Bu adam buzun kendisiydi. Ruhu, bedeni, belki o ulaşılmaz düşünceleri… Öylesine görkemliydi ki göz alıyordu.
Kristallerine boyanmıştı soğuğun. Güneş ışığı ona işlemiyor ama güzelleştiriyordu.
İnsan yaklaşmak istiyordu fakat fazla yaklaştığında onda kaybolacağını, son nefesinin, soğuğuna karışacağını hissediyordu. Son’du o, ne azı ne fazlası…
Tanımıyordu… Ama biliyordu.
Aklı uyardı… Bir üçüncü gözü varsa, o da uyardı… Ama heyecanının düğümlendiği kalbi duymadı yankıları.
Ona doğru çekildiğini hissetti. Ufkun aslında bir uçurum olduğunu bilen minik bir serçeydi. Sonunun geldiğini hissetse de engel olamıyordu uçuşuna…
& & &
Facebook grubumuz var artık arkadaşlar, yeni bölümün geldiğini oradan takip edebilirsiniz. Hikaye ile ilgili bilgileri de orada paylaşacağım çoğu zaman. Ayrıca bunun dışında güzel bir sohbet ortamı da var, yani bekliyorum sizi. Link aşağıda. (profilimden de linke ulaşabilirsiniz)
https://www.facebook.com/groups/1432744866995293/
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HANÇER - Gölge KİTAP ANLAŞMASI YAPILDI
Misterio / SuspensoÖlümdü… Bir gölge misali onu takip eden, aldığı her nefeste soğukluğuyla ciğerlerini dolduran ölüm… Maskesiz, diye düşündü. Hançer maskesiz yaşayan bir ölümdü. Ve kadın... Ona doğru çekildiğini hissetti. Ufkun aslında bir uçurum olduğunu bilen minik...
