Chapter 5- Bi-Ethe-Lie

10 2 0
                                    

Chapter 5: Bi-Ethe-Lie

Emizz's P.O.V.

*Tok Tok Tok*

"5 more minutes please!" I yawned as I take a look of my alarm clock. It's still 6:05 in the morning. Masyadong maaga naman para sa klase ko. Ang aga naman ni yaya na magpagising. Anong meron?

*Tok Tok Tok*

"Yaya! wait please! Ang aga mo naman akong ginising. I don't have something important to do today. " Ipinikit ko na lang ang mga mata ko tsaka nagtakip ng taenga. Nakakarindi naman kasi.

"Still depending to your yaya?" rinig ko ang boses sa labas. Bielle? Napabalikwas ako sa narinig ko.

"Stop it Bielle. Leave me please, I don't have time to play with you. Ang aga aga dinedemonyo mo na naman ako. " walang gana kong sigaw sa kanya. "Oh Please Bielle leave."

"Nakakatampo naman." rinig ko pang sabi niya. I'm sure she is using now her most popular pouty lips. Tss. Where do this girl get those girly styles— Napakaundiscipline.

"You should be?" komento ko. Bumalik na lang ako sa higaan ko at ipinikit ang mata ko.

"Aren't you gonna welcome me? Oh come on Emizz ganyan mo na ba iwelcome ang kapatid mo?" tugon naman niya. Napatayo na lang ako nang maramdaman kong nasa loob na siya ng kwarto ko. "What? I used the family key. "

"Kawelcome- welcome ka ba? Atsaka, What is that Jhensen's uniform for?" tanong ko na naman nang makita ko ang uniform ng Jhensen na suot niya.I hate this kind of surprises. Tss.

"What's wrong? I will be here for three months so i suggest if I can sit in your school. " she smiled. Oh I hate that smile. It gives me the memories of the past. Tss.

"I see. " tiniklop ko pa ang katawan ko ng kumot para makatulog ulit. I'd rather live with a nightmare than to talk with this girl a nonsense topic. Oh, let me rephrase it. Nabubuhay na pala ako sa nightmare na sinasabi ko. "Please leave my room, Bielle. I want a peaceful life here. "

"Oh come on my sister. When do you have a peaceful life huh? When I'm not here?" Rinig ko ang pagdabog ng slippers nya sa floor ng bahay. "Sorry not sorry but we both living in our own hell my dear sister. bye?"

"K then. Close the door my little sister. " then I smile to her so sweetly or I rather said that I grinned to her.

"Let me know who is the little sister you are talking with" Ngumiti lang siya sa akin tsaka niya isinara ang pinto. Now I got a peaceful life here time to plan for a perfect welcome party.

***

We are all here inside of our van thanks for the suggestion of my little, sweet, beautiful, but devil sister. Sinabi lang naman niya na mas magandang iisang sasakyan na lang ang gagamitin namin papuntang paaralan at work. Obviously I take the back seat, while mom and dad sat on the middle seats and my beautiful sister sat on the front sit beside of the driver. Parang konduktor lang?

Ang lakas pa ng music niya. Kanyang kanya talaga ang van na to. Kung hindi lang sa tinitingala siyang singer sa ibang bansa ay pinagkamalan ko nang may sakit siya sa utak pero kahit ganuun naman di na siya naawa sa mga kasama niya. Lubos-lubusin ba naman ang boses niyang mukhang boses ng maya.

Napailing na lang ako sa iniisip ko at binuksan ang librong binabasa ko. Nang...

"By the way, Emizz nagkausap na ba kayo ng president?" pagsisimula ng aking ina ng pag-uusap. Napatingin naman ako sa kanya at tumango bilang pagsang-ayon.

"Yup"

"So what do you think? I mean kung ako ang tatanungin approved ako na magiging date mo yung Ying Jhensen for your foundation day. " tugon ulit niya. Nakuha niya rin ang atensyon ni Dad na kanina pa nakikipag-usap sa cellphone niya.

HeartbeatsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon