Delilik

8

Kimden: Demir

Yapma bebeğim aç şu telefonu konuşalım hadi.

Bilmem kaçıncı kez ararken yine meşgule atıp sonunda dayanamayıp telefonu kapattım. Dediği gibi 1 hafta onunla kalmadım. Aslında kalacaktım ama 3. gün yaşadığımız şey yüzünden eve gitmek istediğimi söylediğimde itiraz edince ev diye ilk kez ona bağırdım. Şaşırdığı için bi süre tepki vermese de tamam deyip evime getirmişti beni. Şimdi de olanları düşünmekten başım ağrımıştı. Aslında ilk iki gün çok güzeldi. İlk gün birbirimize çocukluktan başlayıp nerdeyse tüm hayatımızı anlatmıştık. Babamı yine hayalimdeki gibi anlatmam dışında eksiksiz her şeyi. Bana çocukken yaptığı şebeklikleri, kızlarla hiç anlaşamadığını, bu yüzden babasının onun gay olmasından korktuğu için her akşam nutuk çektiğini anlatırken kahkahalar atmıştim. Ama anlattıkları arasında hala aklıma geldiğinde kahkaha attığım şeyse sırf babası artık bu kuruntudan kurtulsun diye 8 yaşındayken bi kızı alıp babasının karşısinda öpmeye başladığında kızın babası gelip bunu kovalamaya başlamış. Babası ise yardim etmek yerine katıla katıla gülmüş. Babasına neden yardım etmedin dediğindeyse sana gay olma dedim ama her önüne gelen kıza yapışma demiş. O da ders olsun diye babasına gayim sen sus diye oyle dedim deyince adam bir daha erkeklerle konuşturmamış. 15 yaşına kadar. Ahaha. Sabahladık ve ikinci günde birlikte yemek yaptık. Aslında ben yaptım o izledi. Sözde dinleniyorum ben. Birlikte film izledik ve uyuyakaldık. üçüncü gün uyandığımızda saat üçe geliyordu. Karnımızı doyurduk ve tekrar film izlemeye karar verdik. Romantik filmleri sevmediğim için aksiyon filmiydi ve bi yerde +18 sahne çıkınca kafamı eğdim. Demir gülünce karnına vurdum o da sustu. O sahne geçmişti ama hala kafamı kaldırmadım. O sıra Demirde bir hareketlenme olunca ne yapıyor diye kafamı kaldırıp ona baktığımda tamamen bana döndüğünü farkettiğimde kaşlarım çatıldı. Aynen onun gibi ona dönüp bir şeyler söylemesini beklediğimde bana yaklaştı. Ahh hayırr. Tam öpeceği sırada kafamı eğince burnumu öpmek zorunda kaldı. Fakat hiç beklemediğim bir tepki verdi. Sinirlendi ve bağırmaya başladı. " Çocuk gibisin Yaprak. Sevişmeye çalışmıyorum öpmek istiyorum. Sayende kendimi ırzına geçmeye çalışan biri gibi hissediyorum. Bu ne ya. Bizde kal diyorum ay olmaz diyosun elini tutuyorum utanıyosun öpmek istiyorum kaçıyosun. Ne lan bu. Neee. Kaç yaşındasın sen. Büyü laan artık büyü. Davranışlara bak. Sadece birbirimize bakmak için mi sevgiliyiz lan bi-" derken yeter dediğimde bana baktı. Gözlerimin dolduğunu görünce " özür dilerim ağlama lütfen" demişti. Aslında ona kızamazdım. Haklıydı. Hakkıydı.

****

Fazla düşünmekten olsa gerek başım ağrıyarak uyandım. Telefonumu açtığımda 64 tane mesaj vardı. 62si Demir'den biri Poyraz'dan biri abimden. Demir mesajlarında sürekli özür dilediği için silip Poyrazınkine baktım.

Kimden: Bay Öküz

İyi misin? 

Hm.

"Evet iyiyim. Bir sorun mu var?"

Mesajı gönderdikten sonra gülümsedim. Demirde kaldığım ilk gün gelip ayağımı sormuştu. Ertesi günde gelip bir iki saat bizimle oturmuştu. Bir ara bugün pembe hiçbir şeyin yok kıyamet mi kopacak dediğinde hiç de kibar olmayan bir şekilde ayağımı kaldırıp pembe çoraplarımı gösterdiğimde Demir kahkaha atarken Poyraz gözlerini devirdi. Bende yapmak istiyorum deyip gözlerimi devirdiğimde sen devirmiyorsun pörtletiyosun resmen bir daha yapma dediğinde ikisininde iğrenç espri yapmışım gibi tepki verdiğini görünce Böö deyip gözlerimi pörtleterek devirdiğimde Poyraz sırıtırken Demir puahaha diye gülünce yüzümü onun tşortune sildim. O ara almıştık numaralarımızı. Aklıma geldiği için gülümsedim yani. Poyraz mesaj attığında düşüncelerimden sıyrılıp mesaja baktım

"Sadece merak ettim."

Neden? Bunu merak etsem de Böyle odunca bir mesaj yazmadım tabii ki.

"Teşekkürler"

Abimin mesaj attığını hatırlayınca onun mesajını açtım.

"Annem hastanede. Buraya gel. Belki de son görüşün olabilir. Durumu iyi değil."

Mesajı okumamla telefonun elimden düşmesi ve bilincimi kaybetmem bir olmuştu.