coś nie do końca [mój] taniec z agonią

oh, too late

#2 Na początku nawet mi się podobało. Intrygowały mnie te czarno-białe motywy, dlatego chciałam, by moje życie też takie było. Przyznaję, że czasami wmawiałam sobie niektóre myśli, by tylko i wyłącznie poczuć się gorzej, co zabawne, robiłam to umyślnie i czerpałam z tego satysfakcję. To pasowało do mojej osoby. Już w dzieciństwie było coś nie tak ze mną, sprawiałam innym ból, choć nie lubiłam tego robić, cieszyło mnie to.

Boję się, że kiedyś mogłoby to zajść za daleko.