Hear My Heart

Chapter 4

Yuri’s POV

“Kuya, thank you so much for this day!’’ sabi ko sa kanya.

“Wala ‘yon. Today was… really fun. Let’s hang-out sometime. :)’’ sabi niya.

“Sure! Basta ba pag may free time ako bakit hindi. Salamat ulit!’’ sagot ko sa kanya.

“Nakakailang salamat ka na ah? Haha. Record ko na lang kaya boses ko ng nagtethank you?” pambibiro niya sa akin. Bakit nga hindi na lang niya irecord? Tapos gagawin kong ringin tone. HOHOHO. Uh oh nakakabasa nga pala ‘tong tao na ‘to ng thoughts. Kailangan kong lagyan ng password at code!  

“Bago ka po umuwi, pwede ba ulit ako magtanong?’’ tanong ko sa kanya. Pumayag naman siya at ang itinanong ko ay “Ikaw ba ang owner ng Starbucks na pinuntahan natin? Kasi mukang kilalang kilala ka doon then may sariling room ka pa. Sorry ah, ang FC ko po.”.

“Ok lang. Let me put it this way. Well I’m not really the owner. Parang co-owner na manager lang ako dun sa branch na yon. I was still in Korea at that time. Actually, si Mommy na nga yung talagang nagmamanage niyan, minsan bibisita lang ako tapos titignan kung ano kailangan. Ewan ko ba sa Mommy ko. Ang gulo mag-isip non. Eh ang bata ko pa para sa mga ganon noong high school ako. ‘Di ba tama naman ako? :D” pakukwento niya.  

“That is soooo a+mazing! Hands up and down ako sayo kuya (with taas baba pa ng kamay) Idol kita!! At such a young age may pabusiness business ka ng nalalaman dyan! hahaha” sabi ko sa kanya. Totoo naman ‘di ba? Bihira na sa panahon ngayon yung mga taong gwapo, matangkad, mabait, gentleman, at mayaman. Tignan niyo oh may pabusiness business pa. XD

“Kulit mo talaga” ngumiti ulit siya then he pats my head. Dagdag pa niya na “16 years old ka na ba talaga? Parang 12 ka lang.”.

“Kaya nga. Sabi nga sa akin ni Mama tsaka ni Kuya parang elementary lang ako habang buhay. Kumbaga hindi na nagmamature. Naging balot na. HAHA” panloloko ko.

“Pwede rin. Pero si Steven dapat nasa kindergarden!” panloloko din niya. Tapos nag-appear kaming dalawa. Hindi ko aakalaing magkakasundo talaga agad kami. Astig may dalawa na akong kuya.

Natanong ko din sa kanya kung nag-aaral pa siya. Nagulat na lang ako kasi nag-aaral pa nga daw siya at inaayos na ang mga papeles niya para makahabol this semester. At nang tinanong ko kung saan siya mag-aaral, nagkataon dito sa university din namin. Ang *drumroll please* Fernando Eugenio University! The leading school in UAAP! Clap clap! Tapos halos araw-araw na kami magkikita. Tadhana na ituuuu.

“Eh ano bang kukunin mo Kuya?” tanong ko sa kanya.

“Magmamasterals na ako. Pero magteteacher na rin ako para dagdag income. Hoho.” sabi niya.   

“Sipag! May pagkaworkaholic ka pala ano?” pambibiro ko sa kanya.  

“Syempre. :)” habang nakangiti siyang parang katulad ng mga sinasabi ko s previous chapter na human form ng mga nasa male lead sa shoujo manga. With glitters and everything!

“KUYA!!!!!” napasigaw ako sa loob ng kotse. Hindi ko sinasadya. Hehe, tsuri.

“Makasigaw naman ‘to. Nagtoothbrush ka naman ba?” pang-iinis na naman niya sa akin.