TUT ELİMDEN

4-Halüsinasyon

Arkadaşlar okuyan herkese teşekkür ederim bundan sonra ki bölüm biraz geç gelebilir ama çok az:D multimedyaya da bakın herkese iyi okumalar :-*

Multimedyada Yaren 

-----------

 Emin olmak için birkaç kez gözlerimi kırpıştırdım.Bu işe yaramıyordu.Sonra yeni yöntem olarak kolumu cimciklemeyi denedim.İstemsiz bir şekilde ağzımdan çıkmak üzere olan çığlığımı tutup dudağımı ısırdım.Beni görmemesi için bir adım gerileyip duvarın arkasına saklandım.İç sesim"Tabanları yağla Azra,burada olmaman gerek."derken yine o soğuk öfkeli sesi duydum.

"Bir kez daha aynı şeyi yaparsan inan bana dövmekle kalmam..."diyordu.

Sessizce konuşmaları dinlerken başka bir erkek sesi"O kızı tehdit etmemiz için bizi sen tuttun"dedi.Yoksa bu kız...Hayır...Hayır,Azra.Kendine gel.Tabi ki de o değil.Tekrar onun sesini duydum.

"Tehdit et dedik taciz et değil."diye bağırdı.

Çocuksa adeta yalvaran bir sesle"Tamam,abi...Affet...Biraz eğlenelim istedik...Bir daha olmaz..."dedi.

Sen kotanı yeterince doldurdun.Br daha birşey olmayacak."diye karşılık verdi.

Bu çocuk neler diyordu?İstemsiz bir şekilde titremeye ve ağlamaya başladım.Buradan gitmem gerektiğini anlayıp hareket etmeye çalıştım.Fakat vücudum hareket etmemek için direniyordu.Kendimi zorlayarak hızla yürümeye başladım.Dikkatsizce yürürken bir teneke kutuya takılıp yere kapaklandım.Artık dayanamıyordum.Dizlerimden akan kanla birlikte sesli bir şekilde ağlamaya başladım.Neyse ki yağmur dinmişti.

Bütün gücümü toplayarak ayağa kalktım ve arkama baktım.Kimse yoktu.Koşarak evin yolunu tuttum.İç sesim"Neden ağlıyorsun ki?Sanki ağzı burnu kırılarak tehdit edilen sendin."

''Kapa çeneni iç ses "Kendi iç sesimle konuşurken eve yaklaştım.

Normalde böyle bir şey için saçmaydı.Sanırsam bedeni daha önce bir okul kavgasına bile karışmamamdı.

Bunları düşünürken kendimi evin kapısında buldum.Yavaşça zili çaldım.Yaren içeride miydi acaba?Ah,doğruya onunla parkta buluşacaktık.Ama bu saate kadar parkta beklemezdi,değil mi?Ben bunları düşünürken evin kapısı açıldı ve Yaren cırlamaya başladı.

"Azra bu halin ne?Ah.Dizlerin kanıyor.Sokak kavgasın falan mı karıştın?"dedi.

Aklıma az önce yaşananlar gelince çok korktum.

"Kapa çeneni"diye bağırarak ağlamaya başladım.Canım acıyordu.Uzanıp kendimi Yaren'in kollarına attım.

"Tamam...geçti,geçti."diyerek beni odama götürdü.

"Dizlerin nasıl bu hale geldi bilmiyorum ama şu an hiç iyi gözükmüyorsun bu yüzden şimdi yat dinlen yarın her şeyi konuşacağız"dedi.

Bu bir rica değil daha çok emir gibiydi.Dizlerime Pansuman yaptıktan sonra yanağıma öpücük kondurup kapıya gitti.Çıkmadan önce son kez suratıma baktığında gözlerindeki merakı ve endişeyi çok rahat görebiliyordum.Ona gülümseyerek" iyi geceler"dedim.Hiçbir şey demeden odadan çıktı.

Benimse hala aklımda o olay vardı.Yani o kız...Sanem..Hayır o değildi, olamazdı.Yarın değil ondan sonraki gün okul açılıyordu.Ama o da bizim okuldaydı.Ya beni gördüyse...Ah,yarın ilk işim helvamı hazırlamak olacaktı.Endişelenmem gereken onca şey varken ben sadece uyumak istiyordum.Uyuyunca belki dizimin acısını ve bu olayı kafamdan silebilirdim.Korkuyla gözlerimi kapatıp kendimi karanlığa bıraktım.