O Gün Asla Bugün Olmayacak

59 5 0
                                    

     Sabah gözlerimi açtığımda hiç bilmediğim bir yerdeydim. En kötüsü çıplaktım ve yanımda bıyıklı bir erkek yatıyordu. Hemen giyinip olabildiğimce hızlı bir şekilde evden çıktım. O adamı da uyandırmamaya çalıştım. Evden çıktığımda henüz nerede olduğumu bilmiyordum. Uzun bir yürüyüşün ardından yere yığılmıştım ve sebebi yorulmam değildi. O an hiç ağlamadığım kadar çok ağlamıştım. Hemen telefonumu aldım ve kapalı olduğunu fark ettim. Açtığımda tam 67 cevapsız arama, 17 sesli mesaj ve 85 mesaj vardı. Kendime gelmeye çalışıyordum ama olmuyordu.

     Eve yaklaştığımda, mozaik taşlarla süslenmiş lila renkli duvarı olan, genelde boş olan çeşmede elimi yüzümü yıkadım ve annemi ne kadar meraklandırdığımı düşündüm. Kendime geldim gibi oldum. Hemen Nemi'yi aradım ve rahat bir ses tonuyla: "Birgün sana teşekkür edeceğimi söylemiştin ya?" dedim. O da kendinden emin bir ses tonuyla "Eee..." dedi. Ben : "O gün asla bugün olmayacak!!!" derken artık ses tonum olduğundan daha sertti ve telefonu yüzüne kapattım.

     Yine çok kırıcıydım ama gerçekten haklıydım. Hayatımda ilk defa üst üste bu kadar kırıcı oluyordum ve ilk defa hepsinde haklıydım.

KAHRETSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin