Are you ready for love? (ว่างนักมารักกันไหม??)

ตอนที่2 หัวหน้าแก๊งคนใหม่(แก๊งลูกหมี)

"ลูกไก่!!ตื่นได้แล้วพี่มีเรื่องจะคุยด้วย"
"ไอไก่!!!พี่จะเข้าไปแล้วนะ" ฉันสะดุ้งตื่นทันทีเมื่อได้ยินเสียง พี่นิวแกะและงัดประตู
ฉันเปิดไฟในห้องก่อนจะเปิดประตู ให้พี่นิวบอร์นเข้ามา
"มีอะไรเหรอพี่นิว" ฉันถามไปด้วยแล้วก็หาวไปด้วย แล้วนี่มันกี่โมงกี่ยามกันแล้วเนี่ย
"ฉันจะลาออกจากตำแหน่งหัวหน้า แก๊งแล้วนะ แกอยากเป็นไม่ใช่เหรอ?" คราวนี้ฉันตื่นได้เต็มตา แก๊งลูกหมีจะถูกยุบแล้วนะเพราะครูรู้ว่าครั้งก่อนพี่นิวยกพวกไปตี พี่สปายจนปางตายเพราะเรื่องที่ พี่สปายแค่ปากแตะปากกะฉัน มันไม่ใช่จูบมันแค่สัมผัส ฉันอธิบายแล้วว่ามันเป็นอุบัติเหตุ พี่นิวบอร์นก็ไม่เชื่อ ก็เลยยกพวกไปตีพี่สปาย ตอนนั้นฉันโกรธพี่นิวมาก แต่ถ้าเป็นตอนนี้ฉันอยากให้กระทืบ เสียให้ตายคาตีนเลยแล้วฉันจะ ไปสมทบด้วย ฉันจะไม่โกรธพี่นิว เลยมีแต่จะรักมากๆ
แต่ยังไงแก๊งลูกหมีจะไม่มีวันยุบเด็ดขาด
"เห้ย!จริงไหมพี่แล้วเรื่องยุบล่ะ"
"แกก็อย่าให้ถูกยุบสิ ไอลูกเจี๊ยบ"พี่นิวบอร์นใช้มือดันหัวฉัน แรงคนรึแรงควายวะ
"ใครลูกเจี๊ยบห๊ะ! นี่ใคร!ลูกไก่นะ"
"ตกลงจะเป็นไหมหัวหน้า"
"เป็นๆ"ฉันยิ้มแก้มแทบจะปริ
"แหม...ทีแบบนี้ยิ้มแก้มแทบปริเลยนะ"
พี่นิวแซว แล้วขยี้ผมฉันจนยุ่ง
"เออ พรุ่งนี้เจอกัน...เก้าโมงเช้านะฉันบอกลูกทีมแล้ว นอนเถอะพึ่งตีหนึ่ง"

ณ. ตึกเก่าด้านตะวันตก(แก๊งลูกหมี)

