Chapter-11

711 53 30
                                    

Mina
"Ne yapacağım ben? Tanrım!"
Saçlarını karıştırıyor ve odanın içerisinde volta atıyordu. Bizim ise yaptığımız tek şey onu izlemekti. En sonunda Chaeyoung ayağa kalktı ve paranoyak gibi hareket eden Tzuyu'yi durdurdu.
"Dur artık. Her şey yoluna girecek."
Tzuyu tam ağzını açtığında dışarıdan bir korna ve ardından "Lezbo" diye bağıran çocukların sesi gelmişti. Bununla beraber Tzuyu'nin gözleri dolmuştu.
"Hayır. Hayır hayır hayır... Sakın ağlama." dedi ve Tzuyu'yi kendine çekip sarıldı. O anda onun da gözlerinin dolduğunu gördüm.
"Lütfen Tzuyu... Onlar kendini üzmeye değmez." dedi ve yavaşça ondan ayrılıp kafasını ellerinin arasına aldı. Parmak uçlarına yükseldi ve alınlarını yasladı.
"Tamam mı?"
Tzuyu bir süre ona baktı ve sonra kafasını olumsuz anlamda sallayıp ona sarıldı.
"Uh..."
"Ne yapacağım Chae? Okula gidemem. Okulumu mu değiştirsem?" dedi ve Chaeyoung'dan ayrılıp yüzüne burkuk bir gülümseme yerleştirdi.
"Saçmalama. O kadar da kötü değil. Ne yapabilirler ki?"
"Ne yapamazlar ki?"
"İnsanlar git gide bilinçleniyor Tzuyu. Bu tür şeylere saygıları vardır."
Uzun süredir ilk kez konuştuğum için ikisi de anlık şaşırmıştı. Sanırım orada olduğumu unutmuşlardı. Ama ardından Chaeyoung kafasını olumlu anlamda salladı ve bana doğru bir adım attı.
"O haklı Tzuyu. İnsanların bu tür şeylere saygısı var." dedi ve bana bakıp gülümsedi. Bu gülümsemeyle kafamı yere eğdim. Az önce neredeyse yapmak üzere olduğum şeyden hâlâ suçluluk duyuyordum.
"O etiketler ve mesajlar neydi peki Chaeyoung?"
"Onları birkaç kişi yapıyor olabilir. Farklı hesaplardan...?" dedi ama cümlenin sonuna doğru söylediği şeyin çok da olası olmadığını o da fark etmişti.
"Peki... bunu kimin yaydığıyla alakalı bir fikriniz var mı?"
"Dahyun?"
"Dahyun yapmadı."
Ani verdiği cevapla kaşlarımı çattım.
"Nereden biliyorsun?"
"O yapmadı." dedi kararlı bir şekilde ve bana döndü.
"Bambam?"
"O..."
... yapmadı mı?
"Bambam yaptı. Mina bile emin olamıyor." dedi ve saçlarını karıştırdı Tzuyu.
"Bilmiyorum. En fazla Yugyeom'a söylemiştir ama yayanın o olduğunu düşünmüyorum. O beni seviyor bunu biliyorum."
Chaeyoung söylediğim şeyle alaycı bir şekilde gülümsedi ve kafasını aşağıya eğdi. Bu ister istemez sinirimi bozmuştu. İlk defa bana karşı bu yüz ifadesini kullanıyordu.
"Seni seviyor. Beni değil."
"O yapmadı Tzuyu. Duyduğunda çok takmadı bile."
Tzuyu kafasını geçiştirmek ister gibi hızla olumlu anlamda salladı.
"Pekala. Kim yapmış olursa olsun şu anda yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Sadece... yatıp dinlenmemiz lazım. Çünkü yarın-"
"Yarın olmayacak... Okula gelmeyeceğim."
"Tzuyu saçmalama."
"Saçmalamıyorum Chae. Oraya gelip ne yapabilirim ki?"
"O haklı. Biz yarınki duruma bakarız. Ona göre Tzuyu en azından daha temkinli davranır."
Chaeyoung kafasını yavaşça salladı.
"Pekala." diye mırıldandı ve Tzuyu'ye döndü.
"Artık uyu tamam mı?"
"Tanrı aşkına... nasıl uyuyabilirim?"
"Sadece... dene."
Kafasını olumlu anlamda salladı ve kıyafet dolabına doğru ilerledi. En sonunda konuşmam gerektiğini düşünerek Chaeyoung'un kolunu tuttum ve onu odadan çıkarttım.
"Bir şey mi oldu?"
"Şu an zamanı olmadığını biliyorum ama yanlış anlaşılmadan bunu düzeltmem gerek. Chaeyoung daha demin... olanları unutalım tamam mı? Saçma bir an yaşadık. Sadece... ben Bambam'ı seviyorum ve sende bana karşı her ne kadar olmayacağını bilsem de değişik duygular uyandırmak istemiyorum."
Bir süre sadece boş boş baktı. Sonra hafifçe gülümsedi.
"Sana karşı değişik duygularım yok unnie. Orada sadece... sana ayak uydurmaya çalışıyordum."
Bunu söylerkenki yüz ifadesi ışığın loş olmasından dolayı net değildi ama söylerken gülümsemesinin arttığını az çok görebiliyordum.
"O zaman... iyi geceler." dedi ve cevabımı bile beklemeden odasına ilerledi.
Sadece bana ayak uydurmaya çalışıyordu...
Chaeyoung
Saçma bir an yaşadık...
Aklıma geldikçe gözlerim doluyor ama hemen sonra bundan kurtuluyordum ya da en azından kurtulmaya çalışıyordum.
Yatağımda oturmuş bir süredir karşımdaki Tzuyu'yi izliyordum. Sabaha karşı uyuyakalmış olmalıydı çünkü yastığı hâlâ ıslaktı.
Saatin geldiğini düşünerek çantamı aldım ve odadan çıkıp Minaların odasına adımladım.
Odaya girdiğimde Mina'yı telefonla konuşurken bulmuştum. Kapı kıynaşıktı ve Mina sanki sesinin duyulmasını istemiyormuş gibi kısık sesle konuşuyordu.
"Saçmalama!"
Sonra birden sesinin biraz fazla çıktığını fark edip tekrardan ses şiddetini azalttı.
"Onu evden kovamayız Nayeon. Nayeon! O da bir in- Nayeon!"
Derin bir nefes aldı ve gözlerini devirdi.
"O zaman sen taşın Nayeon. Tzuyu'yi seviyorum ve onu kovmak istemiyorum. Nayeon!"
Telefonu kendinden hafifçe uzaklaştırdı. Nayeon'un sesi buraya bile geliyordu ama söyledikleri net değildi. En sonunda telefonu tekrardan kendine yaklaştırdı.
"Tamam Nayeon. Sonra- Sonra konuşalım. Görüşürüz." dedi ve hızla telefonu kapattı. Derin bir nefes aldı ve bu tarafa döndü. Bu tarafa dönünce birkaç adım geriledim ve kapıyı açmasıyla öne doğru bir adım attım. Onu dinlediğimi bilmesini istemiyordum.
"Hey... günaydın."
"Günaydın. Umm... birisiyle mi konuşuyordun?"
İç çekti.
"Nayeon... Saçmalıyor yine." diye mırıldandı ve kapıya ilerledi.
"Çıkalım mı?"
Kafamı olumlu anlamda salladım ve peşine takıldım.
***
Eskisi gibiydi. Garip davranırsam anlayacağını biliyordum. Bu yüzden normal bir şekilde konuşuyorduk. Tek farkı konuştuğumuz konular havadan sudan değil. Tzuyu ve Sana'yla alakalıydı.
"Sana okula gelir mi dersin?"
"Bilmiyorum. Gelmez o da sanırım. Tzuyu'den daha korkak." diye mırıldandım.
Okul bahçesine girdiğimizi fark ettim ve o anda okulun önünde duran arkadaşlarıyla konuşan ve gülümsese bile her halinden yorgun ve endişeli olduğu belli olan kızı gördüm. Bu kafamdaki kötü düşünceleri biraz da olsa uzaklaştırmıştı. Her ne kadar yanında gergin hissetsem de onunla olmak beni mutlu ediyordu.
"Konuşmaya devam edecek misiniz?"
Yöneltilen soruyla kafamı Mina'ya çevirdim. Ona baktığımı fark etmiş olmalıydı.
"Efendim?"
"Dahyun... onunla konuşmaya devam edecek misiniz?"
Kafamı tekrar Dahyun'a çevirdim. O anda göz göze geldik. Bununla beraber gözlerindeki endişe bir kat daha büyümüş gibiydi. Ona gülümsediğimde o da bana gülümsedi ama yüzünden her şey okunuyordu.
Yorgundu, uykusuzdu ve tedirgindi...
"Chaeyoung?"
Kafamı hızla Mina'ya çevirdim.
"Biz... evet. Konuşmaya devam ederiz... büyük ihtimalle."
Kafasını olumlu anlamda salladı ama yüz ifadesinden düşüncelerini belli eden bir şeyler anlayabilmek çok zordu. Kafasını çevirdi ve okula bakmaya başladı. Ben ise onu izliyordum. Bundan nefret ediyordum. Ona sinirliydim ama yine de gözlerimi ondan alamıyordum.Sonra birden kafasını bana çevirdi. O çevirince kafamı aşağıya indirdim.
"Chaeyoung?"
Kafamı kaldırdığımda bunu söyleyenin Mina olmadığını fark ettim ve yan tarafıma döndüm.
"Dahyun?"
"Biz... konuşabilir miyiz?"
"Uh... evet. Tabiki..."
Hafifçe gülümsedi ve arka bahçeye doğru ilerlemeye başladı. Ben de peşindeydim. Kafamı arkaya çevirdiğimde Mina'yla göz göze geldik ama hemen kafasını aşağıya eğdi.
***
"Bir şey mi oldu?"
Alaylı bir şekilde gülümsedi ve kafasını eğdi.
"Olmadı mı?"
Karşılık olarak gülümsedim.
"Bayağı bir şey oldu."
"Ben..."
Durakladı.
"Aramızın iyi olmasının sebebi Tzuyu ve Sana'nın ilişkisi bunu biliyorum."
İç çekti.
"Bundan sonra konuşmaya devam etmeyeceğimizi de biliyorum. O yüzden... sadece son bir kez sarılabilir miyim?"
Hafifçe gülümsedim.
"Yanında mutluyum dediğimde ciddiydim Dahyun. İlla sevgili olacağız diye bir şey yok ki önceden de değildik zaten. Seninle arkadaş olarak devam etmeyi cidden çok isterim."
Söylediğim şeyle gözleri şaşkınlıkla açıldı.
"Sen... ciddi misin?"
Hafifçe gülümsedim ve kafamı olumlu anlamda salladım. Ve birden o anda hiç beklemediğim bir şekilde dudaklarını dudaklarıma bastırdı.
İlk öpücük...
Ellerimi yavaşça boynuna koydum ve karşılık vermeye çalıştım.
Benden ayrıldığında gözlerindeki o parıltıyı görmüştüm. Bunu daha önce görmemiştim ve bu beni korkutmuştu.
Bu aşktı...

Ya ben şikayet eden bir yazar olmak istemiyorum ama son zamanlarda okumalar ve beğeniler ciddi anlamda düştü... Bu tüm kitaplarım için geçerli:/Bunun sebebinin okul olduğunu umuyorum.
Lütfen oy verip yorum yapın yoksa yazasım cidden gelmiyor...
Bu arada...
Kanser ettim sizi yine deee mi ehehehe Bu şekilde olmasını beklemiyordum ama oldu ve mutluyum. Ehehehehehe
Öpülüyor ve seviliyonuz 🙂🙃

Impossible Love-2 | MichaengHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin