Kırk 6: Eski Dost

~Rüya~

Korkunun etkisiyle gözyaşlarıma engel olamıyordum bu esnada ensemde soğuk bir el hissettim beni güçlü bir şekilde tuttuğu gibi çekti ve kendimi havada buldum.
--------------------------------------------------
Yere inişim neredeyse hissedilemeyecek kadar yumuşaktı, hiçbiryerimi çarpmamıştım ancak olanlara anlam veremediğim ve korkum tüm bedenimi sarıp kaslarımın kasılmasına neden olduğu için gözlerimi açamıyordum. Bir anda kapının kırılırcasına açılıp duvara çarpmasıyla çığlıklara boğulmuştum birisi beni kucaklamış bağırıyordu "Cenk! Cenk!"

Bu babamın sesiydi gözlerimi açıp emin ellerde olduğumu anladığımda biraz da olsun rahatlamıştım ama annemin ve babamın dolmuş gözlerle bana anlamsızca bakması kafamda soru işaretleri oluşturmuştu bile.
Beni oturma odamızdaki kanepeye oturtup karşımdaki yerlerini aldılar ve "Ne istedin de almadık, dikkat çekmen için böyle şeyler yapmana gerek yok...vb." Gibi bir ton saçma sapan konuşmalara maruz bıraktılar. Her defasında
-Yalan söylemiyorum! Diyerek diretsem de bana inanmamakta kararlılardı
-Bugün aranızda uyuyabilirmiyim? Diye sormamla babamın beni kucaklayıp odama götürmesi bir oldu, sinirden alnının ortasındaki damarın patlayacak derece olduğu anda
-Kaç yaşına geldin, saçma sapan yalanlar uydurup ilgimizi çekebileceğini düşünüyorsan fena halde yanılıyorsun beyefendi, odanda uyuyacaksın! Dedi ve kapıyı çarpıp gitti.

Bu sert çıkışının ardından hiçbirşey söyleyememiştim, tek yapabildiğim yatağıma yatıp hıçkırarak ağlamak olmuştu, ama beni bu mahçup durumda bırakan o şeye bunu ödeteceğime yeminler etmiştim, ne olursa olsun bunu yapmalıydım.

Tam bu düşüncelere dalmış ve biraz olsun sakinleşmişken kapının yavaşça açıldığını duydum, bir anlık tereddüt yaşasamda dönüp baktığımda gelenin annem olduğunu gördüm, herzamanki gibi bana şevkat dolu gözleriyle bakıyordu.
-Cam kırıklarını temizlemek için geldim tatlım, istersen bu arada da biraz konuşabiliriz ne dersin? Dedi. Sesindeki şevkat tüm kalbimi ısıttığı halde sadece
-Olabilir. Diyebildim.
Cam kırıklarını temizlerken bana dönüp
-Baban seni bir psikoloğa götürmemiz gerektiğini söyledi. Dedi.  Şevkat dolu sesi bir anda buza dönmüştü.
-Peki. Dedim.
Belki psikolog yalan söylemediğimi anlarsa bana inanırlardı. Annem cam parçalarını temizleyip kırık pencereye küçük bir battaniye serdikten sonra
-Bu yarına kadar idare eder. Dedi ve alnıma sıcak bir öpücük kondurup iyi geceler diledikten sonra sessizce gitti.

Kapıyı kapatmasıyla ayağa fırladım ve dedemin evindeki sandığın içinden aldığım şeyleri yatağımın bazasını kaldırıp çıkardım. Dedemin evindeyken birisi gelir korkusuyla inceleyemediğim o defter, yüzük ve kalemi dikkatlice incelemeye başladım. Önce kapağında Davut Yıldızı işlemesi olan deftere elimi uzattım, içini açtığımdaysa büyük bir şaşkınlığa uğradım, içi bomboştu! Sinirlenip defteri tam yere fırlatacakken "Sakın!" diye bir ses duydum. Elim havada donup kalmıştım, kalbim hariç tüm organlarım durmuştu sanki. Hemen yatağıma yatıp herzamanki gibi yorganı kafama kadar çekip uyumaya çalıştım, zaten ağlamaktan yorgun düşen gözlerim daha fazla direnemedi.

Upuzun ağaçların olduğu bir ormandaydım, tanıdık gelse de bir türlü hatırlayamadığım bir yerdi burası sanki, havanın kapkaranlık olması tanımamı zorlaştıran en büyük nedenlerdendi sanırım, nedense hiç korkmuyordum etrafıma toplanan ateş böcekleri ortama hoş bir hava katıyordu, gideceğim yeri biliyormuşcasına ilerliyordum. Uzunca bir süre yürüdükten sonra karşıma tanıdık bir ev çıktı, burası dedemin eviydi! Hemen koşarak kapıyı açtım
-Dede! Dedee!
-Cenk!
Ses koridorun sonundaki odadan geliyordu, koşarak odanın kapısına geldiğimde bu odanın sandıklı oda olduğunu farkettim, kapıyı hemen açıp içeri daldım, oda bomboştu
-Dede! Diye bir kez daha bağırdım...Ses yok. Eminim ki odanın bir köşesinde saklanıyordu, bana şaka yapacaktı. Loş bir şekilde aydınlanan boş odada gözümü gezdirirken aklıma o "Mükkemmel fikir" geldi, sandığı açmak. Koşarak sandığın önüne çöktüm ve ağır kapağını kaldırdım, bu kez içinde sadece karmaşık bir işlemesi olan yüzük vardı, tam elimi uzattığım esnada arkamdaki odanın kapısı büyük bir gürültüyle kapandı ve yüzük parmağıma girip kenetlendi, yavaş yavaş arkama döndüğüm esnada...
--------------------------------------------------
Yeni bölümü beğendiyseniz vote ve yorum atmayı unutmayın. Şimdiden teşekkürler.

Kelime Sayısı: 562