B*** Hastahanesi

45 3 0
                                    

     Annem arayanın kim olduğuna bakmadan telefonu açtı. Arayan kişi annemin 'Alo' demesine fırsat vermeden: "Çok acil B*** Hastahanesi'ne gelmelisiniz." deyip telefonu kapattı. Ses yabancı değildi. Ağlamaklı, aynı zamanda sinirli ses tonunda bir bayan sesiydi. Ama kim olduğunu çıkaramadı. Telefona bakmak aklına gelmedi. Annem ve Mehmet kısa süre bakıştılar. Annem tekrar koşarak Mehmet'in yanından ayrıldı. Mehmet yine hiçbir şey anlamadan annemin peşinden koştu.

     Hastahane onlara çok uzak kalıyordu. Artık ikisi de çok yorulmuştu. Dinlenmeye ihtiyaçları vardı ama pes edemezlerdi. Aceleleri vardı. O müthiş korku ve heyecan içindeyken taksi çağırıp bekleyemezlerdi. Koşmaya devam ettiler.

     Vardıklarında karşılarında sıra numarası kesen iki bayan vardı. Hemen onlara benim adını söyleyip benim orada yatıp yatmadığımı öğrenmek istediler. Bayanlardan biri öyle bir hastanın olmadığını söyledi. Annem de sanki gözyaşı pınarındaki gözyaşları bitmiş gibi üzülüyordu.Mehmet annemin yerine "Teşekkürler" dedi. Kapıya varmışlardı ki ikinci bayan "Pardon! Bakar mısınız?! Özür dilerim?!" diye bağırsa da nafileydi. Annem duymuyordu.

KAHRETSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin