Αιχμάλωτοι στην χρυσή γή #JAWBC18

Είσαι δική μου

Μόλις μπήκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, έβγαλε και πέταξε το σακάκι του πάνω στο κρεββάτι.
Το σώμα του ήταν πιασμένο και γεμάτο υπερένταση.
Σέρνοντας τα βήματα του κάθησε στην πρώτη καρέκλα που βρήκε μπροστά του.
Το κινητό άρχισε να δονείται στην τσέπη του με εκνευριστικό τρόπο.
Το πήρε δυσφορώντας στο χέρι του και κοίταξε την φωτισμένη οθόνη.
Το άνοιξε μ' έναν μορφασμό δυσαρέσκειας.

"Έλα πατέρα" του είπε με κουρασμένη φωνή.

"Επιτέλους το σήκωσες,σε έχω πάρει πάνω από δέκα φορές" άκουσε την εκνευρισμένη φωνή του Ομέρ.

Το πρόσωπο του σφίχτηκε.Το τελευταίο πράγμα που ήθελε αυτή την στιγμή ήταν η γκρίνια του πατέρα του.

"Δεν το άκουσα" του είπε με φυσικό τρόπο,αν και μέσα του ένιωθε λίγο ένοχος για αυτό του το ψέμα.

"Πως πήγε η σύσκεψη;"

"Ματαιώθηκε, θα γίνει αύριο το πρωί"του απάντησε όσο πιο ψύχραιμα μπορούσε.

" Γιατί; "

Ο Μπαράκ σήκωσε τα μάτια του σε ένδειξη αγανάκτησης, δεν ήταν έτοιμος να δώσει εξηγήσεις τώρα, ούτε ήθελε φυσικά να του πεί την αλήθεια. Προτίμησε πάλι το ψέμα.

"Για τεχνικούς λόγους, έλειπαν κάτι έγγραφα."

Σιγή απλώθηκε απ' την άλλη άκρη της γραμμής.

"Πατέρα θα μείνω περισσότερο απ' όσο είχα υπολογίσει, θα σε ενημερώσω για την πορεία της συνεργασίας" του είπε με ήπια φωνή.

"Εντάξει,να προσέχεις" άκουσε την γεμάτη έγνοια φωνή του Ομέρ.

"Θα προσέχω" του υποσχέθηκε, πρίν κλείσει το τηλέφωνο.

Να προσέχεις, μια τόσο μικρή λέξη με τόσες πολυδιάστατες έννοιες.
Πώς μπορείς να προσέχεις, σκέφτηκε, όταν μέσα σου επικρατεί ένας χείμαρρος συναισθημάτων;
Για να προσέχεις πρέπει να υπάρχει λογική, και η δική του πήγε περίπατο απ' την στιγμή που την ξαναείδε.

******************************

Σηκώθηκε το πρωί άκεφα απ' το κρεββάτι.
Όλο το βράδυ δεν είχε καταφέρει να κοιμηθεί ούτε λεπτό.
Πως της τα είχε φέρει έτσι η μοίρα;
Πίστευε πως είχε καταφέρει να βάλει σε μια τάξη την ζωή της και εμφανίζεται ξαφνικά ο Μπαράκ και της τ' ανατρέπει όλα.
Κι από πάνω έχει και τον έρωτα του Μάικλ που ήρθε έτσι στα καλά καθούμενα.
Πόσα ν' αντέξει;

Ξεφύσσηξε με απόγνωση.
Η ώρα κυλούσε τόσο βασανιστικά γρήγορα κι αυτή έπρεπε να ντυθεί γρήγορα για να πάει στο γραφείο.
Και μόνο στην σκέψη πως θα τον ξανάβλεπε την έπιανε πανικός.
Αλλά και ένα άλλο συναίσθημα που όσο κι προσπαθούσε να τ' αρνηθεί υπήρχε και έκανε την καρδιά της να κτυπάει πιο γρήγορα.
Προσμονή και λαχτάρα,ναι όσο κι αν δεν ήθελε να νιώθει έτσι η καρδιά της είχε δική της άποψη.

