She's The Boss II: Stealing The Boss

[3]

First thing in the morning, I rushed to Guji’s house.

Wag kayong kabahan. Wala namang nangyaring masama, wala ring namatay. Well, pag nagising si Guji ng hindi ko pa natatapos ang niluluto ko, makakapatay ako talaga.

“Sorry Ate Hana ha, naistorbo ko pa kayo,” sabi ko habang nakikipagbuno sa sinangag ko. “Nagkakalat pa ako dito. Sorry talaga –”

“Makapagsalita parang others. Sige na Janella. Bilis bilis!”

Pagkatapos ko sa sinangag, hinain ko na yon kasama ang fried bacon, sunny side-up eggs, at hash browns. All for him. Pag ‘to nagreklamo pa, bubugbugin ko na talaga sya.

At 6 a.m. bumaba na si Guji. Syempre stay foot ako sa trono ko sa kaliwa nya.

Nang makita nya ako don, medyo nagulat sya. Napamura sya e. Tangina. Nakakapagmura ba talaga ang kagandahan ko?

“What the hell are you doing here?” Good Morning nya sa’kin.

“Good morning too, Sweetie. Kain na!” Todo smile pa ako nito a. Nag-aalangan pa syang umupo sa trono nya. Hindi maalis ang tingin nya sakin – hindi sya maganda guys, medyo nagdududa at para akong con-artist sa mata nya. “Why are you staring at me like that, huh?”

“If you think I’d forgive you because of this, no way.”

Kainis naman ‘to. Basag trip. “Pinagluto lang kita ng almusal noh. It doesn’t mean humihingi ako ng sorry.”

“O talaga?” The way na kumakain sya parang nang-aasar pa. Sarap basagin ng mukha nito.

“Hindi nga e. Galit ako sa’yo noh.”

“Sabi mo e.”

Tahimik lang syang kumain, ni hindi man lang ako kinakausap o kinikibo – THE HELL WITH THIS WORLD. Sinusubukan ko syang guluhin sa pagkain pero hindi pa rin nya ako pinapansin. Hanggang sa umub-ob na ako.

Iyak-iyakan mode.

WAIT FOR IT. WAIT FOR IT. WAAAIT.

“I’m not gonna fall for that.” He said. Tumunghay ako at nakita ko syang uminom ng tubig, tumayo at umalis. Tingnan nyo ‘yon. Medyo bastos noh?

Bago ko sya sundan, kumuha muna ako ng isang octopus head hotdog at sinamuol ‘yon. Paglabas ko ng bahay, hindi pa nakakaalis ang kotse ni Guji. Tumakbo ako don at binuksan ang pinto ng passenger seat.

Nagseatbelt ako kagad para di na nya ako mapaalis.

“Hindi ako aalis dito hangga’t hindi tayo okay.” I said, my arms folded.

“Alam ko. Hinintay pa nga kitang umupo dyan e,” I glared at him, he just half-smiled. “Ano? Magsosorry ka na?”

“Oh ples. Gentlemen first.” Hindi nya ako pinatulan. Pinaandar nya ang kotse. Naiwan ang kaluluwa ko sa mansyon.

Nang makahabol na ang kaluluwa ko sa byahe namin ni Guji, I spoke first. “Bakit ba ayaw mo sa kanya ha? Mukhang okay naman sya e,” bullshit. Sa’kin pa talaga nanggaling noh? E halos isumpa ko na ang batang ‘yon.

“Okay? Paano naging okay ang magkaron ng kapatid sa labas? Tell me.”

“Kung bakit kasi hindi nyo agad pinapasok –”

“Ano?”

“WALA.” Minsan nakakatamad magjoke sa taong bingi. “So anong gusto mong gawin ko sa kanya? I can’t keep him forever ‘ya know.”