A letter you'll never read

Bölüm 3: Üçüncü mektup

Sevgili Nayeon,

11 Mart'ın hangi gün olduğunu hatırlıyor musun?

Ortaokulun son yılı, neredeyse 1 yıl olmuştu. Sen ve ben fazla konuşmamıştık. Ve tabii ki, o zaman fark etmiştim, bu aslında ilk aşkımın bir işaretiydi.

Tam bir salağım.

Sonra bir gün, okula gitmedin.

2 gün oldu, 3 gün de oldu.

Sonra bir hafta oldu.

"Jeongyeon?" Nayeon apartmanının kapısını çalınca şaşırmış görünüyordu. "Ne oldu?"

"Öğretmen ders notlarımı sana vermemi söyledi." dedim.

"Gerçekten mi?" Sırıtarak sordu, "Sen not mu tutuyorsun?"

Ahh, bu çok özlediğim bir gülümsemesiydi.

"Çok kabasın, Nayeon." dedim.

Aslında yalan söylemiştim. Sadece çok endişelendiğim için evine gelmiştim ve başka bir şey için.

"Nayeon, al." Ona bir kolye verirken söyledim.

"Bugün 11 Mart." Gülümsedim.

Bana sarılırken şaşırmış görünüyordu. "Teşekkür ederim, Jeongyeon."

Ama bana hediye verince daha çok şaşırmıştım, bu güzel bir gümüş bilezikti.

"İkimizinde doğum günü kutlu olsun!"

İkimizin doğum günü aynıydı ve aynı hastanede doğmuştuk. 3 kapı ileride yaşıyordum. Her zaman, kafamın bir köşesinde, benim ruh eşim olduğunu biliyordum.

Arkadaş olarak başka bir yıl daha geçirdik. Aynı liseye gitmeye başlamıştık. Son zamanlarda daha çok gelmemeye başlamıştın.

Sonra doğum günü kutlaması yapacağımız zaman söylediğim yere gelmemiştin.

"Neden geldin?!" Sordum.

"Bir şeyler oldu." dedi.

"Ne oldu?"

"Hiçbir şey, Jeongyeon." Gözlerini benden kaçırırken söyledi.

Öfke ve acı beni ele geçirmişti. Bu ayrıca kıskançlıktı.

"Momo yüzünden mi?" Sordum.

"Ne?" Kafası karışmış bir şekilde baktı.

"Son zamanlarda yakınlaşmaya başladığınızı gördüm." dedim.

Bir şey söylemedi. Sadece bana baktı ve suratımı tuttu, "Jeongyeon..."

O sırada göz yaşlarım akmaya başladı.

"B-ben... seni seviyorum, Nayeon."

11 Mart doğum günümüzün tarihiydi. Neredeyse her yıl beraber kutladığımız gün.

Ayrıca sana seni sevdiğimi söylediğim gündü.