3.BÖLÜM

426 14 4
                                    

Hep beraber koşarken Oğuzhan bir anda duraksadı. Oğuzhan’a noldu diye sormama fırsat vermeden kenarda duran kızın yanına gidip kolundan çekiştirip kenara doğru çekti. Kızın kim olduğunu ben de bilmiyordum. Oğuzhan sinirli bi şekilde yanıma geldi. Elimden tuttu ve hızlıca yürümeye başladı. Ona yetişmek zordu ama ben Oğuzhan’ın yanında gidiyodum. Bizimkilerde bizim arkamızdan geliyolardı. Oğuzhan’ı durdurmayı başardım.

-Ne olduğunu anlatıcak mısın ?

-Ya gerizekalı kız buraya gelmiş

-Kim o ??

-Duru.

-Sevgilin mi ?

-Derin şuna sevgilin mi demekten vazgeçer misin ?

-Tamam susuyorum ben.

Diyerek Özge’nin yanına gittim. Oğuzhan hiç sesini çıkarmamıştı. Suratı asık yürüyordu. Ben de her zaman ki halimle yürüyodum. Mutsuz, morali bozuk, sıkıcı..Her zamanki halim yani. Herkes kendi evlerine dağılcaktı. Can Oğuzhan’ı yalnız bırakmamak için beraber gittiler. Nehir ve Emre’de beraber gittile. Özge Ecem’le buluşmaya gitti. Her zaman ki gibi yalnız kaldım. Hava biraz esiyordu. Saçlarım uçuyordu resmen rüzgardan. Üzerimde beyaz tişörtüm altımda mavi dar paça pantolonum vardı.Fakat beyaz tişörtüm kolsuz diyebilcek durumdaydı. Hırkada almamıştım. Gerçekten çok üşümüştüm. Ama bozmadan ruh gibi dolanıyordum resmen. Çok geçmeden yağmur başladı. Aşırı hızlı yağıyordu o halimle yürümeye devam ettim. Hasta olcağımı biliyordum fakat umrumda değil. Yaklaşık 1 saat felan yürüdükten sonra telefonum çaldı arayan Oğuzhan’dı. Açmadım. Meşgulede düşürmedim. çaldı çaldı sustu 3 kere böyle devam etti. Arkasına Nehir aradı. Meşgule düşürerek msj attım:

-Noldu kuzucuk?

-Yavrum nerdesin

-Gelirim birazdan

-Salak yağmur yağıyo geliyosun hemen eve.

-Ya tamam ne kızıyosun 5dakikaya kalmaz gelirim eve.

Büyük bir his evde Oğuzhan’ın da olduğunu söylüyodu. İnşallah yanılıyorumdur.

Nehir’e söylediğim gibi 5 dakikaya kalmadı eve gitmem. Evden fazla uzaklarda değildim çünkü.. Neyse eve geldim ve tahminlerimde yanılmadığım gibi Oğuzhan’da ordaydı. Bi sorun vardı demek ki herkes bana gözlerini dikmiş bakıyordu. Herhalde saçlarımın ve üstümün ıslanmasındandır diye fazla umursamadım. Oğuzhan’ın eli sarılıydı. Merak ediyordum. Ama sormamak için ayrı inat ediyordum.

Sus pus oturuyorduk. Nehir:

-       Hadi ya bişeyler yapalım sıkıldım.

Ben hiçbir şey yapmıycam ne yapıyorsanız yapın siz. dememle hapşurmam bir oldu.

-Şifayı kapmışsın sen dedi Oğuzhan

-İlgilendirir mi seni ? diyerek atar yaptım.

 Araya Nehir girdi.

-Uzatmayın.

O sırada kapı çaldı…

Bitsin İstemedimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin