ตอนที่5งานเลี้ยงส่ง(2)

19 2 0
                                    

"สวัสดีสปาย ไม่ได้ร่วมวงกันนาน" ครูแซม...มาที่นี่ทำไม?  ตั้งแต่ฉันมางานเลี้ยงส่งพี่ก็อต มีสิ่งที่คาดไม่ถึง (เพราะว่ามันสูง!!พ๊าม)
"อ้าว!!สวัสดีครับลูกไก่ แต่งตัวแบบนี้น่ารักดีนะ" '///' ชมซึ่งๆหน้าแบบนี้ฉันก็เขินนะ ในขณะที่ฉันกำลังยิ้มให้ครูแซม ก็มีมารจัดจังหวะขั้นเทพมาขัดขวางโดยการ
"พี่แซม!ผมว่าเราไปตามก็อตมาดี กว่านะ ส่วนเธอ...นั่งรออยู่นี่แหละ" คุณพ่อ เอ้ย!!คุณพี่สปายสั่ง แล้วทำไมฉันต้องทำตามด้วย!! ฉันเบ้ปากก่อนจะก้มหน้าก้มตากิน ขนม(นี่จะกินให้หมดเลยเร้อะ!!)

เวลานั้นล่วงเลยไปนานจนฉันก็แทบจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะแล้วเนี่ย!!ใครก็ได้ช่วยไปตาม พี่สปายให้ฉันที
้เสียงเท้าที่กระทบพื้นทำให้ฉันรู้ทันทีว่าพี่สปายกำลังมา ฉันเงยหน้าขึ้นก่อนจะ....!!พี่แปม
"อ้าว!!ลูกไก่เองเหรอ?" พี่แปมเป็นพี่ที่ฉัน...ไม่อยากจะเห็นหน้าอีกต่อไปล่ะ หึ!
"แล้วนี่ใครคะ?รู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ" ฉันไม่อยากรู้จักคนอย่างพี่เค้า ฉันลุกจากเก้าอี้ก่อนจะเดินไป...แต่!พี่แปมคว้าแขนฉันไว้
"ลูกไก่จำพี่ไม่ได้หรือไม่อยากจำกันแน่ " ทำไมต้องมาจี้ใจดำด้วยเนี่ย!!น้ำตานี่จะไหลอยู่แล้วอ่ะ พี่สปายรีบๆมาหน่อยสิ!!
"ปล่อยมือออกจากแขนลูกไก่นะ ไอแปม แกหยุดได้แล้วแค่นี้ลูกไก่ก็ ไม่อยากจะจำแก แกจะยื้อไปก็ไม่มีประโยชน์เพราะ ว่าฉันกับลูกไก่เราสองคนเป็นแฟน กัน"  ฉันหันกลับไปหาพี่สปาย เบิกตากว้างอย่างอึ้งๆ!! ควรต้องก้มกราบไหมคะพี่ โถๆมีน้ำใจจะช่วยจริงๆ จะเนียนไปเป็นแบบเอ่อ..พี่น้อง ได้ไหมห้ะ!ใครจะอยากเป็นแฟนกับคนปากสุนัขอย่างนายกันห้ะสปาย!

"เอ่อ!!คือว่า...พี่ลูกไก่เป็นแฟนกับพี่สปายครับพี่แปม" โถ่!!ไอเด็กเวร โอ้ย!ฉันอยากจะวิ่งไปถีบปากไอฟร้องสักที
"ไปกันลูกไก่..ผมฝากของให้ก็อตเรียบร้อยล่ะ เดี๋ยวจะดึก" พี่สปายไม่พูดเปล่าเดินมากระชาก ใช่!กระชากแขนฉันออกจากมือพี่แปม ก่อนจะเดินตรงไปที่รถ
"นี่นาย!!ปล่อยฉันได้แล้ว" ฉันเดินก้าวขาแทบจะไม่ทันอยู่แล้วเนี่ย!!พี่สปายเดินฉันกึ่งเดินกึ่งวิ่ง ข้อมือฉันตอนนี้เหมือนจะหลุดเลยไอพวกแรงควายทั้งหลายคอยดูนะแม่จะซัดให้เลย!
"พี่สปาย!!ลูกไก่บอกให้หยุด ลูกไก่เจ็บขา!"
....
...
..
.
"โครม!!!"
"โอ้ย!!!นี่ฉันเจ็บนะ อะไรของนายห้ะ!ก็บอกว่าให้หยุดไง ทำไมต้องลากมาจนล้มด้วยห้ะ!"

น้ำตาฉันแทบเล็ดฉันเจ็บทั้งหัวเข่าเจ็บไปหมดทั้บตัวแล้วเนี่ย!! พี่สปายไม่ได้สนใจอะไรเลย เค้าเป็นบ้าอะไรวะเนี่ย ไบโพล่าหรือไง เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ฉันล้มยังไม่หันหน้ามามองฉันเลย

"สำออย!!ลุกมาได้แล้ว!!"พี่สปายไม่พูดเปล่า ฉุดแขนฉันขึ้นอย่างแรง แต่พอฉันลุกเท่านั้นแหละ ความเจ็บที่ข้อเท้าเข้ามาแทนที่จนลุกไม่ได้เลย ทำไมมันเจ็บแบบนี้นะ

"ฉันบอกให้ลุกไง!!" พี่สปายตะคอกเสียงดังก่อนจะนั่งยองๆแล้วพูดกับฉัน

"ทำสำออย...ทีไปอ่อยผู้ชายอ่ะทำได้ ดูตอนนี้สิ!!หึ ถ้าขาดความอบอุ่นมากนักฉันจะแทนให้เอง...เพี๊ยะ!!!"  ฉันประทับฝ่ามือเข้าไปที่ใบหน้าของพี่สปายอย่างเต็มแรงด้วยความโกรธ น้ำตาที่ปริ่มจะไหล ตอนนี้ไหลมาอาบแก้มของฉันเต็มที่แล้ว คนอย่างพี่สปายทำไมเป็นแบบนี้ ทำไมกันนะ
"นี่เธอกล้าตบฉันเหรอ!! ทำไมไอก็อตมันจูบเธอ เธอถึงไม่ตบละ " อย่าทำเสียงแบบนั้นฉันขยะแขยง
พี่สปายยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันจนฉันต้องขยับตัวหนี
"หึ!ทีแบบนี้ทำกลัวทีกับไอก็อต...เพี๊ยะ!!" ฉันทนไม่ไหมกับคำพูดที่ถากถางฉันแล้วนะ ฉันฟาดมือไปที่รอยเดิมจนตอนนี้ฟน้าพี่สปายเป็นรอยนิ้วมือของฉัน
"จะไปตายที่ไหนก็ไป!!!ฮือๆ ฉันเกลียดนาย จะไปไหนก็ไป!!ไปตายได้ยิ่งดี" ฉันด่าพี่สปายอย่างอดทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ฉันไม่อยากทนแล้วนะ..
พี่สปายยื่นหน้าเข้ามาหาฉัน แต่ฉันดันหน้าพี่สปายออกอย่าแรง
"ออกไป!! "
.
"ฉันบอกให้ออกไป!!!"

______________________________
เอาแล้ว!!!พี่สปายของเราเป็นอะไร
ทำไมถึงใจร้ายนักล่ะ
โอ้ย!!!ติดตามตอนต่อไปนะ
😍😍😍

Are you ready for love?   (ว่างนักมารักกันไหม??)Where stories live. Discover now