ฉันเดินเข้ามาภายในตึก ในนี้ก็ไม่ได้เก่ามากมาย แต่ในการจัดของและระเบียบ ฉันบอกเลย 'โครตซกมก'ฉันจะไปยืนตรงไหน เนี่ยแล้วขวดเบียร์ขวดเหล้ามันคือ อะไร? ฉันมาก่อนเวลานัด10กว่า นาที เพราะจะได้ไม่เสียเวลาใน การพักผ่อนของฉัน แล้วป่านนี้ยังไม่มีใครมาเลย ฉันเดินไปนั่งที่โซฟาที่น่าจะสภาพดีอยู่เพียงแต่ฝุ่นมันเกาะอยู่มากเลย ใช้มือปัดฝุ่นออกแล้วนั่ง
"ไอลูกไก่ มาบ้าอะไรเร็วจังวะ พึ่ง8:50เองนะ" พึ่งแปดโมงห้าสิบโอ๊ยยยย!!ไม่มี ความตรงเวลาสักนิด
"เร็วบ้านเตี่ยพี่สิ! นี่จะเก้าโมงอยู่แล้วนะมีนาฬิกาซะ เปล่าแต่ไม่รู้จักดู"ฉันบ่นกระปอด กระแปด
"เออ บ่นยิ่งกว่าแม่ซะอีก"
ชิ้ง! -  -
ฉันใช้สายตาพิฆาตจิกเข้าไปในสายตาพี่นิว จนพี่นิวหลบแทบไม่ทัน
"แล้วลูกน้องพี่อยู่ไหนกันหมดป่านนี้ยังไม่มาแก๊งจะอยู่รอดได้ยังไงถ้า สมาชิกไม่รักษาเวลา นี่พี่รู้ไหมเวลาทุกนาทีของลูกไก่มันมีค่ามากๆนะจะบอกหนึ่งวิก็มีค่ามากๆ"
"เอาน่า....มาโน้นแล้ว"พี่นิวตอบไหล่ป๊าบใหญ่ แล้วยิ้มหน้าบานเท่าจานกาละมัง
"^ ^"
" -_-!!!"
"อ้าว!!ให้มันเร็วไปหน่อยสิวะ อืดอาดอยู่นั่นแหละ" พี่นิวบอร์นเอ่ยอย่างรีบร้อน แต่ละคนเดินมาอย่างหมดอาลัย
"ผมคนนะพี่ ไม่ใช่เต่า"เด็กผู้ชายที่คาดว่าน่าจะ เป็นม.3พูด พี่นิวบอร์นอดหมั่นไส้ไม่ได้เลยลง ฝ่ามือไว้ที่หัวไอเด็กนั่นอย่างแรง
"สัส  มาเป็นเต่าให้กูเหยียบนี่มา !" ฉันล่ะขำกับท่าทางของพี่นิวบอร์น จริงๆ ตอนนี้ทุกคนก็ขำกันยกใหญ่
"เออๆ พอวันนี้ฉันพาน้องสาวที่น่ารักมา แนะนำ" พี่นิวบอร์นพูดจบก็ดันฉันไปข้าง หน้าเล็กน้อย ฉันยิ้มให้แบบฝืดๆให้
"น้องสาวชื่ออะไรจ๊ะ"ผู้ชายรูปร่าง
ใช้ได้หน้าตาก็จัดว่าดีเลยทีเดียว แต่มองจากในตาออกเลยว่าหื่นกามระดับสิบ
"ชื่อนิวค่ะ สนใจแลกเบอร์ไหมคะ..
เดี๋ยวเถอะมึง"พี่นิวบอร์นดัดเสียง เล็กสูงแล้วยกกำปั้นขึ้นมาขู่ผู้ชาย ตรงหน้าจนผู้ชายคนนั้นต้องเงิบไปยกใหญ่
"น้องสาวฉันชื่อ ลูกไก่ นภัสรา วิวัฒน์วงศ์
อยู่ม.5/12 ต่อจากนี้ก็ต่อม.6 แล้วก็มาเป็นหัวหน้าแก๊งคนใหม่แทนฉันด้วย ฉันบอกเลยว่าน้องฉันเรียนเก่ง รอบคอบ น่ารัก และที่สำคัญถ้าใครคิดที่จะจีบน้อง ฉันข้ามกูไปก่อน" พี่นิวบอร์นพูดติดตลกบ้าง แต่ประโยคสุดท้ายถือว่าเด็ด! ฉันยิ้มอย่างพอใจเพราะตอนนี้ฉันก็จะได้เป็นหัวหน้าแล้ว ฉันจะจัดการใหม่ให้หมดทุกอย่างตั้งแต่ระเบียบยันตึกนี้ด้วย กฎใหม่อีกสามสี่อย่างแล้วก็ลบ กฎเก่าออกบ้าง
"ห๊ะ! พี่จะให้น้องพี่มาเป็นหัวหน้าแก๊ง เหรอ? บ้าน่าาา ฮ่าๆ" แหม..มาหัวเราะใกล้ๆตีนกูนี่มา ไอเด็กบ้า
"แกสิบ้า ไอเด็กเมื่อวานซืน ฉันจะเป็นมันหนักหัวแกมากรึไงห๊ะ! แล้วที่สำคัญนะถ้าใครไม่อยาก ให้ฉันเป็นหัวหน้าก็ออกไป เพราะยังไงฉันก็จะเป็นหัวหน้าที่นี่ ใครมีปัญหา!" ทุกคนที่กำลังหัวเราะเยาะเมื่อกี้ ต้องสตั๊นไป10วิ รวมถึงพี่นิวด้วย พี่นิวยิ้มอย่างพอใจในทำนองว่า 'โชคดีนะพวกมึง'
"จะรอดไหมไอนิว" เสียงหนึ่งพูดขึ้นมาเยาะเย้ย ฉันถึงกับโกรธไฟขึ้นหน้าควันออกหู😡😡😡😡 กล้าดียังไงมาดูถูกฉัน ฉันเดินหาต้นเสียง ฉันกำมือแน่น ยิ่งกำยิ่งโกรธ! พอฉันเดินไปหยุดตรงหน้าคนที่พูด เมื่อกี้แล้วเงยมองหน้าอย่างเอาเรื่อง
'หึ!มาก็ดี ตอนนั้นแทบปางตาย ตอนนี้ตายคาตีนฉันเลยดีกว่า' ฉันกระชากคอเสื้อพี่สปาย์อย่างแรง แล้วมองหน้าพี่สปาย์ด้วยอารมณ์ที่กำลังเดือดปุดๆทั่วร่างกาย
ตอนนี้ฉันอยากจะฆ่าให้ตายคามือ มากแต่มันก็การยิ้มเยาะออกมา
"มาคนเดียวเลยเหรอ?ว๊าวว ใจเด็ดดีนิ
ดี!แบบนี้ฉันชอบ"ฉันพูดด้วยน้ำ เสียงที่เยือกเย็นราวกับน้ำแข็งทั้งๆที่ในใจตอนนี้จะเผาโรงเรียนได้แล้ว
ฉันใช้กำปั้นที่กำมาด้วยความโกรธซัดเข้าไปที่เบ้าหน้าอันหล่อเหลานั่นอย่างจัง จนพี่สปาย์ที่ว่าตัวใหญ่ ่พอๆกับพี่นิวบอร์นถึงกับล้ม ไม่เป็นท่า
"จะรอดไม่รอด บอกตัวเองก่อนไหมพี่สปาย"ฉันเดินไปดูพี่สปาย์ที่ตอนนี้กำลังทุลักทุเล,ในการลุก
ฉันกำลังจะใช้จังหวะนี้ต่อยพี่สปาย์แต่พี่นิวห้ามไว้
"ไอลูกไก่ หยุด!!!เดี๋ยวมันก็ตายพอดีหรอก" ฉันไม่ได้ฟังอะไรแม้แต่น้อยฉันถลา เข้าไปแต่ก็ต้องหยุดเพราะตอนนี้พี่สปายยืนนิ่งใช้มือปาดเลือดที่มุมปากออกอย่างไม่แยแส
"หยุดทำไม!เอาสิ! ต่อยพี่ เอาให้ตายไปเลย ไอนิวน้องมึงเป็นบ้าอะไรวะ ต่อยกูซะเกือบสลบคามือ" พี่สปาย์พูดอย่างทองไม่รู้ร้อน ในขณะที่อารมณ์ยังเดือดอยู่
"งั้นก็สลบไปเลยซะสิ"
"ผลั๊วะ!!" พี่สปายล้มลงกับพื้น เมื่อฉันใช้จังหวะที่เดินไปมาทุบเข้าที่ท้ายทอยของพี่ สปายอย่างจัง ทำเอาพี่สปาย์สลบไป
'หึ!สะใจเว้ย'
"ไอไก่!แกบ้าหรือไงเดี๋ยวมันก็ตาย หรอก"พี่นิวขึ้นเสียงใส่ฉันก่อนจะนั่งลงไปประคองพี่สปายที่สลบคามือ ฉันเมื่อกี้
"ตกลงใครเป็นน้องพี่กันแน่ ฉันหรือไอบ้านั่นห่วงแต่มันแล้วน้องล่ะ พี่น่าจะห่วงความรู้สึกน้องบ้าง! ถึงไก่จะไม่ได้บาดเจ็บที่ร่างกายแต่มันเจ็บที่ใจนะพี่ แค่นี้มันยังน้อยไป!"ฉันขึ้นเสียง ใส่พี่นิวบอร์นทั้งน้ำตา
"ไอไก่!"
ฉันเดินออกไปด้วยน้ำตาอีกครั้ง จะมีสักครั้งไหมที่ฉันจะต้องเดินออกมาโดยที่ไม่มีน้ำตา พี่เอิร์ธช่วยไก่ด้วย ไก่เหนื่อยเหลือเกิน ไก่เหนื่อยมากๆ

_____________________________________
แซ่บ เด็ด เผ็ด มันส์ จริงๆ

#ตอนต่อไปจะเป็นยังไง
#สปาย์จะรอดไหม
#รอติดตามน๊าาาา
^^