Belinda Kristen Grey
Hayatımda en korktuğum şey eski düzenimin sona erip yeni bir düzene alışmaktı, liseye geçmenin verdiği korku aynı zamanda stres ve sıkıntıyı da beraberinde getiriyordu. kürsüye çıkan okul müdürü ciddiyetle konuşmaya başladı."Evet değerli öğrenciler ve yeni öğrenciler hepiniz hoşgeldiniz..."
...
Sonunda konuşma bitip sınıfımıza çıkacaktık bende sınıfımı öğrenmek için panoya asılan listeleri inceledim, ismimi görünce sınıfa doğru koştum.
Sınıfta hemen en arka sıraya oturdum ve öğretmenin gelmesini bekledim...
...
Ders boş geçtiğinden dolayı tuvalet bahanesiyle sınıftan çıktım ve okulu gezmeye başladım, burası aşırı büyük bir okuldu bizim oturduğumuz yerdeki en iyi liseydi. Bende katları hızla çıkarak yavaş yavaş geziyordum.
En üst kata çıkarken aniden birine çarptım ve çarpmanın hızıyla kendimi yerde buldum.
Çarptığım çocuk benden bayağı uzundu sert bir ifadeyle bana baktı.
"Önüne baksana! Ah şu bebeler..."
"Özür dilerim, benim hatam."
"Ayağa kalk çok sinir bozucu görünüyorsun" dedi alayla.
Bende olduğum yerden kalktım kafamı eğdim tam o sırada kaçıp gidecekken kolumdan sıkıca tutup kulağıma fısıldadı.
"Bir daha sakın karşıma çıkma bok böceği!"
"P...pekala efendim"
Koşarak sınıfıma gittim, hocadan biraz azar işitsem de yerime oturdum.
...
Teneffüse çıktığımda boş bir banka oturdum ve etrafı seyretmeye başladım, yanıma bir kız oturdu.
"Merhaba" dedi gülümseyerek
"Merhaba" dedim bende
"Ben Britney tanıştığıma memnun oldum!"
"Kristen, bende memnun oldum" dedim.
Çarpıştığım ela gözlü çocuk bana doğru bakıyordu bende biraz rahatsız oldum.
Bunu anlayan Britney bana ne olduğunu sordu.
"Şey... yok bir şey o kim oluyor?" Dedim belli etmeden beyaz tenli çocuğu gösterirken.
"Ona mümkün olduğunca yaklaşma bence okulun kötü çocuğu Shawn, 11. Sınıflardan"
"Ha anladım" dedim kafamla onaylayarak.
...
Okuldan çıkınca yürüyerek eve gidiyordum kız kardeşim Alice'i aradım, ve beraber konuşmaya başladık.
Koluma aldığım ani darbeyle telefonumu yere düşürdüm ve bilin bakalın bana bilerek kim çarptı...
O Shawn denen egosu boyundan yüksek olan sırık...
Telefonum paramparça olmuştu, yerdeki parçaları toplayarak söylenerek eve gittim.
...
"Okulun ilk günü nasıldı tatlım?" Dedi annem gülümseyerek.
"İyiydi" (hee iyi spoi vermeyeyim sjsjsj)
"Memnun olmana sevindim" dedi saçlarımı okşayarak.
Anneme kitap okuyacağımı söyleyerek odama çıktım ve büyük kitaplığımdan bir kitap seçerek okumaya başladım.
Yarım saat geçmişti, uykumun gelmeye başladığını hissettiğimde kırılan telefonum aklıma geldi ve koşarak anneme durumu anlatmaya gittim.
"Anne şeyy, sana bir şey söyleyeceğim ama kızma..."
"Tabiki söyleyebilirsin" dedi elindeki dergiyi kenara bırakarak.
"Bugün okulda kazayla telefonumu düşürdüm ve paramparça oldu..."
"Sorun değil, odandaki çekmeceyi aç"
Heyecanla odama gidip çekmeceyi açtım.
"ŞAKA YAPIYORSUN!" Dedim bağırarak çünkü orada bir İphone X bulmuştum.
Koşarak anneme sarıldım ve telefonu açtım.
Sonra biraz inceleyip saat geç olduğundan uyumak için yatağıma uzandım...
Yarın acaba neler olacaktı?
EVET YİNE BİR FANFİC
UMARIM BEĞENIRSINIZ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SORRY NOT SORRY/MENDES #Wattys2018
Fanfiction"İnsanlardan nefret ediyorum, ön yargılardan nefret ediyorum..." dedi bana bakarak. "Hayır Shawn! İnsanlara olan nefretini masum insanların canını yakarak o kırık kalbini onaramazsın" Cameron Dallas Kategorisi içinde #42 10/05/2018