Ormanda yavaşça ilerlerken çalılıklardan bir ses geldiğini fark ettim. Hemen Avcı pozisyonu alıp avımı bekledim. Bekledim...fakat gelen bişey olmadı. Bu sefer ben peşine düştüm. Ormanda o kadar vakit çabuk geçiyor ki 4 saattir orda olduğumu fark edememişim. Zaman çabuk geçiyordu av peşinde koşarken. Kimera! Kimera! Ormanın içinde av diye peşinden koştuğum benim Koca Griffin'im Kimera'dır. "Kimera yokluğumuz fark edilmeden eve gitmeliyiz." Kimera koskocaman kanatlarını açıp beni kanatlarının üstüne aldı ve havada süzülerek yarım saate kalmaz eve ulaşmıştık. Kapının önünde Kimera'nın hemcinsi olan Dimon ve Feniks vardı. Bu denektir ki sahipleri hala evdeydiler. Kimera'yı Dimon'un yanına bırakıp içeri geçtim. Sessiz bir ortam vardı. Bende ayak parmaklarımın ucunda yürüyerek odama gittim. Bugünde yakalanmamıştım. Derin bir oh çekip uyudum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
