#bölüm 3

72 4 0
                                    

                              Nasıldır,bilirsin yalnızlığı.Saklıdığımız o küçük delikte hep bulur bizi..

Sen gittin gideli hep böyleyim.6. sınıfta ingilizce öğretmenim dediği gibi "işe yaramazın tekisin".Sanırım oldum olası böyledim.Bunu farketmem uzun sürdü ama farkettim işte.Senin sayende.

Teşekkürler.

Bu teşekkürümün sende sitemli havalar uyandırdığını  biliyorum.Ama ne yapabilirim ki?Beni gerçekten çok kırdın.

Sen sanki..ne  bileyim işte..Sanki..bitmesinden kortuğum dramatik bir kitabın romantik sahneleri gibiydin.O dram dolu yerleri hızlıca geçip iki gencin aşkına anlatan yere geldiğimde bir kaplumbağa kadar yavaş olurdum çünkü bitsin istemezdim.

Sende de öyleydim fındık burunlum..

Seninle geçen her anım hiç bitsin istemezdim.Hatta bende yatıya kaldığında uyumaman için elimden geleni yapardım çünkü eğer uyursak zaman çabuk geçerdi ve ben bunu istemiyordum.Hep benim kal istiyordum.

Kalbime nakşettiğin o sözler hala aklımda;

Seni asla bırakmayacağım.Ne olursa olsun.

Ben seni bırakmadın da sen neden beni yalnız bıraktın?Sensizliğe dayanamayacığımı çok iyi biliyordun.Benden mi sıkıldın?Bu yüzdense seni suçlayamam çünkü ben bile çoğu zaman kendime katlanamıyorum.

Siktir et!

Sen gittin gideli etraftan sürekli "Neden bu kadar mutsuzsun?" "Neyin var?"  "Piskopata benziyorsun"   "Neden sürekli uyuyorsun?" gibi saçma sapan şeyler duyuyorum.Ve bundan bıktım.Bazende çok değiştin diye kendini beyenmişçe soranlar oluyor.Bi yarım gitti nasıl değişmeyeyim?.. Yarımdan da fazlası belki de.Herşeyim..

Bunu burada kesmek zorundayım çünkü Scooby Doo başlamak üzere ve cisp almalıyım.Herşeye rağmen hala seni seviyorum fındık burunlum.

Sevgilerimle..

                                                                                                                    

Sizde ki BenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin