-Sen ve ben derken ?
-Ya işte sen ve ben
-Ne söylüyosan lafı uzatmadan söyle lütfen.
- Tamam. Anlatıyorum.
-Dinliyorum.
-İlk önce konuya şöyle başlıyım.
- ?
-Sevgilin veya sevdiğin biri yoktu dimi ?
Bu sorunun sonu nereye gidiyo bakalım. Hayırdır inşallah. Oğuzhan’a hep bu konuda yalan söylemek zorunda kalıyodum. Çünkü Oğuzhan’ı seviyordum.
-İkisinede yok demiştim.
-Güzel
-Oğuzhan bunun için mi beni tuttun.
-Yürüyelim o zaman.
-Sen bence başka yoldan yürü ben başka yoldan…
-Hayır konuşcak konumuz var daha
-Neymiş ?
-Benimde yok.
-Ney yok ?
-Sevgilim.
-Duru’dan ayrıldınız mı ?
-Duru’yla zaten severek çıkmıyordum ben.
-O zaman kızın duygularıyla neden oynadın.
-Oda zaten eski sevgilisini kıskandırmak için çıkıyordu benle.
-İyi güzel
Bunları duyunca mutluluktan havaya uçucaktım ama Oğuzhan’a çaktırmamaya çalışıyordum.
-Eeeee ?
-Oğuzhan bak söyliycek bişeyin var ama sen konuyu sürekli uzaktıkça uzatıyorsun. Lafı ağzında geveliyosun. Ne olduğunu çabuk söyle. Yoksa gidicem.
-Tamam tamam söyliycem ama nasıl söyliyceğimi bilmiyorum.
O sırada bana mesaj geldi. Mesaj Nehir’dendi.
-Aahahhahahah çok mutluyum lan adgdfaasd
Kafayı yedi diye düşündüm.
-Noluyo lan
Diye mesaj attım. Fazla geçmeden cevap geldi.
-Emre’yle ayrıldık :D :D :D :D
Emre’yle ayrıldığına bu kadar sevineceğini düşünmemiştim. Arkasına hemen bi tane daha mesaj geldi
-Buluşalım çok önemli anlatcaklarım var :D
-Tamam geliyorum hemen nerdesin sen?
-Sizin evdeyim hala diğerleri gittiler evde tek kaldım çabuk gel
Oğuzhan’a hiç bişey söylemeden eve doğru yürüdüm Oğuzhan arkamdan bağırdı:
-Konuşcaktık ?
-Daha sonra işim çıktı
Eve giderken çok sıkıldım Nehir’e mesaj attım
-Konu bul ya
-Valla yatıyom kalkıpta konuyu arayamam kaybolmuştur gelir
Yemin ederim iğrenç ya :(( Bi gün espirileri yüzünden intihar edicem. Eve geldim çok şükür elinde çikolata uzanmış televizyon izliyodu.
-Anlat hadi neden ayrıldınız ?
-Ya ne biliyim sıkıldım Emre’den hem ben başkasını buldum.
-Yuh kızım ya yavaş ol biraz
-Olamam :D
-Poyraz nereye gitti peki?
-Özge’yle beraber geziceklermiş.
-Bekle arıyım bi şunu.
***
-Telefonu kapalı
-Boşver gezsin çocuk ya
-Her neyse anlat bakıyım kimmiş senin bulduğun çocuk.
-Taha diye biri face’de tanıştık
-Nerde oturuyo
-Evde yaşıyo sandalyede koltukda oturuyo işte.
Yanımdaki yastığı fırlattım
-İğrençsin ya iki dakika düzgün muhabbet yaptırmıyosun.
-Ya tamam bilmiyorum nerde oturduğunu yarım saat sonra aşağıdaki parkta buluşcaz zaten ordan sonrada sinemaya yemek yemeye felan gitcez.
-Güzel eğlenin bakalım.
***
Nehir gitmişti. Bende evi felan toplayıp karnımı doyurdum. Daha sonra oturdum televizyon izlemeye başladım. Fazla geçmeden telefon çaldı. Arayan Oğuzhan’dı. Hala ne konuşcağını çok merak ettiğim için telefonu açtım.
-Alo Derin nerdesin ?
-Evdeyim. Doğay’ın gelmesini bekliyorum.
Herkesin işi olduğunu biliyodum. Bi tek Doğay’ın yoktu. O yüzden direk onu söyledim.
-Doğay’ı ara gelmesin. Çünkü kapının önündeyim aç kapıyı hadi.
Haber vermeden neden gelirki bu çocuk. Kapıyı açtım içeri geldi. Karşılıklı kanepeye oturduk. Konuya Oğuzhan girdi.
-Konuşurken gittin hemen ?
-Nehir mesaj attı. Anlatıcakları varmış o yüzden gitmek zorunda kaldım.
-İyi o zaman bence konuşmanın zamanı geldi. Hiçbir aksilik olmadan konuşalım istersen ne dersin ?
-Kendin bilirsin…
