ตอนที่6

22 2 0
                                    


"ออกไป!!"ฉันยังคงดันพี่สปายออกไปให้ห่างๆตัวของฉัน  แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ พี่สปายปรี่เข้ามาแล้ว...
"0..0"
" -_-!"
ปรี่เข้ามาอุ้มฉัน!!!อุ้มทำไมห้ะ!
"หยุดดิ้นได้ไหม!หนัก"
อะไรของเค้าวะ!งงว่ะวู้วว
"นี่นาย!!"
" 😒😒"
"นี่พี่!!พี่เป็นอะไรของพี่เนี้ยะ!ลูกไก่ตามไม่ทันนะ"
"ใช่!ถ้าเธอตามฉันทันฉันคงไม่ต้องอุ้มเธอหรอก"  นี่ซื่อหรือโง่วะ!!กำลังถามแบบมีสาระนะเว้ย โปรดตอบดีๆ
"พี่😤"
"ช่างเถอะ  เจ็บไหม...ขอโทษนะเมื่อกี้โกรธ ไปมากน่ะ"  อะไรของเค้า...ทำไมต้องโกรธขนาดถึงกับจะฆ่าจะแกงกันด้วยเนี่ย น่ากลัวจริงๆ
"เจ็บสิ!!ปล่อยฉันเดินเองได้นะ"ฉันทุบพี่สปายเต็มแรงที่มี
"นี่เธอ!!มันเจ็บนะ"พี่สปายก้มหน้าลงมาดุฉัน
"ถ้าเจ็บก็ปะ..."
"ตุ๊บ!!...โอ้ย!!อะไรเนี่ยปล่อยเบาๆอ่ะเป็นไหม" พี่สปายปล่อยฉันลงกับพื้น ก่อนจะทำเป็นเดินไป
"นี่นาย!!!แล้วฉันจะกลับยังไงล่ะหาาาาา"ฉันตะโกนแหกปากเหมือนบ้าอยู่ริมฟุตบาท คอยดูนะฉันจะจัดการนายทีหลัง ยัยโซดาด้วย  ทำไมฉันต้องลำบากด้วยเนี่ย!!โทรหานายเข้มนายเปรมดีกว่าป่านนี้คงจะตื่นแล้วแหละ
ในขณะที่ฉันกำลังจะหยิบโทรศัพท์ออกมา...ก็มีเสียงฝีเท้าดังเข้ามาใกล้ๆ หึ!!ตามมาง้อฉันล่ะสิ!
"มาทำไม...ทำไมไม่กลับอีกล่ะ"....
" '.' " เงียบ!! ฉันเตรียมที่จะลุกแต่ทว่ามันก็เจ็บ แปลบที่ข้อเท้า
"จะไปไหนจ้ะ..ให้พี่ไปส่งไหมน้องสาว"

".....พวกแกเป็นใคร!!" ฉันเบิกตากว้างทันทีเพราะรู้ว่าคนที่ตามมาไม่ใช่พี่สปายแต่เป็นใครก็ไม่รู้ ผอมซีดแรงเหมือนไม่มี แต่!!นี่มันลูกน้องพี่นิวนิ
"แก!!ไอบอล แกมาทำไมวะ" ฉันค่อยโล่งอกหน่อยเพราะนี่เป็นลูกน้องพี่นิวมันคงไม่กล้าทำอะไรฉัน
"นี่!!ฉันเป็นแก่กว่าเธอควรจะให้เกียรติฉันนะ แล้วฉันก็ไม่ใช่ลูกน้องไอนิวมันแล้ว"
ไอบอล..พูดก่อนจะนั่งยองๆแล้วใช้มือของมันเชยคางฉันขึ้นแต่ฉันสะบัดหน้าออก มันก็ยกยิ้มมุมปากขึ้น
"แหม...แรงไม่เบาเลยนะ ไปๆเดี๋ยวพี่พาไปส่งที่บ้านเอง" ฉันกำมือแล้วต่อยเข้าที่ใบหน้าของไอบอล
"ผลั๊วะ!!"
"อีนังนี่วอนนักนะ" ไอบอลง้างมือขึ้นเพื่อที่จะตบฉัน ฉันหลับตาปี๋พร้อมที่จะรับแรงกระทบ...
"ตุ้บ!!!โครม" ฉันลืมตาแล้วจับที่แก้มทั้งสองข้างของตัวเองแต่ว่า..ทำไมฉันไม่เจ็บ!!
พี่สปายมาช่วยฉันงั้นเหรอ??ฉันเงยหน้าขึ้นดูคนที่ช่วยฉัน
"..ไอไก่แกเป็นอะไรไหมวะ"...ไอกันต์! มาได้ไงวะเนี่ย ทำไมฉันไม่ดีใจเลย..หรือว่าคนที่มาช่วยไม่ใช่พี่สปายกันแน่ ไม่ๆไอลูกไก่แกอย่าคิดอะไรบ้าๆดิวะ ถ้าฉันไม่เจ็บขาฉันซัดไอบอลตัวผอมกร่องนั่นเลือดกลบปากไปแล้ว
"ไอไก่!!นี่แกเป็นอะไรไป"
"โป๊ก!!!"
ฉันชาที่หัวแล้วเริ่มจะรู้สึกว่า...ภาพไอกันต์เริ่มจะหายไปทีละเรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วก็....หายไป??

