Unspoken Words

14 || Ang Ilaw at ang Haligi

Author's Note:

Hi there, guys! I'm gonna share another piece of poetry of mine entitled, "Ang Ilaw at ang Haligi", which was, the former title, "Ang Ilaw". Also, this is a revised version of Inang Ilaw (see poem no. 4).

I hope you all like this guys! I wrote this poem for my parents as a part of my letter for our activity in the subject, Personal Development last grade 11.

Hit the star button if you love your parents. ❤

***

Si Mama,

Siyam na buwan ang paghihirap,

Ngunit isang araw,

Sumilay ang ngiti ni Mama.

Nang ako'y kanyang isilang.

Si Papa,

Abut-abot langit ang panalangin,

Hindi makatulog gabi-gabi,

Tinitiis at iniintindi lahay ng

Pagsusungit, lahat ng inis,

Ngunit isang araw,

Sumilay sa labi ni Papa ang kakaibang

Ngiti na ngayon lamang niya nadama.

Masayang isinigaw ni Papa,

"Sa wakas! Isang ganap na ama na ako!"

Nang ako'y isilang ng babaing kanyang

Pinakamamahal,

Si Mama.

Mama,

Hindi mo maipaliwanag ang saya,

Na iyong nadarama.

Araw-gabi, hindi ka makatulog,

Sa t'wing maririnig ang aking taghoy,

Hindi ka magkanda-ugaga sa pagpapatahan,

"Anak, nandito lang si Mama."

Kasabay no'n ang pagpunas mo ng luha,

Sa aking mga mata.

Napawi ang lahat ng pag-aalala't

Pag-aalinlangan sa akin.

Papa,

Hindi ka man gaanong marunong

Mag-alaga ng bata,

Ngunit para mapasaya at  makapiling lamang ako,

Handa kang matuto.

Napakasaya mo noong una mo

Akong nasilayan.

Ikaw na ata ang pinakamasayang ama noon,

At sabi mo pa,

"Napakaganda ng aking prinsesa."

Ikaw ang hari,

At ako ang iyong prinsesa.

Sa aking paglaki,

Inyong nasaksihan.

Mula sa pagkatuto sa paglalakad,

Sa pagtayo, pagbabasa,

Sa pagsusulat,

Hanggang sa pagbibilang ng mga numero,