Έφτασε στην εταιρία μισή ώρα πρίν την σύσκεψη.
Το πρώτο άτομο που συνάντησε ήταν ο Μάικλ,ο οποίος την υποδέχτηκε με τον γνωστό πρόσχαρο τρόπο του.
Λες και δεν είχε συμβεί τίποτα μεταξύ τους το προηγούμενο βράδυ.
Καλύτερα,σκέφτηκε, δεν θ' άντεχε και έναν μουτρωμένο Μάικλ σε συνδιασμό με έναν επίμονο Μπαράκ.

Είχαν καθήσει όλοι στην μεγάλη αίθουσα συσκέψεων περιμένοντας τον Μπαράκ.
Η Έιντζελ ένιωσε την παρουσία του πρίν καν μπεί στην αίθουσα.
Τα μάτια της είχαν στυλωθεί στην γυάλινη πόρτα,η οποία δεν άργησε ν' ανοίξει.
Η όψη του επιβλητική, γέμιζε τον χώρο γύρω του.
Μπήκε μέσα με αέρα,γεμάτος αυτοπεποίθηση.
Μ' ένα νεύμα του κεφαλιού του καλημέρισε όλους τους παρευρισκόμενους και αμέσως μετά το βλέμμα του έπεσε πάνω στην Έιντζελ, έντονο και καθηλωτικό.

Ένιωσε το στομάχι της να σφίγγεται.
Σήκωσε το κεφάλι και τα μάτια της κοιτούσαν δειλά τα δικά του.
Τα βλέμματα τους συναντήθηκαν τόσο έντονα που για λίγο ήταν σαν να μην υπήρχε κανείς άλλος στο δωμάτιο παρά μόνο αυτοί κι οι δύο.

Πρώτος απέστρεψε το βλέμμα του ο Μπαράκ.
Έριξε μια ματιά στα έγγραφα που είχε μπροστά του.
Πήρε μια βαθιά ανάσα και επικεντρώθηκε σ' αυτό που ήρθε να κάνει.
Η παρουσία της Έιντζελ δεν βοηθούσε καθόλου να διατηρήσει την αυτοσυγκέντρωση του αλλά
ακόμη κι έτσι ήταν διατεθημένος να τελειώνει μια και καλή με τον λόγο του ταξίδεψε μέχρι εδώ.

Η Έιντζελ δεν είχε γνωρίσει αυτή την πλευρά του εαυτού του,του πετυχημένου επιχειρηματία, του δεινού διαπραγματευτή.
Ο λόγος του ήταν απόλυτος,δίχως να δέχεται αμφισβήτηση.
Τα επιχειρήματα του γεμάτα ευστροφία.
Έκλεισε την σύσκεψη ακριβώς με τον τρόπο που ήθελε εκείνος.
Πετυχαίνοντας με την συνχώνευση τεράστια κέρδη για την εταιρία του.
Σηκώθηκε ευχαριστημένος και αφού χαιρέτησε όλους τους οικονομικούς νομικούς συμβούλους έφτασε και η σειρά της Έιντζελ.
Της άπλωσε το χέρι του ενώ το κορμί του ήρθε αρκετά κοντά στο δικό της.
Η κοπέλα ένωσε το χέρι της δειλά με το δικό του χέρι.
Το κορμί του έγυρε ελάχιστα προς το μέρος της και το πρόσωπο του πλησίασε τ' αυτί της.

"Σε περιμένω κάτω. Μην προσπαθήσεις να μ' αποφύγεις.
Είσαι δική μου μην το ξεχνάς" της ψιθύρισε με τόνο κτητικό, απόλυτο,που έκανε την καρδιά της Έιντζελ να χάσει έναν κτύπο της.