*dug.dug.dug.dug.dug.dug.dug*
Bawat hakbang niya ay nabibingi ako sa pagtibok ng puso ko.
Hanggang sa dahan dahan kong naramdaman ang mahigpit na pagyakap niya sakin.
Hindi pa rin ako makagalaw dahil nagugulat ako.
Natutuwa.
Masaya ako pero hindi ko alam kung bakit hindi ako makagalaw.
Hiniwalay niya ako sa yakap niya at tinignan ang kabuuan ko.
"Remember this smile while I'm saying this Keana or Ms. WhoeverYouAre. Please once you enter in my life. Don't leave me"nakangiting sabi niya.
Hindi ko inaasahan 'to.
Naiiyak ako.
"L-Laimer..." yun lang ang lumabas sa bibig ko.
"What?! you're not going to say something?" Naiinip na sabi niya.
Napangiti ako sa sinabi niya at tumutulo na ang luha ko.
Hindi ko alam kung halata bang umiiyak ako dahil na rin sumasabay ang patak ng ulan.
Pero isa lang ang masasabi ko.
"I have entered your life so I think I can not leave without your permission."
Nakangiting sabi ko.
And the last thing I knew I felt his soft lips in my forehead.
I knew it.
Maaalala at mamahalin mo din ako Laimer.
Pero nagulat ako nang napahawak nanaman siya na ulo niya at bakas sa mukha niyang nasasaktan siya.
"Laimer! Laimer?! are you okay? Hey!" Halos pasigaw na pagtawag ko sakaniya.
Pero ngayon nakaupo na siya at napapainda na lang siya sa sakit.
"Fuck! I can't take it anymore Keana...ang s-sakit.." nahihirapang sabi niya.
"Laimer?! What happened?"
Gulat akong napatingin sa tumabig sakin at agad nilapitan si Laimer.
"Saan yung gamot mo?"nagaalalang tanong niya.
"I d-don't know" halos maiyak na din ako dahil sa itsura niya.
"Wait." Sabi niya at agad siyang may kinalkal sa bag niya at nakita kong may inilabas siyang gamot.
"This. Drink this." Sabi niya at agad namang sinunod ni Laimer.
BINABASA MO ANG
Amnesia Love (COMPLETE)
Teen FictionNormal lang naman ang buhay ko.. Hindi mo masasabing sobrang normal talaga kasi gwapo ako, habulin ng mga babae, mayaman at habulin talaga ng mga babae. Ang kaso, ayaw ko naman sa ganun. "Masungit. Antipatiko. Suplado." Yan lagi kong naririnig pero...
