LOVE at First Fight

Chapter 11: The project

Hi readers! *kaway-kaway* *palakpak paa* Hehe. Sorry sa matagal kong hindi paguupdate. Sobrang busy po kasi talaga sa school eh. Napakaraming projects. Sabay Feast Day pa namin next week. Oh, nakakaloka diba? Hahaha. Btw, salamat po sa mga nagbabasa ng story ko. Please vote po sa mga following chapters para magkaron naman po ko ng courage na ipagpatuloy ang story na to.

Anyways highways this chapter is dedicated to my gorgeous friend Ronnaxoxo :) Salamat sa dedication mo rin sa akin prend :)

Pasensya na po kayo kung walang kalutay-lutay ang story na to. It's my first time. Sorry. Im open for some suggestions :) Hindi po ko demonyita ^_^ Hehehehehe

Comment rin po kayo para naman malaman ko yung feelings niyo sa story ko :) 

Salamat ng marami. Oh, suportahan niyo rin po sana yung second story ko na My Love Tutor ^_^

I-play niyo po yung media sa gilid ------------------> 

Sabayan po natin ang heartache ni AK hahahahha. 

Sholomot! 

So this is it! Chapter 11 :) Kahit pinilit ko siyang i-update ngayon :) Dont forget to vote for this chapter :)

-Shangharthart

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

<Khir's POV>

Ito na..

Ito na ang araw na sisimulan naming gawin ang aming nakakalokong project. Biruin niyo ah, pumili daw kami ng kantang maitutugtog namin gamit ang instruments at i-perform sa harap? Hay nako. Buti sana kung matino at may alam sa Music ang kapartner ko diba? Ako okay lang naman, marunong naman akong mag-gitara eh. Ewan ko nalang talaga sa kapartner ko. -_-

Heto ako ngayon naglalakad sa aming napakagandang school grounds. Teka anong oras na ba?

*tingin sa relo*

Whoo. 6:45 na ah. Teka nga, nandito na kaya ang napakaganda kong Bestfriend? Saan naman kaya yun nagsususuot? Hmmmm...

Yaan na nga. Mauuna nalang ako sa Room. 

Hayys. Hanggang ngayon talaga iniisip ko pa rin yung tungkol sa partners sa project namin sa Music. Nakakainggit. Buti pa si Bes, kapartner niya si Tristan. Ang swerte niya talaga. Hayy. Ako kaya kelan kaya ko seswertehin?

Siguro kapag di nage-exist ang salitang MALAS sa mundo -_-

Feeling ko nga, pinanganak na kong may taglay na kamalasan sa buhay. *bugtong hininga* 

Papaupo na ko nang biglang may tumugtog sa Campus...

Oo nga pala, hindi nga pala tayo

Hanggang dito nalang ako, nangangarap na mapasayo

Hayy buhay. Pati pala ang Campus nakikiramay na sa kalungkutan ko. :(