Kapıyı açtım. Nehir Emre ve Oğuzhan’ı getirmişti.Dondum kaldım.Çünkü Oğuzhan’ı seviyodum. Emre önemli değildi.Çünkü Emre benim kardeşim gibiydi.Hepte kardeşim kalcaktı.
Kapıda sus pus 5 dakika beklemiştik. Sonra Nehir:
-Yavrum içeri geçelim mi artık
-Ha evet geçelim de sen benimle bi içeri gelsene
Emre ve Oğuzhan’ı içeri gönderdikten sonra Nehir’i içeri odama doğru çektim.
-Napıyosun sen ?
-Heççç
-Of Nehir Oğuzhan’ın burada ne işi var.
-Annengilin Amerkika’ya gittiklerini öğrendim bende yalnız kalma diye getirdim.
-Ne kadar mantıksızsın sen ya. Sen varsın yanımda benim kimseye hitiyacım yok.
Nehir Oğuzhan’ı sevdiğimi biliyordu. Bide Özge biliyordu. Özge benle fazla konuşmuyordu. Varsa yoksa Ecem’di onun için. Her neyse Özge işini bırakalım burada.
-Derin fenamı işte benim sayemde Oğuzhan’la konuşma fırsatın olcak…
-Of Nehir ya :( Napcam ben şimdi..
-İçeri geçiceksin. Güzelce oturcaz, konuşcaz, eğlencez tamam mı canını sıkmana gerek yok.
-Ya Nehir bişey diycemde Oğuzhan’ın üstündeki kıyafetler çok güzel ya
-Hah aferin şöyle :D Ama gerçekten de çok güzel
Oğuzhan’ın üstünde kırmızı dar paça pantolon ve üstünde siyah tişört vardı,ve Oğuzhan’ın vazgeçilmezi deri bileklikleri vardı…
Emre ve Oğuzhan’ı daha çok bekletmemek için salona geçtik.
-Eee, diye Oğuzhan konu açmaya çalıştı.
Nehir direk araya girdi.
-O zaman şöyle yapalım. Biz Emre’yle gidelim. Sen burada Derin’le kal. Derin hazırlanınca ayarladığımız yere gelirsiniz.
-Tamam.
-Herkese tamam da bana tamam değilse napcaz ?
-Derin yapma işte gideriz beraber. Eğleniriz
Oğuzhan’ın böyle söylemesi beni yumuşatmıştı.
-Tamam gideriz o zaman. Da bişey sorcam neden ayrı ayrı gidiyoruz. Bekleyin hemen 5 dakikada hazırlanırım gideriz beraber.
-Yok ya biz Emre’yle gidelim Daha Özge’yle Can’ı da alcaz sen Oğuzhan’la gelirsin.
-İyi peki madem öyle olsun.
-Makyaj yapmama gerek yoktu. Zaten makyajım vardı. Hemen üstümü giyindim. Oğuzhan’a uyumlu olmak için elimden geleni yaptım. Bende koluma deri bilekliklerimi taktım. Mavi dar paça pantolonumun üstüne beyaz bi tişört giydim.Hemen parfümümü sıktım. Oğuzhan’ı bekletmek istemediğim için 10 dakika sürmeden hazırlandım.
-Oğuzhan hazırım ben hadi gidelim
-Oğuzhan
-Oğuzhan!!
-Oğuzhan beni duy!!
Oğuzhan televizyona dalmıştı ve beni duymuyodu. En sonunda gidip televizyonu kapattım.
-Oğuzhan gidelim bi zahmet artık
-Ya kusura bakma duymadım.
-Sorun değil hadi artık gidelim
-Tamam
Oğuzhan’la berbaer yürümeye başladık. 15 dakika çıt çıkarmadan yürüdük. Çok şükür ilk konuşan Oğuzhan oldu.
-Bütün yolu konuşmayarak mı geçircez ?
-Konuşcak bişey yok ki.
-Konu buluruz zor değil :)
-Benim için zor. Konu bulmakta hiç iyi değilimdir.
-İyi şanlıyız ki ben o konuda şanslıyım.
Gerçektende konu bulmakta hiç başarılı değilimdir.
-Sevdiğin veya sevgilin var mı ?
Oğuzhan’ın böyle bi soruyla konu açmasını beklemiyordum.
-Her ikiside yok
Diyerek sorusuna cevap verdim.
-Hımm
-Senin ?
-Her ikisi de var.
Oğuzhan sevgilim var diyince şok olmuştum. Benim neden haberim yoktu bu zamana kadar…
-Kim ?
-Ney kim
-Sevgilim var dedin o kim
-Haa tanımasın ya
-Peki.
Konuşmamızı ben Peki diyerek kapatmıştım. Yarım saate yakın yürüdükten sonra sinemaya ulaşmıştık. Bizimkiler ordaydı. Özge ve Can’ı da almışlardı. Biletler alınmıştı. Hangi filme gittiğimizden daha haberim yoktu. Olsaydı o filme girmeyeceğimi bildikleri için bana söylememişler. Çünkü korku filmine bilet almışlardı. Yine Nehir napıp edip beni Oğuzhan’ın yanına otutturdu. Film bitene kadar korktuğumu belli etmemek için elimden geleni yaptım ama mısırı havaya fırlatmamla bizimkilere korktuğumu belli etmem uzun sürmedi. Oğuzhan korku filminde gülen bi insan. Biz orda korkumuzdan altımıza etcez Oğuzhan gülüyo. Gerçekten çok değişik.
Neyseki film bitmişti. Dışarı çıktık. Oğuzhan hemen dalgasını geçti.
-Çok güzel mısırları havaya fırlattın.
-Sus dalga geçme, diyerek karnına vurdum.. Sanırım biraz hızlı vurmuşum.
-Acıdı mı
-Yoo
-Keşke acısaydı.
Biz Oğuzhan’la atışırken Oğuzhan’ın telefonu çaldı. Yanımdan ayrılmadan konuştu telefonla
-Alo ?
-Alo aşkım
Oğuzhan’ın telefonundaki ses dışarıya gayet iyi duyuluyordu.
-Bişey mi oldu ?
-Oğuz neden soğuk konuşuyosun bitanem ?
-Duru ne söylüyosan çabuk söyle meşgulum.
-Bişey demicektim merak ettim seni. Sesini duymak istemiştim.
Oğuzhan telefonu kapattı. Yüzü asılmıştı azıcık. Onu neşelendirmem gerekiyodu. Gel benimle diyerek kolundan tutup çekiştirdim. Bizimkilerde bizim arkamızdan koşup geldiler. Çok güzel koşuyorduk :D Fakat bizi durduran bir engel önümüze çıkana kadar...
