Kapıyı ben açtım. Kapıyı açınca gözlerime inanamadım. Çünkü gelen benim baş belası kuzenim Poyraz’dı… Poyraz benim teyzemin çocuğuydu. Benimle aynı yaştaydı. Biraz fazla yakışıklıydı. Ama ben pek sevmiyordum onu.
Çok sinirimi bozuyodu. Ama kuzenlerimin arasından bir tek onunla eğlenebiliyordum. Çok değişik bi kuzen ilişkimiz ardı. Her neyse işte :D
Kapıyı açar açmaz boynuma atladı.
-Derin’immmmmmmmmmm
-Poyrazzz!!
-Ha tamam özür dilerim. Eeee kim var içerde
Der demez içeri daldı. Oğuzhan’la birbirlerine çok değişik bakıştılar. Poyraz hızlı bbir şekilde arkasına döndü.
-Bu kim
Arkadaş işte
-İnşallah aşkım
-Poyraz?
-Bebeğim?
-Aşkım Bebeğim hayırdır.
-Sus ben senin kuzenin değilim sevgilinim.
Ne yapmaya çalıştığını az çok anlamıştım. Nehir karşımda ne olduğunu anlamaya çalışırken herkesin ortasında çağıramam diye mesaj attım. ‘Oğuzhan’la ilgili bir planları var. Orayı bende çözemedim daha. Kuzenim olduğunu çaktırma.’ Poyraz’ın kuzenim olduğunu bitek Nehir biliyodu. Poyraz Nehir’in yanına geçti. Sarıldı öptü.
-Naber Nehir. Nasıl gidiyo.
-İyi işte ne olsun. Senden
-İyi. Özledim geldim :D
-İyi yapmışsın
Araya girdim.
-Şu iyi iyi diye konuşmalarınızı bi kenara bırakında oturup güzelce sohbet edelim. Konuşmaya tam başlıycakken Oğuzhan çağırdı .Mutfağa geçtik.
-Bişey mi oldu ?
-Benle neden konuşmuyosun.
-Konuşması gereken bi insan olsan konuşurdum.
-Derin yapma böyle nolursun.
-Asıl sen yapma Oğuzhan sürekli sana yardımcı olmaya çalıştıkça hep üste çıkıp trip atıyosun. Sonra konuşmayınca ben suçlu oluyorum.
Bizim sesimizi duyunca Poyraz yanımıza geldi.
-Hayırdır. Bi sorun mu var ?
-Yok canım ya konuşuyoduk öyle
-Neyse zaten ben içeri gidiyodum konuşun siz diyip Oğuzhan içeri girdi.
-Poyraz napmaya çalışıyosun anlatcakmısın artık?
-Tamam kızma ya anlatcam. Ya içeri girdiğim zaman bu Oğuzhan’ın bakışları felan sana karşı çok sinir bozucu gelmeye başladı bana. O yüzden böyle bi oyun yapıyım dedim.
-İyi bence şimdi o oyunu bozmanın zamanı geldi.
Hızlıca içeri girdim. Poyraz’da arkamdan geldi.
-Arkadaşlar sizi Poyraz’la tanıştırıyım. Biraz geç oldu ama. Poyraz benim kuzenim.
Bunu duyunca Oğuzhan avazı çıkasıya bağırmak istediği her haliyle anlaşıyodu. Sabahtan beri suratı asık olan Özge’de gülmeye başladı. Ulan bu kadar çok mu istiyodunuz Poyraz’ın kuzenim olmasını o.O
Baya oturup konuştuktan sonra yine susmak bilmeyen kapımız çaldı. Bu sefer kapıyı Nehir açtı. Çünkü ben açınca hep bir aksiyon macera felan oluyodu. O yüzden kapıyı Nehir açtı. Bu sefer gelen en az Nehir kadar sevdiğim insan Doğay gelmişti. İyi bari bu sefer aksiyon yoktu. Doğay geldi yine en az 5-10 dakika sus pus otururken gözüm Özge’ye goğru kaydı. 10 dakikadır Poyraz’ı kesiyordu. Duruma el atmalıydım.
-Özge’cim birazda etrafa bak değişiklik olur.
-Anlamadım ?
-İşine gelen şeyleri anlama sen zaten.
Poyraz araya girdi hemen:
-Derin yine küçücük saçma bir olayı büyütüyosun farkında mısın ?
-O zaman sana saunduğun kişiyle mutluluklar diyip evden çıktım. Oğuzhan arkamdan koşa koşa geldi.
-Derin konuşabilir miyiz ?
-Hangi konuda ?
-Sen ve ben…
Sen ve Ben mi :O o.O ???
