Banker [JinMin]

2.2

Jungkook kendine geldiğinde hemen Taehyung'u geri arasa da açmamıştı. Onlarca kez aradı belki de ama belliydi, açmayacaktı.

Açmadığı her saniye pişmanlığı artarken, yavaş yavaş yaşama sebebinin o olduğunu fark ediyordu...

En çok değer verdiği insanı kaybetmişti, son günlerde zaten depresifken TaeHyung'suz yaşama fikri Jungkook'u bitirmişti.

"Hayır" dedi kendi kendine Jungkook.
"Ya onunla yaşarım ya da yaşamam"

Evet, ölme fikri çok cazip gelmişti.

Mesaj attı Tae'ye

'Şuana kadar yanımda olduğun için teşekkürler Hyung'
'Ama sensiz hayatımın bir anlamı olmadığını farkettim'
'Seni kırdığım için dünyanın en aptal insanıyım'
'Sana aşık olduğumu seni kaybedince anladığım için de şansız'
'Üzülme hyung benim yüzümden daha fazla'
'Seni seviyorum'

Mesajları yazdıktan sonra telefonu bir köşeye fırlattı ve evde bulduğu ilaçların hepsini bir araya toplayıp biraz da içki koydu masaya

Masanın karşısında uzaklara dalmış oturuyordu. Titreşimde olan telefonunun çalışını duymamıştı bile.

Önce içkiyi yudumladı, zaten kolay sarhoş olan birisi olduğundan sarhoş bir şekilde içmek istemişti o ilaçları.

Şişenin yarısını içtikten sonra ilaçları içkinin verdiği sarhoşlukla kahkaha atarak ağzına döküp içkiylr beraber yuttu.

Tüm ilaçları içtiğinde olduğu yerde dans etmeye başladı sarhoşluktan.

Aradan vakit geçtiğinde, Jungkook yorgunluktan, baş dönmesinden oturmuşken kapı çalmaya başladı.

Jungkook kapıyı sanki çok uzaktaymış gibi duyuyordu ve ayağa kalkacak hali yoktu. Gözleri kapanıyordu.

Gözleri kapanmadan önce kapının açılıp içeri TaeHyung'un endişeyle girdiğini gördü, yanında da beyaz kıyafetli insanlar.

Ama hayal olduğunu biliyordu, Tae'si gelmezdi...

Yine geç bir bölüm...
Bir sonraki bölüm TaeKook kısmı biticek JinMine yoğunlaşabilicem.
Zaten bölüm çok kötü oldu be :(