The Magic World

Chapter 1: Alexia Young

Alexia's POV

"Good morning sunshine!"

Nag-unat unat pa ako bago bumangon sa kama. Hay! Monday na naman. Tsk. Ang bilis talaga ng araw! Yung parang monday palang kahapon tapos monday na naman! Tsk

Naligo

Naglotion

Nagbihis

Nagsuklay

And then tsaran! Ready to school na! Kakain nalang ako para makaalis na ako papuntang school! Bumaba na ako sa baba at naabutan doon na naghahain si tita ng almusal.

" Good morning tita! " masigla kong bati sakanya

" Good morning den, kumain ka na para makapunta ka na sa school mo baka malate ka pa " sabi nya

" sige po " sagot ko at umupo na sa hapag-kainan at nagsimula ng magdasal bago kumain.

" For health and food,

For love and friends,

For everything thy goodness sense, Amen! " dasal ko at pagtapos ko magdasal kumain na ako.

***********

Halos madapa na ako sa kakatakbo dahil malalate na ako sa klase ko. Tsk. Bakit ba kasi ang sarap magluto ni tita ng pagkain? No wonder nakuha sya bilang chef sa five star hotel dahil masarap sya magluto. Yung tipong pagnatikman mo yung luto nya, kahit kakakain mo palang magugutom ka ulit. Ganun yun promise!

Sa pagtatakbo ko nakarating na rin ako sa tapat ng room at nakitang magulo sa loob. Ibig sabihin wala pa si maam. Phew! Akala ko late na ako! Akala ko masasayang lang yung pagtakbo ko ng mabilis dahil late na ako yun pala hindi haha!

Pagbukas ko ng pinto tumahimik ang mga kaklase ko at tinignan ako. Saglit silang tumahimik at bumalik kaagad sa sarili nilang mundo. Ako naman umupo na sa upuan ko sa bandang unahan. Paborito ko dito eh! Lagi kang natatawag kapag recitation hahahahahah! Noong dumating na ang teacher ko sa unang subject ko ay nagsimula na ang klase.

Nagklase kami buong maghapon at ngayon ay speech na namin.

" Communication is the give/take relationship. Without communication, we cannot understand each other " pagtapos sabihin yan ng teacher namin sa speech nag-bell na, ibig sabihin uwian na. Sabi sainyo eh! Mabilis lang ang pagdaan ng araw! Uwian na kaagad! Bilis noh? Ganun talaga! Masanay ka na! Haha

Naglakad na ako palabas at nakita ko ang driver namin na naghihintay saakin. Sumakay kaagad ako at umuwi na. Nasa daan palang kami kaya hindi ko maiwasang pumikit

Ako nga pala si Alexia Young. 15 years old. Hindi ako nerd just so you know. Baka iniisip nyong nerd ako ah! No! Simple lang akong babae. Normal lang ang buhay ko. Kaibigan? Marami kaso plastic. Nakikipagkaibogan sila saakin dahil sikat ako sa school kaya makikipagkaibigan sila para sumikat din. Part rin ako ng student council saamin at ang pwesto ko doon ay vice president. Ang president namin ay lalaki. Kaclose ko nga sya eh! Haha de joke lang! Pano ko yun makakaclose eh hindi yun marunong kumausap? Ni kahit 'a e i o u " man lang hindi nagsasalita! Hindi nga yun marunong ngumiti eh! Ewan ko ba dun! Pero paki ko ba sakanya! Bahala sya sa buhay nya, walang kaibigan! Gwapo pa naman hehehe peace ^_^

A/n:

Okaaaaaaayyy!! This is the first chapter! Hope you like it! Hehe ^_^