4 kisi yaziyoruz bu hikayeyi.
6 kızın mutlu bir hayatı..
Bir-birlerini küçücük bir kazayla bulmaları ve mutlu deli-dolu gunlerinin başlaması... Haaa tabi birde hayatlarının aşklarını bulmaları....
Hadi onları tanıyalımm.
Rüyadan: Annemle babam artık yemeye başlıyor. Bense, odamda kıyafetlerimi dolabıma dolduruyordum. Canım kurasan çekmişti. Aşağı indim.Eve yeni taşındığımızdan dolayı dolapta yiyecek bir şey yoktu.Annemle babam da zaten yeni aldıkları simitleri yiyordu.Cıkayım bence,hem siteyi dolaşırım,hem de eve bir kaç yiyecek bir şey alırım diye düşündüm.Annemle babama çıkacağımı söyleyip dolaptan montumu aldım. "Kızım çok geç kalma,çok uzaklaşma da.Tanımadığın yer kaybolursun Mazallah." "Tamam anneciğim"dedim.Annemin yanağından öpüp, evden çıktım. Sokağın aşağısına doğru yavaş-yavaş ilerlemeye başladım.Uzun bir zaman gezdikten sonra eve dönmeye karar verdim.Bu zaman annem aradı ve amcamlara gideceğimizi söyledi. "Tamam anneciğim markete uğrayıp geliyorum." Dedim ve ilk gördüğüm markete girdim.Aceleyle her gördüğüm atıştırmalıktan aldım.Artık kasaya gidiyordum.Biraz eğlence olsun diye koşarak gitmeyi seçtim.Bir anda ne olduğunu anlamadım.Gözlerimi açtığımda kendimi yerde gördüm.Üç tarafımda sepet,sepetlerden birinin içerisinde bir kız,kucağımda başka bir kız ve tam yanımda peçete paketleri arasında oturan başka bir kız vardı.Biz şaşkınlıkla bir-birimize bakarken bir kızın ayakta olduğunu gördüm.Kızla göz göze geldiğimizde "sen nasıl düşmedin?" Diye sordum ve birden hepimiz gülmeye başladık. Nedenini hiç bilmiyorum ama bu kızları çok sevmiştim.Neredeye 10-15 dakika güldük.Markette her kes bize bakıyordu.Sonunda zorla kendimizi toparladık.Ayağa kalktık. "Sizi tanıdıma çok memnun oldum. Ben Rüya."diyerek gülmekten yaş akan gözlerimi sildim ve tanışlığın ilk adımını attım. "Ben Ezgi"diye market sepetinin içindeki kızın sesi duyuldu.Çok güzel,benim gibi siyah saçları vardı,ama benimkinden kısaydı. Bu sefer "ben Kumsal" diye Ezgiye sepetten çıkmasına yardım eden kız konuştu.Az önce kucağımda gülen kıza baktım.Bir az kıkırdadım.Kız da bana bakarak:"Özür dilerim kucağından inemeyecek kadar çok güldüm.Ben Kayrasu"dedi kendisi de gülerek.Tam bu zamanda arkamdan,peçete paketlerinin arasından bir ses duyuldu:"Ben de Alev" dedi.Kayrasu ona kalkması için yardım etti.Marketten birlikte çıktık.Kızlara nasıl bu duruma geldiğimizi sordum. "Kumsala beni sepette gezdirmesi için rica ettiğimde beni kırmadı.Ben sepetin içine oturdum.Kumsala daha hızlı gitmesini söyledim.Sonrası bende yok,sizsiniz" Ezgi anlattı.Bitirdikten sonra Kayrasu anlatmaya başladı"Biz Alevle eski arkadaşız. Sohbet ederek gidiyorduk. Daha sonra bana vurdu ve koşmaya başladı.Ben de sepetle onun arkasına düştüm. Sonra Rüya ve Ezgilerle çarpıştık" "Gerçekten de olay olmuş yani. Ben sadece küçücük bir adrenalin yapıp kasaya koşarak gitmek istemiştim. Ben ne bileyim bu kadar deli dolu 4 kişiyle karşılaşacağımı?!" Diye en son konuşmayı ben yaptım.Bu zaman telefonum çaldı. Arayan annemdi. "Allah kahretsin ben unuttum"diyerek telefonu açtım. "Efendim Anne" " yavrum nerdesin? 1 saattir seni bekliyoruz.Endişelendik başına bir şey geldi sandık" "Annecim siz gidin,ben gelmecem.Kendime yeni arkadaşlar buldum." "Tamam o zaman biz gidiyoruz,anahtarı pas pasın altına koyuyorum.Çok geç kalma bebeğim" "Tamam annecim hoşçakal" Kızların aldığı torbalara ve kendiminkilere baktım ve aklıma muhteşem bir fikir geldi. "Kızlar hadi bize gidelim.Bir-birimizi daha iyi tanıyalım" Ezgi benden sonra Kumsalla bakıştı.Kumsal tam itiraz edecekti ki,Ezgi"Tamam bize uyar"diyerek Kumsalı önledi.Kayrasuyla Aleve baktığımdaysa,sanki dünden razıylanmış gibi bir bakış attılar. "Tamam o zaman hadi gidelim"Yolda kızlar kendi hikayelerini konuşmaya başladılar.Biyomusunuz,aynı sitede,komşu evlerde ve aynı okula gidiyormuşuz. Gerçekten harika bir hikaye bizi bekliyor....
Oy ve yorumlarınızı bekliyoruz.Sizi seviyoruz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
