Chaeyoung
"Ne? Siz ciddi misiniz?"
Karşımda Tzuyu bana pis pis sırıtırken Mina kollarını kavuşturmuş ve bakışlarını yere sabitlemişti.
"Evet. Tanrım! Sonunda bir sevgilin olacak."
"Ne? Bir de sevgili mi olacağız?"
"İş o noktaya gelirse evet."
"Hayır! Hayır hayır hayır Tzuyu. İsmini bile bilmediği bir kızla çıkmayacağım."
"Hadi ama Chae... Daha önce hiç randevuya çıkmadın belki hoşuna gider."
Kafamı yere eğdim ve saçlarımı karıştırdım. Kafamı kaldırdığımda Mina'yla göz göze gelmiştik.
"Bence... onunla çıkma."
Mina'nın söylediği şeyle Tzuyu hızla ona döndü. O kadar hızlı dönmüştü ki boynunu kıracağını düşünmüştüm.
"Ne? Ciddi misin Mina? Sana'yı geçtim. Eğer okul öğrenirse mezun olana kadar adım ucubeye çıkar. Bunu sen de biliyorsun." dedi ve bana döndü.
"Benim için bunu yapmak zorundasın Chae."
Yalvaran gözlerini görünce gözlerimi devirdim.
"Numarasını aldın mı?"
Tzuyu sırıttı ve bana sarıldı. Hafifçe gülümsedim ve kafamı kaldırdım. Kafamı kaldırmamla Mina'yla göz göze gelmiştik. Çok mutlu göründüğü söylenemezdi.
Sanırım Tzuyu'den sonra benim de bir kızla çıkacağımı bilmek onu ürkütüyordu.
Ürkütmek...
Bu doğru kelime miydi..?
"Çok mutlusun Mina." diye mırıldandı ve benden ayrıldı Tzuyu.
"Evet... biliyorum. O kızı pek sevemedim. Yani... bilmiyorum. Chaeyoung onun için sence de fazla değil mi? O Chae'yi hak etmiyor."
Söylediği şey ister istemez gülümsememe sebep olmuştu. Beni önemsiyordu...
"Ya bilmiyoruz ki. Belki iyi birisidir..."
"Ciddi misin Tzuyu? Kız resmen seni tehdit etti."
"İnsan sevdiği için her şeyi yapabilir. Değil mi Chae?"
Yönelttiği soruyla anlık bakışlarım Mina'ya kaydı ama hemen tekrar Tzuyu'ye baktım.
"Bilmem. Olabilir."
"Harika! O zaman hemen şimdi gidiyor ve kızın numarasını alıyorsun."
"Ne? Numarasını almadın mı?"
"Yoo."
"Sen ne biçim bi götverensin lan?"
Tzuyu sırıttı ve beni itekledi.
"Ne şimdi mi?"
"Evet."
"Hazır değilim."
Ayağa kalktı ve kafamı ellerinin arasına aldı.
"Hazırsın. Her zaman hazırdın." dedi ciddi bir ifadeyle ve beni okul koridoruna tam o anda giriş yapan kıza doğru itekledi.
"Hadi göreyim seni koçum!"
Söylediği şeyle gözlerimi devirdim ve sakin kalmaya çalışarak yanına ilerledim.
Yanına gelene kadarki süreç tarif edilemezdi bile çünkü tüm süre boyunca bana bakmıştı. En sonunda yanına gelince durdum. Hafifçe gülümsedi.
"Hey!"
"He-Hey... Umm..."
Hafifçe arkama döndüm ve bana çocuğunu evlendirmiş bir anne gibi bakan Tzuyu'yle karşılaştım. Garip hissedip hemen ardından hızla ona döndüm.
"Da-Dahyun değil mi?"
"E-evet." dedi ve kıkırdadı. Bu kızarmama sebep olmuştu.
"Çok sevimlisin."
Söylediği şeyle başımı aşağı eğdim.
"Şu an daha da sevimlisin."
"Te-teşekkürler... Se-sen de."
Boş yapma! Numarasını al ve burdan tüyelim. Gerildim yav!
İç sesimin haykırışıyla birden elimdeki telefonu ona uzattım.
"Rica etsem... numaranı..."
"Ah tabiki." dedi ve gülümseyerek elimden telefonu aldı. Numarasını yazıp kendini çaldırma süresi boyunca onu izledim. Cidden sevimli bir kızdı.
En sonunda telefonumu bana uzattı ve gülümsedi.
"Be-ben... sana yazarım." dedim ve hızla arkama döndüm ama o beni yakalayıp tekrar kendine çevirdi.
"Belki de birbirimizi daha çok tanımalıyız."
"A-ah... öyle mi diyorsun?"
"Evet... öyle diyorum."
Mina
Onun yanında mutlu görünüyor.
Ona gülümsüyor.
Neden ona gülümsüyor?
"Hey! Dünya'dan Mina'ya."
Bambam'ın önümde sallanan elini görünce bakışlarımı Chae ve Dahyun'dan Bambam'a çevirdim.
"Neye bu kadar sinirlendin?" diye mırıldandı ve arkasını döndü. Daha sonra tekrar bana döndü.
"Chae'nin de mi kız arkadaşı var?"
"Ha? Ne? Yok hayır. O sadece... yeni bir arkadaş edindi ve dünden beri onunla vakit geçiriyor."
"Ve sen de onu kıskanıyor musun? Benim Mina'm arkadaşlarını mı kıskanıyormuş?" dedi ve yanaklarımı sıkmaya başladı. O anda Chae'yle göz göze gelince hemen gözlerimi kaçırdım ve Bambam'ın ellerini indirdim.
"Çocuk muyum ben?"
"Bilmem." dedi ve kıkırdayıp kahvesinden bir yudum aldı.
"Yugyeom'a söylemedin değil mi?"
"Hadi ama... Her dakika başı bunu soracak mısın? Hayır söylemedim. Hâlâ kapıya çarptığını düşünüyor." diye mırıldandı ve gözlerini devirdi.
"Üzgünüm... Sadece... Tzuyu'ye değer veriyorum ve üzülmesini cidden istemiyorum."
"Biliyorum bebeğim. Söylemeyeceğim inan bana." dedi ve gülümseyip telefonuyla uğraşmaya başladı.
Gözlerim ister istemez ikisine kayıyordu. Beraber sevimli görünüyorlardı ve bu beni sinir ediyordu. Daha da sinir eden şey ise Dahyun'un Chae'nin peşinden ayrılmamasıydı. Dün yanına gittiği teneffüsten beri sürekli yanındaydı. Bu sabah eve onu almaya bile gelmişti.
Konuşurken Chae hafifçe gülümsedi ve başını öne eğdi. Başını öne eğince saçı önüne gelmişti. Kafasını kaldırdığında Dahyun saçını kulaklarının arkasına sıkıştırdı ama elini indirmemişti. O anda Chae'ye yaklaştığını fark ettim ve ayaklanır gibi oldum. Ben ayaklanınca Bambam bana döndü.
"Her şey yolunda mı?"
"Evet... ben sadece..."
O anda Chae ondan uzaklaştı ve kibarca gülümseyip ayağa kalktı.
"Susadım. Su alacağım."
"Ah... Pekala." dedi ve gülümseyip tekrar telefona döndü. Hızla kantine doğru ilerleyen Chae'nin yanına gittim.
"Selam."
"Uh... selam." dedi ve gülümsedi.
"Seni rahat bırakmıyor gibi."
"Evet... aslında iyi birisi. Bahsettiği şeyler ilgi çekici. Yanında sıkılmıyorum ama biraz tehlikeli hareketleri var." diye mırıldandı kantine gelince.
"Ne gibi?"
Elindeki içeceği kantine gösteri ve parayı uzattı.
"Beni öpmeye çalıştı." diye mırıldandı.
"Bu gün beşinci oldu."
Hafifçe yutkundum.
"Okulda tehlikeli olacağını söyledim. Yanımda kendini tutamadığını söyledi. Sanırım herkes benim gibi değil." diye mırıldandı sonlara doğru gülümseyerek.
"Ha?"
"Ha?"
Bana baktığında yüzündeki gülümseme kayboldu ve yerini telaşlı bir ifadeye bıraktı.
"Gitmeliyim. Dahyun'un senin üzerine atlamasını istemem." dedi bir çırpıda ve masada oturan Dahyun'un yanına ilerledi.
"Sanırım herkes benim gibi değil" mi..?
Chae'nin hoşlandığı birisi mi var..?
Bu hikayeyi seviyorum yaaa Öbür hikayeleri tamamlamadan buna bir daha bölüm atabilirim belki çünkü fazla mükemmeeeel
Yorum yapın :)
Seviliyonuz (:
