Mehmet

46 4 2
                                    

     Nemi kendini suçlu hissetti ve ağlamaya başladı. Her şeyi itiraf etmeyi düşünüyordu ama yalanı ortaya çıkarsa benim annem de abim de onu asla affetmeyecekti. En iyisinin üç maymunu oynamak olacağını düşündü.

     Bir süre olanları düşündü ve kızaran gözlerini kapatarak: "Tamam bu olanları unutuyorum. Ben oraya hiç gitmedim." diye kendi kendine konuştu ve gözlerini açar açmaz karşısında boş gözlerle bakan Mehmet'i gördü. "Nemi? Ne oldu?" Nemi olanları Mehmet'e de anlatamazdı. Ne de olsa benim eski sevgilimdi. Nemi hiçbir şey olmamış gibi gülümsedi ve buruk bir sesle:"Hiç" diyebildi. Oradan hızlı adımlarla uzaklaştı.

     Mehmet hiçbir şey olmadığını sezebilmişti. Benim yanıma gelmeye karar verdi. En azından bir arkadaş veya eski bir dost olarak.

     Evime vardığında annem hâlâ baygındı. Mehmet içeri girmek için kapıya vurduğunda kapının açık olduğunu fark etti. Kapıyı ittiğinde yerdeki kanları ve annemi gördü. Kanların annemden çıktığını düşünerek onu kucakladı. Hemen en yakın hastahaneye götürdü.

KAHRETSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin