"พะ....พี่.....คือ"
ฉันได้ยินเสียงไอฟร้อง ฉันจึงผละออกจากพี่ก็อตอย่าง รวดเร็ว
"พี่ขึ้นร้องเถอะ ลูกไก่ขอตัว"ฉันพูดแล้วเดินหนีไป ให้ไกลจากตรงนี้ ฉันรู้สึกสับสนมึนงงว่าพี่ก็อตกำลัง คิดอะไรอยู่แล้วฉันจะมองหน้าพี่ ก็อตติดไหมเนี่ย ฉันเดินไปตึกเก่าของโรงเรียนซึ่งไฟก็เปิดอยู่ ฉันเดินไปนั่งที่เก้าอี้ใต้ต้นไม้ใหญ่ หน้าตึก ฉันปล่อยน้ำตาให้ไหลออก มาจนกว่าฉันจะหายดี ระหว่างนั้นฉันเห็นเงาตะคุ่มอยู่ในตึกของ....แก๊งลูกเจี๊ยบ!!นี่มันตึกของ แก๊งลูกเจี๊ยบ
"ฉันมาหาเรื่องตายเลยใช่ไหมเนี่ย!" ฉันค่อยๆเดินไปหลบหลังต้นไม้แต่ก็เหยียบอะไรบางอย่างเข้าฉันถอย จนชนกับอะไรสักอย่าง สูงๆ เอ๊ะ! มีแขนด้วย ฉันเลื่อนมือขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงจุดที่คิดว่าใบหน้า จมูกโด่งด้วย
(คาดว่าน่าจะผู้ชาย)
"นี่!หยุดบีบหน้าฉันได้แล้ว จะนวดแล้วเอาไปทอดรึไง" ทำไมเสียงคุ้นๆวะ ฉันยังคงบีบแก้ม
แล้วใช้มือแตะริมฝีปากดู คนตัวสูงรำคาญเลยรวบมือฉันแล้ว เดินไปที่สว่าง
แต่จับแรงไปนะบางที ฉันเจ็บ! ฉันสะบัดแขนออกจากมือของ ผู้ชายที่กำลังเดินอยู่แต่....
เค้าหยุดทำเอาฉันสะดุดแล้วล้มลง แต่ดีนะที่ผู้ชายคนนั้นรับไว้ทัน ไฟที่สลัวๆและความใกล้ทำให้เห็น ใบหน้าของผู้ชายคนนี้
"พี่สปาย"ฉันเอ่ยชื่อเมื่อแน่ใจ
"ลูกไก่"พี่สปาย์ผลักฉันออกแล้วปัดเสื้อตัวเอง ส่วนฉันเหรอ??? ฉันล้มจ้า ไม่เคยเจอผู้ชายที่ไม่มีน้ำใจแบบนี้ เลยอ่ะ= = ฉันยันตัวเองแล้วลุกขึ้นเอง
"มาทำอะไรแถวนี้" พี่สปายถามแล้วหย่อนก้นลงที่เก้าอี้ใต้ต้นไม้
"เอ่อ...คือว่า"คำตอบเมื่อกี้ในหัวมี มากมายแต่ตอนนี้หายไปไหนเนี่ย
"อ้อ......มาหาโซดา"คำตอบโง่ๆ แกตอบไปได้ไงวะ ทั้งๆที่พี่เต๋อพาโซดาไปส่งแล้ว
"เหรอ แล้วจะยืนค้ำหัวผู้ใหญ่รึไง
ไร้มารยาทมาก สงสัยตอนคุยกะไอนิวคงยืนบน หัวมันสินะ" ว้าว!!แบบนี้มันขึ้นครับ!
"ก็ใช่นะ..บางทีฉันยังถีบหัวพี่นิว ด้วยนะ พี่จะลองไหม" ฉันประชดแล้วถลึงตาใส่พี่สปาย์
"ไร้มารยาท" พี่สปาย์พึมพำแต่ฉันได้ยิน
คิดว่าตัวเองหล่อแล้วจะด่าจะว่าใครก็ได้งั้นสิ เสียใจด้วยแต่มันไม่ใช่กับฉัน
"หยาบคายกับผู้หญิงมาก"ฉันตอบ
เสียงดังจนพี่สปาย์ขบกรามเพราะ โกรธที่ฉันว่ามั้ง
"ก็ไม่เท่าเธอหรอก!ที่ยอมให้ผู้ชายจูบหรอก นี่ถ้าไอนิวรู้คงจะลากคอมันมากระ ทืบเหมือนฉันแล้วมั้ง แต่ฉันว่าคงไม่หรอกมั้งเธอคงจะชอบคงจะปกป้องมันสินะ....."
"เพี๊ยะ!!" ฉันตบเข้าที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของพี่สปายอย่างจังจนเป็นรอยแดง
พี่คงจะเห็นทั้งหมดสินะ ทำไมผู้ชายที่ฉันคิดว่าดีไหงกลาย มาเป็นแบบนี้ล่ะ
พี่สปายกระชากข้อมือฉันอย่างแรงแต่ฉันก็สะบัดออกได้เหมือนกัน
"ทำไมฉันพูดถูกรึไง!ตอนนี้ทำไมไม่เถียงฉันล่ะ" ฉันก้มหน้าแล้วปล่อยน้ำตาออกมา อีกครั้ง ทั้งเจ็บทั้งจิ๊ดที่หัวใจ
"ไม่เถียงล่ะ!!!!"พี่สปายตะคอก ใส่ฉัน ฉันเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ ฉันกำมือแน่นเพราะความโกรธ ที่แล่นเข้ามาในตอนนี้ ฉันไม่อยากทำร้ายใคร ฉันหันหลังแล้วก้าวขาเดินอย่างช้าๆเพื่อระงับความโกรธที่มี ปล่อยน้ำตาให้ไหลเพื่อทำให้ฉันใจ เย็นลงบ้าง แต่คนที่กำลังทำให้ฉัน โกรธก็ยังเดินตามมาแล้วจับแขนฉันไว้แน่นฉันพยายามจะสะบัดออก แต่ก็ไม่หลุด พี่ต้องการอะไรกันแน่ ่พี่สปาย ฉันหันไปหาแล้วเงยหน้า มองพี่สปาย์ทั้งน้ำตาแล้วพูดว่า
"ทำไมล่ะ!!ลูกไก่จะไปจูบกับใครมันเกี่ยวอะไรกับพี่ พี่ไม่ใช่พ่อลูกไก่นะ ลูกไก่จะทำอะไรมันก็เรื่องของลูก ไก่ แส่ไม่เข้าเรื่อง ปล่อยลูกไก่ได้แล้ว ถ้ายังอยากให้ลูกไก่นับถือพี่ใน ฐานะพี่ของเพื่อน"ฉันพูด
ตะคอกใสพี่สปายบ้าง พี่สปายถึงกับนิ่งไปไม่พูดไม่จา ฉันใช้จังหวะนี้สะบัดมือจากพี่สปายแล้วเดินออกมา พี่สปาย์นะพี่สปาย ผิดกับที่ฉันคิดไว้จริงๆ ฉันหยิบผ้าเช็ดหน้าที่คาดว่าน่าจะ เป็นของพี่สปายขึ้นมา
"ขอให้อย่าได้เจอกันอีกเลย" ฉันทิ้งผ้าเช็ดหน้าอย่างไม่เหลียว มองเลยสักนิดขออย่าได้เจอกันอีก เลยเถอะ!___________________________
ทั้งสองคนจะได้เจอกันอีกไหม
............รอติดตามน๊าา............
YOU ARE READING
Are you ready for love? (ว่างนักมารักกันไหม??)
Romanceฉันปลาบปลื้มกับยัยโซดาจริงๆ ในที่สุดเพื่อนของฉันก็ลงเอยกับพี่เต๋อส้ากที! เหลือฉันนี่สิ ทำไมนะทำไมพี่เอิร์ธถึง....ถึงต้องหล่อขนาดนั้นด้วย แต่เค้าก็แค่ผ่านมา อ่ะนะฉันก็คงต้องทำใจไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ เรื่องราวคงยังดำเนินต่อไปในโรงเรียนซึ่งก็ไม่มีแก๊งลูกหม...