Yaparsın

2.bölüm

Okula vaktinde yetişmiştik.ve şuan 4.derste yani fizik dersindeydik.fiziğin ilk dersi hoca yoktu-ders boştu-yan sınıftan duyduğumuza göre iyi haber fizikçi ilk 3 saat gelememiş kötü haber bu ders gelecekmiş.fizikçi Ayhan hocayı sınıfta seven yoktu ama her sınıfta olduğu gibi ön sıralarda oturan sınıfın zekileri hocanın yaptığı her espriye gülerdi.aramız bütün sınıfla iyiydi ama sınıfın zekileri yani Derya Buse ve Sümeyye sessiz tiplerdi garip olan hiçkimseyle asla konuşmazlardı.sürekli kitap okurlardı.içeri zili çaldığından herkes sınıflara yöneliyordu ve işte sabırsızlıkla fizikçiyi bekliyorduk.öğretmenler zili çalar çalmaz gelmek gibi bir huyu olduğu için öğretmenler zili çalınca direk sınıfa geldi.ama öyle bi geldi ki kapıyı hızla açtı koşarak masasına oturdu herkes ayağa kalkınca sanki yaptığımız şey çok saçmaymış gibi bize baktı.
"Oturun"dedikten sonra direk tahtaya yazı yazmaya başladı.ufff...hoca robot moduna geçmişti adam günün ilk dersi canı sıkkınsa bu moda geçerdi ve bugün ilk dersi bize olmuştu.şanş işte.hocaya yetişmek için kalemimi çıkarttım ve yazmaya başladım 10-15 dk sonra hoca yazmayı bırakmıştı.
"Evet.aynen.tamam buldum işte!" Ne diyeceğini merak ederek herkes gibi hocaya baktım ve işte o beklenen an "haftaya ilk ders sınavınız var" oh yine bi 60 fln alrıdım herhalde hep şu matematik ve fizik ortalamamı düşürüyordu.20dk boyunca hoca yazdırdıklarını anlatmaya başladı sınavda çıkacak konuları yazdı ve oturdu.eline telefonu aldı ve anladık ki boş kalmıştık yapacak bişeyim olmadığından defterin son sayfasına muhteşem resim yeteneğimi konuşturmaya başladım tam 'ders ne zaman bitecek' diyordum ki hoca ayağa kalktı ve kapının önüne geldi bir kaç saniye sonra zil çaldı ve hoca direk sınıftan çıktı.aslına Ayhan hoca hep böyleydi oyüzden çok takmadım.canım bişey yapmak istemiyordu ilk iki ders matematik olduğundan beynim yanmıştı çünkü dersi dinlemeye çalışmıştım ve becerememiştim.
OLMUYORDU İŞTE
Sude Zeynep ve Sıla tepemde dikilince "ya kızlar çok yorgunum biliyorsunuz ilk ders beynim yandı" kızlar 'ya öyle mi canım ama bizden kurtuluşun yok' bakışını atınca yalvarma faslına geçtim
"Nolurrr çıkmayalım zaten akşam dışarda gezeceğiz biraz kafamı toplayayım"
"Kızım kantine bi inelim çikolata alırız beynini tamir etmiş oluruz" dedi Zeynep. Haklıydı en sevdiğim şey çikolataydı bi de dondurma ama okul yöneticileri daha yaza girmediğimizi kantin de dondurma satışı yapılamayacağını söylediğinden sadece çikolata yiyordum ve gerçekten aklımı yerine getiren sayılı şeylerdendi
"Parayı siz mi ödeyeceksiniz" dedim ve Sıla hemen karşılık verdi
"Harçlığını dün akşam aldığını düşünürsek elbette HAYIR Beste"
"Tamam hadi gidekh"
Hergün en sevdiğim çikolata değişiyordu ve hergün bi önce ki gün sevdiğim çikolatadan iğreniyordum ister istemez hep böyle oluyordu.kantine indiğimizde ilk defa kantin boş denilecek kadar az kişiyle doluydu.kantincimiz filmlerin vazgeçilmez kantincilerindendi çok iyi ve saf biriydi. Fatih abi bizi görünce "vayyy canavarlar yine ne istiyorsunuz? Sen sarışın, yine bugün ne çekti canın. Bak param yok fln deme ha"  sarışın diye bahsettiği kişi Zeynep'ti. Sapsarı saçları vardı anne tarafı ful sarı saçlı yeşil gözlüydü ve anne tarafı DNA' sında daha ağır basmış olacakki o dA sarı saçlı yeşil gözlüydü gerçekten güzel bir kızdı. Sude ise kahverengi saçlara ve ela  gözlere sahipti. Sıla'nınsa simsiyah saçları ve masmavi gözleri vardı. Ve son olarak ben açık kahverengi saçlarım vardı ve ela gözlerim vardı.
Zeynep "ya Valla Fatih abi bugün param kısıtlı.oyüzden ben bi tane kek alıyım bi de kıraker.dahaf fazlasını miğdem almıyor."
"Ee kızlar siz?"
Hepimiz isteklerimizi söyledikten sonra parayı ödedik ve dışarı çıktık.çıkarçıkmaz zil çaldı ve geri dönmek zorunda kaldık.
Ders edebiyattı en sevdiğim hocamdı ela hoca.mutlu gittiğim derslerden biriydi.sınıfa geçtik ve hocanın gelmesini bekledik.hoca gelince direk "ayağa kalkmanıza gerek yok hanımlar,beyler oturabilirsiniz.vaktinizi almak istemiyorum oyüzden hemen ne yapacağınızdan bahsediyim,bugün hayatınızda asla unutamıyacağınız bir anınızı yazmanızı istiyorum.size en derinden vuran anınızı yani asla unutamayacağınız kötü bir anınızı yazmanızı istiyorum"
Hoca bunu dedikten sonra kanım çekildi.çünkü ben bunu bizim kızlara zar zor anlatmıştım ve hatırlamak istemediğim bir anıydı.ve hocaya bunu anlatmak en son yapacağım şeydi.
Peki ozaman napacaktım?