"Pagdating mo doon siguraduhin mo,naitatago mo yang ka animalan mo ha nakakahiya ka panaman kung,dadalhin mo sa bahay ng amo ng mama mo"
Kung makapag salita naman tong, si stela akala mo nanay ko siya, pero oo nga naman dapat ko nga naman iwanan ang animal kong ugali nakakahiya naman kay mama, kung hindi ako mag aayos.
Nagbuntong hininga nalang ako,habang nakikinig sa mga sinasabi ni stela na matalik kong kaibigan,inaayos ko,yung maleta ko pupunta na kase ako at titira na kina mama, nakikitira kase ako kay stela nakakahiya na nga kay stela.
"Oo na stela, hindi ko na ipapakita ang animal kong ugali."
Tumawa naman siya ng pilit tapos tinulungan ulit ako mag tupi ng mga sosoutin ko.
Ako si Verta Cruz, dalawa nalang kame ni mama na nag tutulong ayon sa kwento ni mama,namatay daw si papa, pero hindi niya naman nabangit kong bakit kahit gusto ko tanungin iniiwasan ko nalang. "Maputi" daw ako "may mahaba at medjo natural blonde hair ako" "di naman masyado katangkaran 5'6 ako"
Yan muna makikilala niyo naman ako habang kinikwento ko ito sainyo "Aray!" napahimas nalang ako ng ulo ko binato ba naman ako ni stela ng libro sa balikat.
Nangigil akong lumapit sakanya habang nakatingin siya sakin sa pintuan ng kwarto ko itinaas ko naman ang kamay ko at tinuro siya sa mata at hawak hawak ko sakabilang kamay ang libro "Para saan yun?" mainit kong tanong sakanya.
pero napapigil nalang ako ng humagolgol siya sa balikat ko medjo matangkad naman ako kaysa sakanya hinimas ko nalang ang likod niya "Stela" yun lamang ang nabangit ko bumitaw na siya sa pag kakayakap.
Oo, sasabihin ko mahirap mag hanap ng totoong kaibigan,dahil sa panahon ngayon mag kaybigan sa harap pinapatay ko sa likod. kaya walang makakapalit sa pag sasalamat ko kay stela ang tanging taong nakakaintindi sakin at tanging nag mamahal na parang nanay at tatay.
"Mag- ii-ngat Ka"
Pagkatapos ay tumango nalanga ako at pumasok na sa kotseng itim na nag hihintay sakin salabas. hindi ako umiyak sa harap ni stela hindi ko kaya pinigilan ko nalanga ang iyak ko. at tinanaw ang paglabo ng bahay nina stela.
Verta's POV
Paglabas ko ng kotse agad nabumungad saakin ang madilim t malaki malawak na bahay napapigil hininga naman ako ng. nakita ko itong bahay na ito ang ganda kahit hindi pa ako nakakapasok pero kitang kita ko yung garden mga rosas. at ibat ibang bulaklak.
"Eto na verta kaya mo to"- kinakabahan ako kung anu kaya ang nasa loob ng bahay nayan kung anu ang mangyayari sakin sabahay na yan kinaha ko na ang maleta ko tapos hinawak ang singsing na ginawang kwintas ni mama.
"Anak soutin mo yan pagdating mo sa bahay ng mga Fransico" Ring na rinig ko pa ang paalala ni mama nung nag kita kame sa mall.
Huminga ako ng malalalim at binuksan ang malaking itim na gate at naglakad papasok ng bahay. "Arrrraaay!" naiiyak kong sigaw may bigla kaseng humila sakin at isinandal ako sa sementong ito. naiiyak ako sasakit.
"Sino ka? bat ka andito?" sunod sunod na tanong nang lalaking ito may maitim na buhok at maputing makinis na balat na may mapupulang labi. "Anu ba verta umuusad na naman ang animal mo"
"Te-teka lang hindi ako mak-ahi-hinga" nahihirapan ako huminga dahil nakahawak siya sa mga leeg ko at parang ang lakas lakas niya.
binitawan naman niya ako pero hindi parin ako makaalis sa kanya.
Nangingilisik ang kanyang mata at parang cold na galit kong makatingin tumatayo ang balahibo ko sa taong ito kahit mukha siya angel. "Ako si v-verta hina-hanap ko si mama Linda" sambit ko sakanya upang makilala niya ako.
"Anak" sabay naman kame napatingin sa harap si mama pala salamat naman at dumating na siya yinakap niya ako agad at pinag pagpagan ang damit ko. nag katitigan kame ng taong ito at bakas samata niya ang cold at malungkot na tingin tumigil si mama at tumingin sa taong ito nag bow naman si mama tapos hinala din ako sanhi nang pagtingin ko sa mga paanan. ko
"pasensya na po kayo sir kevin sa anak ko" sambit ni mama nagulat naman ako. ako pa ang may kasalanan inangat ko ang ulo ko para ipag tangol ang sarili ko sa tao na yun pero hinila ako ni mama ulit.
"Ganun ba linda, sige una na ako"
Anu? linda di man lang nag bigay galang kainis tong taong to yinakap nalang ulit ako ni mama at hinala na papasok ng bahay ang bigat ng maleta ko. hindi naman to ganito kanina anyare?
