Bakit Bestfriend Ko Pa?

Chapter 30

Bakit Bestfriend Ko Pa?

[Hi sa mga readers ng story na to! 😊 Thank you po sa patuloy na pagbabasa hanggang dito and sa mga nagcocomment. Sorry po sa mga bitin at boring na chapters. Pagagandahin ko pa po lalo yung iilang susunod na chapters nito. Thank you! 😊 ]

< Dave's POV >

Sa wakas nagkita din kami.. Na miss kita jes. At sa wakas, naamin ko din sayo na mahal na kita.

Sobrang saya ko ngayon kasi magkasama kami at nakikita kong nakangiti na siya. Madalas, tinititigan ko siya ng matagal.. Siya parin kasi yung bestfriend kong ubod ng ganda. ^_^ parang nakikiliti yung tiyan ko kanina habang nagyayakapan kami. Hehe

Nandito na nga pala kami ngayon sa loob ng bahay nila. Chibugan na eh.. Haha.. Sobrang sarap ng mga iniluto ni tita samin. ≧∇≦ mukhang tataba na naman ata ako neto. Hahaha

"Alam kong paborito mo yan anak." sabi ni tita habang nginunguya ko yung beef steak. Sobrang lambot na chewy.. Haha basta ang sarap ng pagkakaluto.

"Thanks po tita! Sobrang sarap po ng beef steak na to." sabi ko.

"Mm.. Dave, magste stay kana ba dito?" ani jessica.

"uh oo. Babalik ako sa GFA at si brianne naman, babalik din sa states after this summer."

"You're right. Babalik din naman si Evan sa states after this summer eh. " sabi ni brianne. Muntik ng mabulunan si jes.

"What?" gulat na tanong nito.

"Uhm.. I wonder.. Maybe it's time to go back in states kasi nandoon yung career ko and besides, makakapag-ipon ulit ako.. And Jes, I'm happy that you're back.." ani Evan. Dude biglaan naman to. Tss..

"Yes! Pero sabi mo- dito ka magpapatuloy ng pag-aaral?"

"Sorry. Napagdesisyunan kasi namin ni mommy na bumalik ng states kasi doon na lang ulit ako mag-aaral and continue my modeling career." sabi pa nito na ikinalungkot namin pareho ni Jes.

"Evan, masyado naman atang mabilis anak. Sigurado ba kayo? Pag-aalala ni tita.

"Opo tita. Thank you po sa pagtanggap samin dito sa bahay nyo."

"You're welcome ijo."

Nakikita ko naman kay jessica yung lungkot sa mukha niya.

"Jes.." tawag ko sa pangalan niya.

"Bakit?"

"Nandito naman ako eh. Ako naman ngayon ang kasama mo kahit wala na dito si Evan." napangiti siya at ganun din ako.

"Oo nga jes. Kaya nga ko aalis kasi nandito na yung best friend mo." sabat ni Evan.

"Heh. Ma mimiss ko yung pangungulit mo sakin araw-araw. Haha"

Marami pa kaming napagkwentuhan bago matapos ang masayang gabing aming pinagsaluhan. Maraming tawa at asaran.. Gayun pa man, mayron namang aalis at may malulungkot.