Tik tak tik tak...Zaman geçmek bilmiyor.
Zaman benim için durmuştu.
Tik....tak...
Sessizlik acının en can yakıcı haliyle pusu kurmuştu bana ve ben özenle hazırlanan bu pusuya düşmüştüm.
Belki isteyerek belki istemeyerek,bile bile düşmüştüm.Peki kalkmaya niyetim var mıydı?
Yoktu.
Hem kalkmaya mecalim yoktu,kim kurtaracaktı beni o kuyudan benden başka?
Kim vardı?
Kimim vardı benim?Sessizlik içinde biri fısıldadı usulca,
Kimsesizsin,kimsen yok.
"Ayla"kolumdan çekilmemle birden ürktüm.
İstemsizce geri çekildim.
Gizemin hunharca bakışlarıyla karşılaştığımda gözlerimi kaçırdım."Kaçırma o gözlerini"dedi beni azarlayarak.
"Ne var gizem?"dedim bıkkınca tekrar pencereye dönerek.
Yağmur yağıyordu.Beni kolumdan tutarak gözlerinin içine bakmaya zorladı.
"Sıkı dur..."dedi heyecanla sesi yükselirken.
"Veee...."dedi elini kaldırarak."kazandık!"Boş boş bakmaktan başka bir şey yapmadım.
"Öyle mi?"dedim yalandan sevinirken.
Kolumu kurtardıktan sonra yatakların arasından geçerek kapıya ulaştım.
"Burs kazandık diyorum kızım! Nasıl umursamazsın?"
Adımlarım otomatikman durdu.Burs?
"Haftaya kolejde okuyor olacağız!"
Kolej?
Dudaklarım titredi.Gözlerim buğulandı bir an.
Anne...
Duydun mu?
Kazanmışım...
"Bu arada,"dedi yanıma yaklaşırken."Meltem cadısı seni çağırıyor."gözlerimi gözlerine dikerek,"Neden?"
"Ne bileyim ben o cadının senden ne istediğini?"
Ardından müdürün kapısının önüne gittiğimizde gizem bahçeye indi bense önce kapıyı çalıp ardından içeri girdim.
Birden girmem ile üç çift gözle karşılaşmam bir oldu.
Mavi gözler.
"Ayla kızım hiç insan pat diye içeri dalar mı?"diye sordu müdüre hanım normalde asla konuşmayacağı bir kibarlıkla.
"Kapıyı çaldım ya!"dedim umursamazca.
"Neden çağırdınız beni?"
"Ayla"dedi uyararak.
"Efendim?"
Mavi gözlü adamın ayağa kalkmasıyla Meltem hanımda kalktı.İstifini bozmadan otuz iki diş gülümsemeye başladı.
"Bu Ayla bildiğiniz gibi."
Gözlerim tekrar gözlerini buldu.Mavi gözlü adam hüzünle bakıyordu.
Beyazlaşmış saçları orta boylu olması ve hafif kilolu olması aslında onu tatlı bir o kadar da biraz yakışıklı kılıyordu.Saçlarının beyaz olmasına rağmen.
Adam bana yaklaşırken Meltem hanım konuşmaya başladı.
"Bu beyefendi de saygı değer Başaran Holdingin sahibi Hakan Başaran,"dedi ve kolumdan tutup uzatılan eli tutmam için beni teşfik etti.İster istemez el sıkıştım.Ancak Meltem hanım konuşmaya devam etti.
"Tanıştırayım,baban."
.
.
beğenmeden geçmeyin olur mu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYLA
Teen FictionAylayım ben. Hem yetim hem öksüz olan Ayla. Okyanusta bir damla,ağaçtan düşmüş ordan oraya savrulan sararmış bir yaprak ve basılmaya mahkum ufak bir çiçek. Zorlukların,bir gelip bir gidip ama hiç bitmediği bir hayatı yaşayan kızım ben. Sende bu haya...