ŞİZOFREN (Deliler Hastanesi )

DİAB (içimdeki şeytan tiplemesi )

Kafamı kaldırdığımda gitmişti .  Gördüğüm şeyin ne olduğunu anlayamadım ama kafamda hala benimle konuşuyor, onun resmini çizmek istedim hatırladığım kadarıyla karaladım kağıdı .
     Daha sonra uykuya  daldım  , güzel bir kız görüyorum etraf çiçeklerle dolu güzel bir yerdeyiz , tuhaf olan şu ki ben ona yaklaştıkça benden uzaklaşıyor, uzaklaşıyor ,
    "Dur gitme ".
Sonra derinlerden bir ses duydum .
    "Ben senin yakalayamadığının o  umutlarınım " 
    "Adım Manu her seferinde rüyalarında olucam Maria .
    "Gitme "
    Dedim ve ileri doğru adım attım bitmeyen bir kuyunun içindeyim düşüyorum sonu yok gibi

Sonra  bir bağırma sesiyle  uyandım . Ter döküyordum .
   Kendime sordum .
"Deliriyormuyum ben "
Daha sonra yataktan kalkıp hemen masanın başına geçtim gece  gördüğüm o tuhaf şeyi çizmeye devam ettim  . Adının Diab olduğunu söylüyor çok tuhaf bana tanıdık geldi . Sanki daha önceden tanıyordum , onu çizerken Matt odaya daldı .

  " Abla seslerime kulak ver artık  , sana bağırıyorum beni bir türlü duymuyorsun ,neden böyle yapıyorsun ? "

  " Matt çık dışarı çık dedim !! . "
  
   " Caroline .  O burda annesiyle gelmiş seni istiyorlar .
 
    " Neden ."
 
    "Bilmiyorum hadi gel artık ."

  Caroline ' e hala kızgınlığım geçmedi ama benim yaptığım da çok doğru değildi . Resim yarıda kalmıştı . Üzerimdekini  değişip aşağı indim  .

   " Maria buraya gel kızım "
 
   " Efendim anne . "
  
   " Caroline senden , şikayetçi olmak için gelmişti , ama onları ikna ettim kızım senden tek isteğim özür dilemen ".

     ( Diab ) "Hayır Maria sen haklısın bunu yapma ".

Duyduğum sesle irkildim , anladım ki pişman değilim özür dilemek istemiyorum .
  
    "Hayır anne özür dilemesi gereken o, hak etti ".
 

   Artık tahammül edemiyordum , Diab durmadan haklı olduğumu söyledi , Caroline 'nın yüzüne baktım alttan alttan gülüyordu . Kafam karıştı
Annesi bana bağırmaya başladı .
  
" Yüzsüz saygısız kız , bu yaptıklarının hesabını sorucam kızımı ne hale getirdin !!" 

   Artık patlamak üzereydim ,komidinin üzerinde duran vazoyu alıp yere attım ,
 
   "  Asla asla özür dilemem kızın da sende aynısın " .

Arkamı döndüm merdivenlere doğru çıkarken bir gölge gördüm . Bir an durdum , arkama  baktım annem gelmem için işaret ediyordu . Tekrar döndüğümde karşımda dağınık saçlı küçük bir kız çocuğu vardı . Onu görünce çığlık attım . Annem hemen yanıma koştu . Beni kendine doğru çekti ama yüzü çok tuhaf ve gözlerinin içi simsiyah gözüküyordu , sonra yukarı doğru koştum . Odaya girip kapıyı kilitlendim  . Arkamı döndüğümde kız çocuğu havada süzülüyordu .
 

   " Ben Deep senin durmadan düştüğün o kuyunun içindeyim "
 
    " Neden orada kalıyorsun "

    "Beni oraya sen hapsettin "

    " Hayır bu saçmalık "

    " Ben senin yaşayamadığın çocukluğunum Maria beni bu hale sen getirdin ve şimdi senin hayatını mahvedicem .

Çok korkmuştum arkamdan sandalyeyi alıp ona fırlattım ama bir yerde kaybolup diğerinden çıkıyordu daha sonra Diab bana seslendi .

" Onu ateşe ver Maria o zaman gider sana yardım etmeye çalışıyorum Maria dediğimi yap . "

  Orada durup yüzüme bakıyordu ondan bir şekilde kurtulmak istedim , nedense Diab ' ın bana söylediği şeyler bana çok cazip gelmişti . Annem bir yandan kapıyı zorluyordu bir yandan da babamı arayıp eve gelmesini söyledi .

Neyse çok garip hissediyordum , Sanki ben ben değilim gibi elime kibrit alıp  perdeleri ateşe verdim . Ateş büyüdükçe çocuk üzerime geliyordu . Çığlık seslerini duymaya başlamıştım . Elimi kulaklarıma tuttum ve sonra çocuk kaybolmuştu , kendime geldiğimde ateş çok büyümüştü annem. Ve babam kapıyı zorluyordu .

  "Maria ,Maria iyi misin aç kapıyı aç !!!"  

Çok duman çekmiştim içime , gözlerim karardı ve yere düştüm . Son kez kapının açılıp babam ve annemin bana doğru koştuğunu hatırlıyorum .
Herşey Bitti !!!