"ไอลูกไก่ แกมานี่" ฉันที่กำลังจะก้าวขาขึ้นบันได แต่ก็มีคนมากระชากกระเป๋าเป้ของฉันที่สะพายอยู่ตอนนี้ทำเอาฉัน แทบถลาลงไปนอนกับพื้น ดีนะที่คนกระชากมันสูงกว่าฉันนิด หน่อย พอฉันหันไปเท่านั้นแหละ
"ไอโซดา แกทำบ้าอะไรของแก ถ้าฉันหน้าแหกขึ้นมาละ" ฉันบ่นกระปอดกระแปดแล้วจัดเสื้อผ้าเผ้าผมให้เรียบร้อย
"แหม......แหกก็ดีน่ะสิ แล้วแกดูหนังหน้าพี่ฉันก่อนไหม ไปต่อยพี่ฉันทำไมวะ แกรู้ไหมว่าพี่สปายเจ็บแค่ไหน แล้วนี่ก็นอนป่วยไม่ยอมไปหาหมอ ฉันไม่เข้าใจแกเลยทำไมนะลูกไก่"
น้ำเสียงเศร้าๆของยัยโซดา ทำเอาฉันรู้สึกผิดแล้วสิ ฉันควรทำยังไงดีวะ นี่ก็เพื่อน นั่นก็ศัตรู ฉันจะอยู่ในฝ่ายไหนดี?
"ป่วยเลยเหรอ?....ฉันขอโทษนะเว้ย พี่แกปากหมาเองนี่หว่า ช่วยไม่ได้....แต่ก็เอ่อ.... เอางี้!เดี๋ยวฉันไปเยี่ยมพี่แกเองนะ ส่วนแกเอานี่ไป" ฉันอธิบายแล้วรีบตัดบทก่อน ไอโซดาจะถามมากกว่านั้น แล้วหยิบกระดาษเปล่าในกระเป๋าให้สองแผ่น
ไอโซดารับไปอย่าง งงๆ
"โซดา ฝากเขียนใบลาให้ด้วยนะ ฉันไปเยี่ยมพี่สปายนะบาย"ฉันตอบแล้วตบที่ไหล่เพื่อนรัก ก่อนจะเดินออกมา
ฉันจะไปดูพี่เค้าหน่อยว่าป่วยหนัก ไหม ฉันนั่งรถเมล์มาถึงซอยเข้าบ้าน โซดาเพราะบ้านนางผ่านแถวนี้พอดี ฉันแวะซื้อขนมและนมตามที่ฉัน ชอบกินน่ะ พี่สปายจะชอบไหมนั้นก็ต้องรอ ดูอีกที ฉันเดินไปที่รั้วแล้วเข้าไป เพราะมันแง้มไว้อยู่ ฉันไม่ได้บุกรุกนะ แค่เห็นประตูมันแง้มอยู่
"ฮัลโหล^•^ มีคนอยู่ไหม"ฉันถือวิสาสะเปิดประตูบ้านแล้วเดินเข้าไปก่อนจะนั่ง
ที่โซฟาหน้าทีวีแล้ววางขนมและนมไว้บนโต๊ะเล็กตรงหน้าฉัน
'ไม่มีใครอยู่เลยเหรอ?'
"แกร๊กๆ!" อ๊ะ!นั่นไงพี่สปาย์ดินออกมาจากห้องน้ำนิ ดีเลย ฉันจะได้กลับบ้านไปนอน
ทันทีที่พี่สปาย์หันมาหาฉัน
"เห้ย😨😨😨!มาได้ไงวะเนี่ย"
'ตกใจอะไรเบอร์นั้น'
ตกลงป่วยจริงไหมเนี่ย??เดินปร๋อ เลย
"😕😕😕"ฉันหรี่ตามองพี่สปาย์ ซึ่งตอนนี้เค้าเปลือยท่อนบน
'โห้😱😱😱แม่เจ้า...นี่ลูกฝันไป ใช่ไหม ทำไมกล้าม ซิคแพ็ค แน่นม๊วกกก'
พี่สปาย์รีบลนลานไปเข้าห้องน้ำแล้วออกมาด้วยชุดที่เหมาะสและถูก กาลเทศะ
"ฉันเดินมาไง แล้วนี่เป็นไงบ้าง" ฉันตอบอย่างทองไม่รู้ร้อน แล้วหยิบรีโมทมาเปิดโทรทัศน์ประ หนึ่งอยู่บ้านตัวเอง
'บ้านเพื่อนก็เหมือนบ้านเรา😁😁😁😁'
"นี่มันบ้านฉันนะ เธอมายุ่งอะไรห๊ะ"
'อุ๊วะ!แรงส์' พี่สปายแย่งรีโมทแล้วปิดโทรทัศน์ เอ๊ะ!ตาบ้านี่ คนอุตส่าห์มาเยี่ยมนะทำคุณบูชา โทษจริงๆ ฉันเตรียมที่จะแย่งรีโมทแต่พี่สปายชูมือที่กำรีโมทขึ้น
"อ๋อ!คิดว่าฉันหยิบไม่ได้รึไง" พี่สปายเบ้ปากตามฉันจนฉันหมั่นไส้
'หน๊อย!' ฉันขึ้นไปยืนบนโซฟาแล้วกระชาก รีโมทจากมือพี่สปายได้สำเร็จ
"ก็นะ!นายแพ้แล้ว"ฉันยิ้มเยาะแล้ว เปิดโทรทัศน์ดู เห้ย!วันนี้มีซีรี่ย์มารีรันน ิดีเลยฉัน จะดู ใครก็ขัดฉันไม่ได้หรอก พอดีเมื่อคืนไม่ได้ดู
"นี่จะมาทำอะไร ออกไปได้แล้วฉันจะพักผ่อน" พี่สปายพูดก่อนจะล้มตัวลงนอน ที่โซฟาแล้วยังถือวิสาสะเอาหัว ตัวเองมาหนุนตักฉันอีก
'ใครอนุญาต ยะ!'
ฉันกำลังจะลุกแต่พี่สปายกด น้ำหนักหัวลงบนตักของฉันจนขยับไม่ได้
"นี่!นายยย ลุกเดี๋ยวนี้นะ"ฉันพยายามดันหัว พี่สปาย์ออกแต่หัวพี่สปายก็ไม่ สะทกสะท้านแม้แต่จะกระดิก
"อะไร ก็ฉันบอกแล้วว่าจะพักผ่อน นั่นซีรี่ย์ถึงแล้วนะไม่ดูเหรอ"ฉันหัน ควับ!
เมื่อได้ยินเสียงเพลงประกอบ ซีรี่ย์แล้วก็ไม่ได้สนใจพี่สปาย์เลย นอกจากซีรี่ย์ตรงหน้าและคู่พระนางที่กำลังมาแรงในตอนนี้ ฉันชอบพระเอกมากๆหล่อมาก ฉันเกลียดอยู่คนหนึ่งก็คืออิตัวร้าย ฉันอยากจะลุกแล้วเข้าไปตบใน จอมาก พระเอกก็โง่เนอะ เชื่อแต่อิตัวร้าย แล้วเธอเอานางเอกไปไว้ไหน??
'ฉากนี้นางเอกร้องไห้หนักมาก เพราะพระเอกไม่ฟังเหตุผล ที่นางเอกไปอยู่กับผู้ชายอื่น แต่หาใช่คนไกลไม่เพราะคนอื่น ที่พระเอกได้เห็นคือผู้ชายคนนั้น เป็นเพื่อนสนิทของนางเอกเอง ที่มาขอคำปรึกษาเรื่องแต่งงาน กับรุ่นพี่ แต่พระเอกก็ไม่เชื่อเลย ประชดนางเอกโดย
การพาอิตัวร้ายไปทานข้าวแล้ว จะขอแต่งงานจังหวะนั้นนางเอกเดินไปเห็น ไปได้ยินที่พระเอกคุยกันพอดี นางเอกถึงกับเข่าทรุดแล้วน้ำตา นองหน้าด้วยความเจ็บปวดใจที่สุด'
ตอนนี้ซีรี่ย์ได้จบไปแล้ว อิตาบ้านี่เมื่อไหร่จะตื่นเนี่ย ฉันเริ่มเมื่อยแล้วนะ! ฉันสังเกตเห็นรอยแผลที่พกช้ำอยู่ที่มุมปาก
'ฉันบ้าคลั่งขนาดนี้เลยเหรอ? ทำไมทำแบบนี้ลงไปได้'
"พี่ปากเสียเองนะ ลูกไก่ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย เจ็บไหมเนี่ย ลูกไก่ขอโทษนะพี่สปาย"ฉันพึมพำแล้วลูบหัวพี่สปาย์ ผมนิ่มชะมัด
>\\\<หอมด้วยกลิ่นติดมือเลย ใช้ยาสระผม
ยี่ห้ออะไรเนี่ย นี่ถ้าพี่ไม่หล่อนะ แม่จะต่อยให้หน้าแหกเลย ฉันยิ้มแล้วส่ายหัวให้กับความคิด ของตัวเอง
"ยิ้มอะไรน่ะ"
"😨😨😨"ตอนนี้ฉันทำหน้าไม่ถูก เมื่อโดนจับผิด ตื่นตอนไหนวะ?นี่ฉันยิ้มหรอกเหรอ เนี่ย!
"ตื่นก็ดีแล้ว"ฉันลุกพรวด จนเกือบทำให้พี่สปาย์เกือบตก
"โอ้ย!ยัยบ้าลุกก็บอกกันสิ ฉันเจ็บนะ"พี่สปายบ่นพลางลูบ ที่ท้ายทอย..ฉันรีบปรี่เข้าไปดู อาการของพี่สปาย์ทันทีฉันกลัวว่า มันจะบวมน่ะ เพราะมือฉันไม่ได้เบาๆ
"เป็นไรไหมพี่ เจ็บตรงไหนอีกไหม"ฉันดูที่ ท้ายทอยพี่สปาย โห้!บวมเลยเหรอเนี่ย ฉันลองแตะดูที่ ที่บวม
"โอ้ย!!ยัยบ้า ฉันเจ็บนะ"พี่สปายหันมาพอดีกับ จังหวะที่ฉันกำลังจะก้มไปถาม ทำให้ฉันกับพี่สปาย์สบตากัน เข้าอย่างจัง
"เอ่อ....วันนี้ฉันมีซ้อม นี่ขนม นมกล่องนะ พอดีฉันชอบน่ะมันอร่อยดี แล้วก็เหมาะกับคนป่วยอย่าง นายด้วย ฉันลืมซื้อยามาเดี๋ยวจะฝากโซดามาแล้วกันนะ ฉันไปละ" ฉันลุกขึ้นแล้วหยิบขนมกับนมยื่นให้พี่สปายก่อนจะพูดกลบเกลื่อนความเขินบ้าๆบอๆที่เกิดขึ้นเมื่อกี้
"ทำไมไม่เรียกพี่เหมือนเมื่อกี้ล่ะ😊😊😊"พี่สปาย์ยิ้ม ลูกไก่แนะนำให้นะเพื่อความ ปลอดภัยของอัตราการเต้นของ จังหวะหัวใจของสาวแท้สาวเทียม ทั้งประเทศ
พี่ควรยิ้มแบบธรรมดามากกว่านะ เชื่อลูกไก่
ฉันรีบใส่รองดท้าแล้วก้าวขาออก จากบ้านพี่สปาย์
'ไอบ้า>\\\<'
"เธอ!!!ระวังนะ"
"โอ๊ะ!! โป๊ก!!!" ฉันเดินชนรั้วบ้านของพี่สปายเข้า อย่างจัง
"เกะกะจริง!วุ้ยยย คนเดินมาแทนที่จะหลบ ไอรั้วบ้าเอ๊ย!!เดี๋ยวตัดทิ้งแม่งหมด"
สปายยังขำกับท่าทีของเด็กสาว ที่เวลาเขินก็น่ารักไปอีกแบบ^^
____________________________
#อยากมีแบบนี้บ้างจัง
😊😊😊
#ติชมกันได้นะ คำผิดเดี๋ยวจะตามแก้ให้น๊าา
#อย่าลืมโหวตแล้วอ่านกันเยอะๆน๊าาา
ESTÁS LEYENDO
Are you ready for love? (ว่างนักมารักกันไหม??)
Romanceฉันปลาบปลื้มกับยัยโซดาจริงๆ ในที่สุดเพื่อนของฉันก็ลงเอยกับพี่เต๋อส้ากที! เหลือฉันนี่สิ ทำไมนะทำไมพี่เอิร์ธถึง....ถึงต้องหล่อขนาดนั้นด้วย แต่เค้าก็แค่ผ่านมา อ่ะนะฉันก็คงต้องทำใจไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ เรื่องราวคงยังดำเนินต่อไปในโรงเรียนซึ่งก็ไม่มีแก๊งลูกหม...
