Günahkar

Ya da değiştirmiyorum.

Öncelikle yazar notu gibi alışkanlıklarım yoktur benim kendimde okumadan geçerim ama bunu yazma gereği duydum hikayenin yeni bölümünü cidden heyecanla bekleyen arkadaşlar varmış şaşırdım doğrusu çünkü okuyucu sayısı belli bir kitleyiz biz neyse yeni bölümün gecikmesinde geçerli bir sebebim yok bu yüzden kendimden utandım daha fazla saçmalamadan uzaklaşıyorum burdan ve yeni bölümü dışarda yağan yağmur ve arkadaşım Kevser'e borçluyum

-Ölüm saati 01.48 

kapıdan sakince içeri doğru yürüdüm ne bu durumda ne kadar sakin olabilirsem olmaya çalıştım vücudumu saran uyuşukluk bir yana kulaklarımdaki uğultu beynime birileri balyozla vuruyor hissi yaratıyordu bende belkide bu bana evrenin senden bi bok olmaz '''orospu çocuğu '' diye bağırma şekliydi fazla umursamadım böyle evrene pozitif enerji falan göndermem ben harika şimdide espri yapmaya başladım ne ara bu kadar iyimser oldum yada ne ara bu kadar sarhoş ve bu çocuk neden bu kadar uzakta yanına yaklaşırken her zamanki sigara dumanının etrafını sardığını gördüm bilgisayarı önünde açıktı bir şeylere kilitlenmişti belliydi hadi ama az önceki yaptığım havalı girişi duymamışmıydı ? Sinirlerime hakim olamazken kulağının dibinde bağırdım 

- mickeyyy !!! 

korkusundan yerinden sıçradı hadi ama o kadar da yüksek sesle bağırmadım değil mi  ? Büyük gözlüklerini gözlerine iterken bir yandan da bilgisayarını bir şey saklamak istercesine kapatmaya çalışıyordu hadi ama eğer ben bir şeyi merak ediyorsam öğrenirim bu halini görmezden gelip büyük mavi koltuğuma oturdum bu koltuk bana hep cennetten köşe gibi gelmişti hala da öyleydi buraya gelmeyeli aylar olmuştu ama her şey bıraktığım gibiydi mickey bıraktığım gibiydi kardeşim yerine koyduğumun insanın iyi olması benim için hayatta bir çok şeyden önemli 

- ne saklıyorsun sen benden 

- hiçbir şey 

- hadi ama mic seni uzun zamandır tanıyorum geleceğimi söylediğim halde beni fark etmedin havalı girişimi görmedin ve bağırdığımda telaşlandın 

-belkide herkes gibi senden korktum 

-sen benden korkmazsın mic dökül 

mic yerinde rahatsızca kıpırdanırken bir şeyler olduğunu anlamıştım haraketlerim ağır çekime alınmış gibi önümdeki masadan bir sigara aldım koltuğuma yaslandım sigaramı yaktım bu sırada mic in bana bakıp hiç bir şeyi gözden kaçırmıyor piç kurusu dediğini görmezden geldim ve konuya odaklandım 

- dökül yoksa ben dökerim 

- tamam sen buraya gelmeden önce aslında aylardır araştırma yapıyorum yapılan toplantıları sevkiyatları gibi şeyleri senin adının geçtiği bir kaç görüşme duydum ve önemli olabileceğini düşündüm tam olarak ne olduğunu öğrenmeden sana söylemek istemedim bu yüzden bu kadar telaşlandım oldu mu ?

- oldu küçük fare bırak ne isterlerse yapsınlar adım her konuşmada geçebilir bana bir zararları yok 

- haklısın sen neden geldin ??

bu cümle aslında günümün ne kadar boktan geçtiğini açıklıyordu hiç bir şeyi belli etmeyen yüz ifademle ona baktığımda çocuk yüzünün anında ciddileştiğini gördüm ah bu olmamalıydı bu kadar kızamaz değil mi ?

yavaş adımlarımla arkaya yöneldim malzemeleri hazırlamıştı cidden hiç soru sormayacak mıydı 

-hiç soru sormayacak mısın ?

-hayır

-neden ?

-çünkü yoruldum 2 yıl tam iki yıl eline sopa bile almadın ve şimdi geçmiş karşıma masum bir insanı öldürdüğünü söylüyorsun neden