Prat:กันต์

ผมเดินออกมาจากงานเพราะผมลืมของไว้ที่รถ
นั่นใครวะ...ผมหรี่ตามองให้ชัดเจนแต่ก็คงจะเป็นคู่รักกันละมั้ง
ผมไม่ได้หันไปมองคู่รักที่กำลังง้อกันอยู่ ผมเดินออกมาเรื่อยๆสักพักเสียงตะคอกก็ดังขึ้น ผมเห็นผู้ชายกำลังจะตบผู้หญิง..นั่นมันไอไก่!!เห้ย ผมวิ่งสุดชีวิตพอวิ่งไปถึงผมก็เลยกระโดดถีบไอผอมนั่นเต็มแรงจนมันกระเด็นออกไปไกลพอควร
"ไอไก่แกเป็นอะไรไหมวะ!"ผมรีบลนลานถามมันแต่ไอไก่มันก็นั่งเหม่ออยู่ แล้วก็มีชายร่างสูงเดินมาก่อนจะ
"โป๊ก!!!" ผมถลาเข้าไปไม่ทันเลือด!!เลือดออก ไอไก่!!!
"ไอไก่!!" แล้วมันก็หมดสติไป สติผมจะแตก!!ไอไก่
"ไอไก่ แกอย่าพึ่งตายนะ!" ผมอุ้มไอไก่ไปที่รถของผม ตอนนี้เลือดเต็มชุดผมเลยเนี่ย!
"ลูกไก่เป็นอะไรไปไอกันต์" พี่สปายวิ่งมาพร้อมกล่องยาและก็อุปกรณ์ทำแผลยกชุดแล้วก็ขนมกับน้ำดื่ม
"ก็ไอบอล!!น่าจะไอบอลน่ะพี่ มันพยายามจะลวนลามลูกไก่ สภาพมันก็เลยเป็นแบบนี้ เอ่อ!!แล้วก็ไอ...ไอรุ่นน้องน่ะมันเอาไม้ฟาดเข้าที่หัวไอไก่จนเลือดแบบนี้แหละครับ" ผมอธิบายให้พี่สปายฟัง..พี่สปายน่าโกรธมากพอดู  ดูหน้าสิถ้ากลายร่างเป็นยักษ์คงกลายไปแล้วเนี่ย!!
"กันต์แกไปที่งานเถอะเดี๋ยวลูกไก่ฉันดูแลเอง" พี่สปายบอกก่อนจะค่อยๆอุ้มร่างไอลูกไก่ไปอยู่ในอ้อมแขนทีแรกผมก็ไม่มั่นใจว่าพี่สปายจะดูแลมันได้รึเปล่าแต่พอมองดูในแววตาพี่สปายตอนนี้ มันเหมือนว่า...ขอโทษสำนึกผิดรู้สึกโกรธไปตามๆกัน ยิ่งไปกว่านั้นคือ!!พี่สปายดูเป็นห่วงไอไก่มากมากกว่าผมอีก
"ฝากด้วยนะพี่"  ผมเดินออกมา ก่อนจะหันไปดูให้แน่ใจว่าพี่สปายพาไอไก่ไปโรงบาล
แกคงจะดีใจนะที่ตื่นมาเจอพี่สปายเป็นคนแรก ฉันทำได้แค่นี้แหละ
โชคดีและขอให้แกอย่าเป็นอะไรนะ
.....

______________________________
โถๆพี่สปายนะพี่สปาย ไม่น่าจะดุน้องขนาดนั้นเลย
พี่สปายจะทำยังไงต่อไป
รอติดตามนะคะ😍😍😍

Has llegado al final de las partes publicadas.

⏰ Última actualización: Mar 17, 2019 ⏰

¡Añade esta historia a tu biblioteca para recibir notificaciones sobre nuevas partes!

Are you ready for love?   (ว่างนักมารักกันไหม??)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora