Chapter 20

1.5K 54 0
                                    

"Good morning doc" bati
ng isang nurse na nakangiti pa.




At nginitian ko lang siya pabalik habang naglalakad sa hospital na papasukan ko.






"Omg. Ang gwapo talaga si Doc. Laimer"





"For real?! Dito na siya magtratrabaho?!"






"Omaygad! Walang kupas ang gwapo niya pa rin , walang pagbabago"






"Seryoso?! Omg omg! Ang swerte natin guys."




"What the?! Para siyang artista.."




"Sana nagartista na lang siya kaysa magdoctor.. sobrang gwapo niya ih"




"agree ako! Pero wala .. Doctor talaga yung gusto niya diba?"





"Yun ang nabasa ko sa article about sa kaniya"




Napatigil ako sa pakikinig sa mga bulungan ng nurse nang may nakita akong familiar na babae na nagtutulak ng wheelchair.





Siya ba yun? Anong ginagawa niya dito?





Akmang lalapit sana ako ng biglang may tumawag sakin.






"Doc. Laimer?"napalingon naman agad ako mula sa gilid.





"Yes po, Laimer Escarlan." nakangiting sabi ko at bahagya pa kong nagbow.






"Oh hi,  I'm Dr. Lee"sabi niya din agad at inabot ang right hand na sign para makipagshake hand siya.




"Goodmorning Dr. Lee, it's nice to meet you"nakangiti paring sabi ko sabay abot ng kamay niya.





"It's nice to see you too, balita ko lumipat ka dito dahil lagi kang late pero bakit ang aga mo naman ngayon?" medyo nagtatakang sabi niya pero nakangiti parin.






Syempre sinong hindi matrutruma? Ayaw ko namang ilipat nanaman ako ng hospital!






"I'm sorry for that Doc."kunyare pang tawa ko.





"Oh sige alis na ko. Alam mo na yung office mo diba?"






"Ah yes Doc. Thankyou po" agad din na sabi ko.





"Goodluck."sabi niya sabay tap sa balikat ko at tuluyan nang umalis.





Goodluck?




Hindi ko alam pero bigla akong kinabahan.







Parang may ibang ibig sabihin yung sinabi niya.






Pero hindi ko na lang yun masyado pinansin at naglakad na ko papuntang office ko.






Pero habang naglalakad ako may nakita akong isang private room ata at maraming balloons na nakasabit at flowers.




Siguro may celebration pero hindi ko na lang pinansin at dumiretso lang ako sa office ko.






Pagkapasok ko agad-agad akong umupo sa may sofa sa harap ng table ko at tumigin sa kisame.





Masakit pa rin ang ulo ko dahil naparami ang inom namin kagabi kaya may hangover pa ko.




Buti na lang at meron si ate Monique kaya pinainom niya ko ng kamatis at effective naman.




Amnesia Love (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon