hoofdstuk 5

277 31 5
                                    

P.O.V. Naomi

Meteen nadat Luke die zombie masker had afgetrokken was ik in shock. Toen ik wakker werd geschud door Niall zijn stem die mijn naam noemde keek ik op. 'Trouwens dit is Naomi het zusje van Zayn.' stelde Niall me voor. Ik werd helemaal rood door Luke zijn lach. 'Heyy!' zei ik verlegen. Nadat de andere jongens zich hadden voorgesteld gingen Calum en Luke voor ons zitten en Michael en Ashton daar weer voor. Ik pakte snel mijn telefoon. Zayn zou hiervoor boeten om dit niet te vertellen.

Zayn jij grote dickhead! Kon je niet ff zeggen dat ene Luke Hemmings met je mee zou touren.

Ik stond een heel even om te kijken of Zayn zijn telefoon had gezien, maar hij was nu al aan het slapen terwijl we nog niet eens in de lucht waren. Ik ging weer zitten en keek hopeloos naar buiten. Ik keek vanuit mijn ooghoek naar Luke. Hij zat op zijn telefoon te sms'en. Vast en zeker met een meisje. Zo is bijna elke ster ze verwachten gewoon dat elk meisje van hun gaat houden en dan van meisje naar meisje kunnen hoppen. Nou dacht het niet zo ben ik natuurlijk niet. 'Oooooo' zei Michael opeens. Ik keek vragend naar Niall, maar die had zijn koptelefoon op keek geïntresseerd naar zijn telefoon. Ik pakte maar mijn zak met snoepjes en at er een paar op. Het is natuurlijk wel beleefd als ik de andere ook vraag. Ik stak mijn arm naar voren en vroeg of de jongens ook snoep wouden. Alleen Luke pakte bescheiden één snoepje uit de zak en bedankte me de anderen wezen mijn aanbod vriendelijk af. Nadat we een groepsfoto hadden gemaakt met Michael zijn telefoon sms'te Zayn mij.

O sis helemaal vergeten! Gelukkig is hierdoor niemand overleden en leven we allemaal nog. Ik kom wel ff kijken hoe met de tortelduifjes gaat.X

En ik keek boos naar Zayn die er net aankwam lopen, duidelijk erg slaperig. 'Hey, gaat alles goed daar?' vroeg Zayn. 'We houden hier een feestje.' zei Ashton vrolijk. Ik stak mijn zak snoepjes in de lucht naar Zayn toe gereikt en bood hem een snoepje aan met een snelle kinderstem. Zayn pakte een paar uit de zak. 'Ik hoop dat je het gezellig hebt sis, want je kan niet meer terug.' waarschuwde Zayn me. Ik probeerde koeltjes te reageren. 'Nee ik heb het heel erg gezellig Zayn en je mag nu wel weer weg gaan.' antwoordde ik duidelijk en ik maakte mijn ogen groter. 'Auch afgewezen.' voegde Calum er nog bij. 'Ga meer verder met je schoonheidsslaapje Zayn. Die heb je zo te zien echt nodig.' vulde Niall nog aan en we begonnen Zayn allemaal uit te lachen. 'Nou dan. Jullie zijn weer lekker aardig.' en Zayn liep nep-huilend weg met zijn beanie over zijn gezicht getrokken.

We waren al een halfuur ongeveer onderweg en Niall en ik zaten in mijn tijdschriften te bladeren. We zochten juist de stukjes van hem en zijn band op en moesten lachen om de neppe interviews die erin stonden. 'Dat zou ik nooit zeggen!' zei hij lachend. Ik sloeg de bladzijde verder en er stond een poster in van 5 Seconds of Summer. Ik richtte mijn ogen de hele tijd op Luke, die sterallure-theorie kwam weer bij me naar boven. En ik had de neiging om een snor op zijn gezicht te tekenen. 'Hey Luke! Wil je een 5 Seconds of Summer poster? Daar ben je toch grote fan van?' zei ik lollig en ik liet Luke de poster zien. 'Als je ze niet leuk vindt tekenen we er snorretjes op hoor?' zei ik snel erachter. En ik tekende samen met Niall snorretjes en andere krabbeltjes op de poster. Calum had ik een tutu gegeven en Michael zijn haar had ik bijgewerkt, zodat het leek op een vent van Dragon Ball. Niall en ik waren zo in een melige bui dat we de andere poster van One Direction ook versierden. Ik tekende een nerdbril bij Zayn en tekende een zwart balkje voor de ogen van Louis. Nadat we de tijdschriften hadden weggelegd draaide Calum zich om. 'Naomi we weten nog niet zo veel van je eigenlijk? Vertel eens wat je doet als je .. als je ..' Ik snapte wat hij bedoelde, maar het zag er leuk uit. Calum was nog steeds zoekend naar het goede woord. 'Als je op de plee zit!' zei Michael er snel achter. Ik kon mijn lach niet meer inhouden, maar toen alle vijf de ogen op mij gericht waren keek ik weer serieus. 'Nou ik woon nog maar net in Engeland, omdat Zayn zich heel eenzaam voelde, maar ik hou heel erg van sporten.' zei ik er nog bij en ik keek Luke en Calum duidelijk aan, want ze wisten dat natuurlijk al. 'Hoe vaak sport je dan?' vroeg Ashton geïtresseerd. 'Nou ik ben één keer naar de sportschool gegaan dicht bij mijn appartement.' en ik keek de twee jongens weer aan. 'Maar het was zo mooi weer en toen ben ik nog een paar keer naar het park gegaan een stukje verder.' voegde ik eraan toe. We kletste nog wat over van alles en we hadden steeds weer een ander onderwerp en opeens praatte we over dolfijnen. 'Wisten jullie dat dolfijnen bijna altijd geil zijn.' deelde Niall met ons. We lachten allemaal om zijn uitspraak. Gelukkig dat deze vliegtuig alleen voor het team was bedoeld en niet voor mensen die naar Amerika vlogen voor vakantie ofzo, want dit zou dan hun ergste vlucht zijn. 'Eerst hadden we het over de sportieviteit van Naomi en nu hebben we het over geile dolfijnen. Waar gaat het heen met de wereld!' zei Michael hopeloos. Correctie andere mensen zouden deze vlucht niet eens overleven.

De negen uur lange vliegreis was afgelopen en we deden onze gordels vast toen de piloot het vroeg. De laatste drie uur sliepen we alle zes en juist toen waren de jongens aan de andere kant wakker, gelukkig lieten ze ons met rust. Ik deed mijn spullen in mijn tas en wachtte af totdat we geland waren. We verlieten het vliegtuig allemaal en begeleidt met beveiligers liepen we naar de bagageband. Ik stond naast Luke te wachten op mijn koffer. 'Ik zie mijn laatste tas niet.' meldde ik sipjes toen iedereen hun koffers al had. 'Hij komt wel.' zie Luke troostend. Ik glimlachte naar hem en hij bloosde. Na een paar minuten kwam de mijne. 'Eindelijk.' zei ik en ik stond al klaar om mijn tas te pakken, maar Luke was sneller en greep mijn tas behendig. 'Alsjeblieft!' zei hij. 'Dat had je niet hoeven doen.' zei ik en gaf hem een zachte stomp op zijn schouder. 'Auch, that hurts.' zei hij lachend. En we liepen met de andere mee naar buiten, waar een bus klaar stond. Meer dan tachtig fans stonden bij de bus en gilden toen ze de jongens zagen. Ik begon het benauwd te krijgen en greep snel de hand die het dichtst bij me was. Het boeide me nu niet wie het was, blijkbaar heb ik hele erge last van druktes. En daar kwam ik pas vandaag achter, want ik heb nooit een grote menigte mensen achter me aan gekregen. We stapten de bus in en toen zag ik pas wie zijn hand ik vast hielp. Hij keek naar mijn hand en lachte. Ik bloosde en liet snel los, moest het echt uit alle jongens die mee waren Luke zijn. Blijkbaar vondt meneer Hemmings het niet erg, want volgens hem konden we wel de hele dag aan elkaar geplakt zijn. 'Ik kan niet zo tegen druktes, denk ik.' legde ik maar uit. Hij keek me aan alsof hij me niet geloofde en ging uiteindelijk zitten, want iedereen stond op ons te wachten. 'Kom je naast me zitten?' en Luke klopte op de stoel naast hem. Ik haalde mijn schouders op. 'Waarom niet?'

Sorry dat het eerste stukje een herhaling is, maar dat deed ik omdat het ook belangrijk was om het te lezen uit Naomi haar P.O.V. Ik zou graag willen weten wat jullie tot nu toe van het boek vinden, dus comment please! Door school heb ik niet veel tijd om te schrijven, maar ik doe m'n best!

In my head - L.H.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu