.
"How da-" she position his dirty hands to slap me but im not that weak to slap him first! Then Boom! I slap his face! Napahawak siya sa mukha niya na pulang pula.
"Serves you right! BITCH!! " isaid before i walk out
Urggggghhhh! Isa lang naman ang hinihiling ko ang makapagpahinga ang utak ko akala ko matutustusan yun ng pamamasyal ko pero mukhang nadag dagan pa ng dahil sa babaeng yun! Damn that girl! I feel so hagard na tuloy kaya naisip kong pumunta muna sa comfort room.
"Saan kaya magandang pumunta yung walang sagabal!" I said .
While im walking nag vibrate ang cellphone the i saw sheena's message.
