ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ

κεφάλαιο 12

Βγαίνω και πάω στα παιδιά
Ελ-"παμε κάπου που να μην είναι κανείς γύρω ,είναι κάτι σημαντικό που θέλω να σας πω "

Φτάσαμε στους δρόμους εκεί υπήρχαν μόνο αμάξια κανείς δεν θα μπορέσει να μας ακούσει εδώ.καθησαμε και εξήγησα το όνειρο που είδα στο νοσοκομείο και την φραση που μου θύμιζε κάτι .Οταν τους το είπα έκαναν λες και δεν το είχα πει ποτέ.Ένιωθαότι κάτι ήξεραν και δεν μου το έλεγαν.

Ελ-''Παιδιά πείτε, τι ξέρετε;''

κ-συλλαβιζοντας''Δεν μπορούμε όχι εδω .Τώρα κάνε πως γελάς με αυτό που είπα''γελάμε όλοι ''ε παιδιά πάμε σπίτι μου να σας δείξω τα κόμικ μου ''

ολοι-''ναι''

φτάνουμε σπίτι του και μας κατευθύνει στο υπόγειο που υπήρχε μια πόρτα ,που οδηγούσε σε ένα δωμάτιο.

Λκ-''κανονικά δεν θα σας έφερνα ποτέ στο σπίτι μου αλλα εδώ που φτάσαμε τώρα''

Ελ-''ναι αλλά τι συμβαίνει;''

Λκ-''σσσ περίμενε δεν ανοιξα ακόμα τα μαγνητικά πεδία''τραβάει έναν διακόπτη''τώρα μίλα''

Ελ-''τι διαφορά θα έχει;''

Λκ-''τώρα ούτε μπορούν να μας ακούσουν με οποιοδήποτε τρόπο ,αλλά είμαστε και ασφαλείς''

Ελ-''καλά τώρα πείτε τι στο καλό συμβαίνει;''

Λκ-''λοιπόν ποιος θα της πει;όχι εγώ.''

Ρφ(ραφαελα μια ακομα φιλη της ελίζας)''όχι εγώ''

 Βασ-''πανάθεμα καλά.Λοιπόν όσο ήσουν στο νοσοκομείο μας ανάγκασαν να μην μιλήσουμε για ότι έγινε αυτή την βδομάδα ,μας απείλησαν ότι θα μας σκοτώσουν αν λέγαμε κάτι .

Ελ-"το ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά ,αλλά όμως γιατί;"

Λκ-"δεν ξέρουμε"

Ελ-"Στάσου δηλαδή όσα είδα σε όνειρο, ήταν ότι είχε συμβεί;"

Βασ-"yep"

Ελ-"(κάθομαι ) μαλάκα  Πλάκα κάνεις;"

Βασ-"δυστυχώς όχι "

Λκ-"Και τώρα τι κάνουμε;"

Βασ-"no ideas "

Ελ-"αν όλα ήταν αλήθεια τότε ο κύριος Αλμπέρτος και είναι μεγάλος ζηλιάρης. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να τον κάνουμε να ζηλέψει και έτσι θα με πιάσει και θα τον κάνω να μιλήσει."

Βασ-"ουυ,σατανικό

Ελ-" I know girl"

Λκ-"αλλά ποιο αγόρι θα βρεις; (Λέει καθώς σκέφτεται και μόλις γρήγορα καταλάβει τι ειπε )ΟΧΙ ΕΓΩ "

Ελ-"όχι εσένα ρε ,αλλά ξέρω ακριβώς ποιον "

Αφού τελειώνουμε βγαίνω  και κατευθύνομαι στο σπίτι. στο δρόμο καλώ τον  Παναγιώτη.

Παν-"ναι;"

Ελ-"Έλα Παναγιώτη, η Ελίζα είμαι ."

Παν-"Α Γεια σου Ελίζα"

Ελ-"Είπαμε Θέλω να βρεθούμε"

Παν-"καλά Ελίζα Ωραία αύριο στις 11:00 στο πάρκο."

ΤΗΝ ΕΠΌΜΕΝΗ ΜΈΡΑ

παν-"γειά"

Ελ-"γεια "

Παν-"λοιπόν ...."

Ελ-"Θέλω να μου κάνεις μία χάρη"

Παν-"τι χάρη ;"

Ελ-"θέλω να μου πεις τι έγινε από τους άφησα σπίτι σου το Σάββατο. όλοι Κάνουν πως δεν ξέρουν αλλά κατάφερα να βρω πληροφορίες. τώρα πες μου γιατί το έκανε αυτό, γιατί είμαι σε όλους Να μη μιλήσουνε ;εσυ θα τον άκουγες μόνο υπό δύσκολες συνθήκες το ξέρω."

Παν-"Ελίζα όσο και να θέλω δεν μπορώ. είμαστε καλωδιομενοι  όλοι και παντού έχουν τοποθετήσει κοριούς. δεν θέλαμε μας ανάγκασαν. Λοιπόν εγώ θα πρέπει να φύγω γιατί μπορεί να με πιάσουν .μην προσπαθήσεις να επικοινωνήσεις μαζί μου .όταν είμαι ασφαλής Θα σε καλέσω εγώ."

Ελ-"Μα τι συμβαίνει ;"(φεύγει χωρίς να απαντήσεις)

Πάω και  κάθομαι Κάτω από μία Πλατανιά απέναντι από την παιδική χαρά. κοιτάζω αυτή την παιδική χαρά επειδή  δεν ήταν σαν τις άλλες. Εκεί είναι που πρώτο γνωριστήκαμε.

Ωπ πως και έγραψα .ναι ξέρω σορρυ που δεν ανέβασα για πολύ καιρό .Αλλά συνεχίζω κανονικά .❤

Αν σας άρεσε μην ξεχάσετε να πατήσετε το ⭐