Biraz yalnızlıktı hayat, canını acıta acıta mutlulukları alan, geriye acıyla kol kola gözyaşı bırakan…
Biraz neşeydi; bazen anlık gülüşlerle buluşan, bazen de kalbindeki acıdan sıyrılan…
Biraz dostluktu hayat yalnızlığa omuz veren, gözyaşına ve neşeye eşlik eden…
Biraz da o’ydu, hayat, kendisi… Aynaya baktığında gördüğü, hüznü ve mutluluğu birlikte dost edinmiş gözleri… Yamalı ruhu…
Unutmuş olsam da… Hatırlayacak olsam da… Biraz rüzgarlı biraz sakin denizlerim.
Ruhuna baktığında sanki yıldızsızdı geceleri…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HANÇER - Gölge KİTAP ANLAŞMASI YAPILDI
Misterio / SuspensoÖlümdü… Bir gölge misali onu takip eden, aldığı her nefeste soğukluğuyla ciğerlerini dolduran ölüm… Maskesiz, diye düşündü. Hançer maskesiz yaşayan bir ölümdü. Ve kadın... Ona doğru çekildiğini hissetti. Ufkun aslında bir uçurum olduğunu bilen minik...
