Hazan&Sinan ~ Hayali Sahneler

Geçmişin izleri.

Sinan kendini toparlayıp konuşmasına başlamaya hazır olunca kadehine vurarak ses çıkartıp dikkatleri üzerine çekti. "Öncelikle bu gece herkesi burda görmekten dolayı mutlu olduğumuzu belirtmek isterim. Bizim için özel bi akşam olucak ve siz sevdiklerimizin yanımızda olup bizimle mutluluğumuzu paylaşmanızdan mutluluk duyacağımızı eklemek isterim. (Hazan'ın elinden tutar) Hepinizin bildiği gibi Hazan'la biz uzun zamandır birbirimizi seviyoruz. İyi günümüzde oldu kötü günümüzde. Birbirimizden ayrı düştüğümüz zamanlar oldu bu süreç ikimiz içinde zordu. Öfkemizin, kırgınlıklarımızın sevginin önüne geçtiği dönemdi anlayacağınız. Ümitlerimin tükendiği bi zaman abim elini uzattı ikimize de. Bugün yanyanaysak ve ellerimiz birse bunda abimin payı büyük. O yüzden ben abime teşekkür etmek istiyorum herşeyden önce. Bizim için yaptığın herşey için teşekkürler abi..."

Yağız tebessümle "Ben birşey yapmadım Sinan siz birbirinizi sevdiğiniz için ellerinizden tuttunuz yeniden... Sevmeseydiniz barışmazdınız değil mi?"

"Evet ama sen yine de bizi o eve kapatmasaydın biz bir araya gelip konuşamazdık belki de. İkimiz de o kadar öfkeliydik ki birbirimize konuşamaz hale gelmiştik. Kitli kapılar ardında kalınca yüzleşme kaçınılmaz oldu. O yüzden bugünün mimarlarından biri de sensin ben yine de teşekkür etmek istedim hem kendi adıma hem Hazan adına."

Yağız tebessüm ederken başını sallayıp Hazan'a göz kırptı.

Fazilet merak içinde "Eee bu geceyi sadece bunu konuşmak için düzenlemediniz heralde dimi."

"Fazilet hanım çocuklar anlatıyor işte az sabırlı olun dinleyelim."

"Tamam Hazım beyciğim bişey demedim."

Hazan annesine dönerek " İkimizin geleceği için önemli bi karar aldık ve o kararı sizinle paylaşmak için burdayız Anne. (Tebessüm eder) Yani izin verirseniz Sinan devam etsin." 

Sinan Hazan'a bakıp küçük bi tebessüm ettikten sonra masadan kalkarak "Çok afedersiniz konuşmam yarım kaldı ama birşeyi unutmuşum hemen dönücem." diyerek odasına çıktı... Fazilet'te o esnada mutfağa gidip kendi hazırladığı börekleri servise hazır hale getirip salona geri döndüğünde Hazan'la Sinan'ın masanın başında buldu... 

"Fazilet hanım da geldiğine göre sizi dinliyoruz çocuklar devam edin lütfen."

"Hazan'ın da dediği gibi ikimizin geleceği için önemli kararlar aldık. (Gülümseyerek) Tahmin etmişsinizdir gerçi artık ama... Biz evlenmeye karar verdik. (Hazan'ın elinden sıkı sıkı tutar) Beklemek de istemiyoruz işlerimizi yoluna koyduğumuz bi vakitte hemen evlenmek istiyoruz."

Yasemin şaşkınlık ve öfke karışımı bi duyguyla ani bir çıkış yapar "Sen ve evlilik haa gerçekten mi (Kahkaha atar) Şaka falan mı bu."

Hazım Yasemin'in bu çıkışına öfkeyle "Yasemin!" diye bağırır."

Sinan ise Yasemin'e her zaman ki küçümser bakışıyla karşılık verir "Aaa Yasemin sen de mi burdaydın hiç farkında değildim. O kadar görünmez olmuşsun benim için."

"Tamam kesin şunu! Böyle bi gece de huzursuzluk istemiyorum!"

"Afedersiniz Hazım bey ama siz küçük oğlunuza güveniyor musunuz gerçekten evlilik falan bence yol yakınken sen dön Hazan'cım sonra çok üzülürsün benden söylemesi."

Hazan sinirini ve öfkesini bastırmak için dişlerini sıkmaya başlamıştı ama Yasemin'e de dersini vermek istercesine "Düşüncelerini kendine sakla Yasemin ben gayet mutluyum ve öyle de olmaya devam edeceğim. Ayrıca birgün üzüleceksem de beni yine Sinan üzsün başkası değil anladın mı!"