MİNİK DÜNYAM

HARİKA!

Her gün annemin mezarına gidip onunla konuşuyorum.Bana cevap veremesede sanki biyerlerden bana seslendiğini duyar gibiyim.Onu çok özlüyorum, bugün yine onu görmeye gittim ve bugün ilk defa agladım kimse yoktu sadece ben ve annem birde babam onların karşısında aglamaya başladım. Başka birinin yanında aglayamıyordum kimse yokken sadece acı duydugum kişiye karşı aglayabiliyordum sanırım.Onlara karnemi aldığımdan ve yine çok iyi bir ortalamayla takdir belgesi aldığımı söyledim,benimle gurur duyduklarını hisseder gibiyim...Onları çok özlüyorum.Mezarlıga bir araba gelmişti. Efenin arabasıydı bu kırmızı bir vosvogen bu arabaya bayııyorum.Annemin öldüğü günden beri onlarda kalıyorum.

-Seni merak ettim. dedi Efe

-Gidelim mi ? dedim

Arabaya doğru ilerledik.

-Bak ne diyorum biliyor musun  bence eve gitmeyelim gezdireyim seni biraz .

-Olur . dedim ve güzel bir arabanın camından şuna araba demiyelim ben ona tosba ^_^ diyorum.Sevdiğim biriyle yolculuk etmek ve penceden dışarıya bakmak keyifliydi.Efe sessizligi bozarak ''Annem ve babam abinler ve ablanla konuşmuş onlara senin eve gidemediğini ve bizde kalmanın iyi bir fikir olduğunu evine gelmek istegi zaman yada ziyaret etmek istediği zaman evine gidebileceğini söylemişler... tabi ilk başta karşı çıkmışlar ama sonra eve gitmek istememe durumuna falan hak vermişler ve ancak yalnız başına durumunun iyi olmayacagını falan Sarpında bizde kalmasının iyi bir fikir oldugu düşüncesine varmışlar...yani ne düşünüyorsun bu konu hakkında ? '' dedi

-Bilmiyorum...belkide böylesi iyidir. Sadece size yük olmak istemem hepsi bu.

-Saçmalama lütfen.Ben kolay arkadaş edinen biri degilim ve Sarp ve seni aileni çok sevdim çok içten samimi sıcak kanlısınız ne demek istediğimi anlıyorsun değil mi ?

-Evet anlıyorum. Teşekkürler...Bu arada nereye gidiyoruz ?

-Bi fikrim yok . dedi Efe ve gülüşmeye başladık.

-Bence şöyle nefes alabileceğim bi yere gitsek güzel olur. dedim ve gülümsedim.

-Harika bi fikrim var ama sakın sorma süpriz olsun.

Sormadım nereye gittiğimi gülümsedim ve sadece yolu izledim. ''Evet.sonunda geldik'' dedi Efe 

Arabadan indik ve yemyeşil çimenler,yeni açmış çiçekler ilkbahar esintisi önümüzde kocaman bir dağ en yukarı çıkmaküzere yola koyulduk.Çık çık yukarı bitmiyor ''çook yoruldum'' dedim

-İstersen Kucagıma alayım.dedi Efe ve güldü

Karşılık veremedim, utanmıştım, birazda kızarmış olabilirim ama güldüm.Sonunda zirveye ulaşmıştık en tepeye ulaştı hala etrafımız yemyeşil ve çiçekler , papatyalar harika bir manzara insan gerçekten nefes alıyor. Derin bir soluk aldım ve bütün havayı iliklerimde hissetmiştim gözlerimi kocaman açtım ve ''HARİKAA!'' diye gülerek çığlık attım.