Kayrasunun anlatımındanı:
Hay ben korku filmi izleyelim diyen şahsın belasını seveyim.Ödüm bir yerlerime kaçtı resmen.Film bitdikden sonra şişe çevirmece falan oynadık.Dilim-damağım kurudu resmen ya.Ayağa kalkıp mutfağa doğru ireliledim.Dolapdan bardak almak için uzandığım zaman ensemde bir nefes hiss etdim.Ani bir haraketle arkama döndüm.Dönmez olaydım.Allah benim belamı versin emi.Nemi oldu?Şuan Efekanla tezgahın arasında kaldım.Sağa kayarak geçmek istediyimde kolunu tezgaha dayadı.Sola geçmek istediyimde diger kolunu koyarak izin vermedi.Bir of çekib başımı kaldırıb mavilerimi kahvelerime dikdim.
''Ne vardı?'' diyerek sordum.Sordum sormasına ama cevab alamadım.Çırpınmaya başlamışdım ki,ellerini belime,kafasını boyun girintime koyarak derin bir nefes aldı.
''Özledim mavim.Sesini özledim,kokunu özledim,sinirlendiyin zaman saçlarını savurmanı,utandiğında yanaklarının kızarmasını,parmaklarınla oynamağını,uyuduğun zaman mırıltılar çıkarmanı özledim.Her şeyini özledim Mvim her şeyini.Seni hiç bir zaman unutmadım.Unutamadım.Aklıma öyle bir girmişdin ki,ne zaman gözümü kapatsam o mavi gözlerin gözlerimin önünde beliriyordu.Sence bir ansımız var mı?Ha Mavişım?'' Söylediklerinden sonra gözlerim doldu.Kollarımı kaldırıb boynuna doladım ve kafamı gögüsüne yasladım.2 yıldır hasret kaldığim kokusunu içime çektim.Çenemden tutarak kafamı kaldırdı ve yeniden sordu:
''Şansımız var mı kayra'm?''
Kafamı olumlu anlamda sallayarak konuşdum:
''Deneyelim Efe.Deneyelim.''
İlk defa içten bir gülümsemeyle bana baktı.Gözlerim gülümseyen dudaklarına kaydı.Yutkunarak gozlerine baktım.Yavaşca yaklaşmaya başladı.Dudaklarımın üzerinde nefesini hissetdiyimde gözlerim kapandı.Dudaklarımda sıcak bir baskı hissetdiyimde zaman durdu.2 yıldır unutamadığım adam şimdi beni öpüyordu.Prmaklarımı ensesine çıkardım.Tam karşılık veriyordum ki, arkadan biri ''Oooo...işinizi böldük galiba abi.Siz bizim kusurumuza bakmayın.Biz çıkıyoruz siz devam edin...'' diye bağırdı.Tabikide bu gerizekalı Rüzgardı.Çıkarkende piç gibi siritib,göz kırpmayıda unutmadı.Efekan '' Lan var ya ben sizi ...''
Göz-göze geldiyimizde sustu.Biliyordu sövmesinin sonu nolucak.Her ey tamamda.Bu neden pişmiş kelle gibi sırıtıyor?Belimden tutarak kendine çekti ve ''Eeeee nerde kalmıştık güzelim?'' demezmi.Cinlerim tepeme çıktı resmen.Gözüm döndü.Ayağımdakı terliyi çıkarıb neresine geldi vurmaya başladım.Tabi bir yandanda saydırıyordum.
''Allah belanı vermesin.Senin yüzünden rezil olduk.Kızların maskarası olucam.Tabi arkadaşlarında imada bulunacak.Ondan sonra bir daha beni NAH öpersin.''
Ahh yoruldum vallah.Sandalyemi çekib oturdum.Kapını önünde durub gülüyor yaaa...Yanıma gelerek''Kıyamam ben güzelime yorulmuşmu?Ee tabi yorulucan.Cılız bir şeysin.''Ayağa kalkarak ''Lan seni varya ...''devamını getiremeden telefonuma gelen mesaj yüzünden söyleyemedim.Mesajı okuduğumdaysa donub kaldım.
NASIL BÖLÜM ARKADAŞLAR???
YORUM VE OY YAPMAY; UNUTMAYIN.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Avuç Mutluluk
Genç Kız Edebiyatı4 kisi yaziyoruz bu hikayeyi. 6 kızın mutlu bir hayatı.. Bir-birlerini küçücük bir kazayla bulmaları ve mutlu deli-dolu gunlerinin başlaması... Haaa tabi birde hayatlarının aşklarını bulmaları.... Hadi onları tanıyalımm.
