Gözlerime düşen bakır parçaları, varlığıyla yokluğu süpüren yapraklar,denize uzattığım kitap parçaları, kalbime bir anda saplanan iri bir bıçak, koca bir ekranda izlediğim mahcup hislerim ile birlikte yürüyorum hiç abartmadan.
Ziyadesiyle yorgunum artık, yolun sonunu düşünmek istemiyorm. Beklediğim şeylerin zerre umrunda değilim.
Biliyorum yaptığım saflık, duygulara söz geçirilemiyor belki de. Ne kadar iyi gözükmeye çalışsam da ruhum git gide yaşlanıyor.
